اختلالات چشایی (دیسگوزیا)

دیسگوزیا - به طور عامیانه نامیده می شود طعم اختلال - (مترادف: اختلال چشایی ؛ ICD-10.GM R43.2: پاراژئوزیا) به تغییر پاتولوژیک (پاتولوژیک) اشاره دارد طعم. این می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. علاوه بر اختلالات مکرر اکتسابی که فقط در طول زندگی رخ می دهد ، اختلالات مادرزادی (مادرزادی) نیز وجود دارد طعم، گرچه این موارد نادر است.

دیسژوزیا را می توان طبق معیارهای زیر طبقه بندی کرد:

  • علت اپیتلیال - علت در منطقه مخاط (غشای مخاطی) / جوانه های چشایی.
  • علت آسیب زا - عواقب آسیب به عنوان علت
  • علت عصبی مرکزی - علت در سیستم عصبی.

علاوه بر این ، دیسژوزیا را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

  • اختلالات کیفی - این موارد عبارتند از:
    • پاراژئوزیا - تغییر در حس یا درک چشایی.
    • Phantogeusia - درک احساسات چشایی در غیاب منبع محرک.
  • اختلالات کمی - اینها عبارتند از:
    • Ageusia - شکست کامل حس چشایی / توانایی چشیدن.
    • هایپرژئوزیا - از نظر آسیب شناسی (پاتولوژیک) افزایش حس چشایی یا افزایش حساسیت چشایی.
    • هایپوژئوزیا - نارسایی نسبی یا تضعیف حس چشایی / توانایی چشایی.

حس چشایی در زبان به پنج ویژگی اساسی (ترش ، تلخ ، شور ، شیرین ، امامی) محدود می شود. فقط بویایی رترونازال باعث ایجاد طعم خوب (گلها (رایحه ها) ، شراب (رایحه ها) و ...) می شود: ترکیبات معطر فرار که هنگام مصرف غذا آزاد می شوند از طریق حلق به داخل سینوس پارانازال به سلولهای گیرنده بویایی (سلولهای حسی بویایی) منتقل می شوند. .

توجه: بیماران غالباً یک اختلال چشایی (اختلال چشایی) را توصیف می کنند ، اگرچه بویایی رتروینازال در حقیقت مختل است.

در مقایسه با اختلالات بویایی (دیساسمیا) ، اختلالات چشایی نادر است. اغلب ، این دو اختلال به صورت ترکیبی اتفاق می افتد. اگر دیسژوزیا به تنهایی رخ دهد ، معمولاً یک اختلال کیفی است.

دیسگوزیا می تواند علامت بسیاری از بیماری ها باشد (به بخش "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید).

روند و پیش آگهی: در طی بیماری ، احساس چشایی حتی ممکن است کاملاً از بین برود. گزینه های درمانی خاص برای اختلالات چشایی در دسترس نیست. پاراژئوزیا و همچنین فانتوژئوزیا (هر دو از جمله اختلالات چشایی شایع هستند) به سختی قابل درمان هستند ، اما در حدود 60٪ موارد پس از کمتر از یک سال به طور خود به خود (خود به خود) عقب می روند. اختلالات چشایی ایدیوپاتیک (بیماری هایی با علت نامشخص) نیز اغلب بازگشت خود به خودی. پیش آگهی اختلالات چشایی به علت و زمان گذشته از شروع اختلال بستگی دارد.