احتباس دندان (مترادف: به دام انداختن دندان ؛ دندان نهفته ؛ دندان نگهدارنده ؛ دندان نیمه متوقف شده ؛ هسته جابجا شده ؛ دندان کاملاً حفظ شده ؛ احتباس دندان ؛ ICD-10: Ko1 ، - دندان های حفظ شده و نهفته) به احتباس دندان ها در دندان گفته می شود شکمبه.
دندانی که همیشه در دندان نگه داشته شود ، در نظر گرفته نمی شود حفره دهان در زمان تقریبی فوران فیزیولوژیکی آن.
گاهی اوقات ما همچنین از دندانهای نهفته صحبت می کنیم. در مورد دندان نهفته ، به دلیل انسداد توسط دندان دیگر ، رویش دندان رخ نداده است.
تنها در مورد احتباس صحبت می شود زمانی که دندان آسیب دیده هنوز رویش نیافته باشد ، اما رشد ریشه در حال حاضر کامل است. در مورد دندان نگهدارنده ، حتی اگر هیچ انسداد توسط دندان دیگری وجود نداشته باشد ، هیچ رویش دندان ایجاد نشده است.
دندان های زیر معمولاً حفظ می شوند:
- دندان عقل
- بالا سگ - دختران دو برابر معمول ، معمولاً سمت چپ.
- دندان ثنایای فوقانی
- پرمولر دوم (پرمولر دندان مولر کوچکتر ساکن است دندان دندانی مستقر در پشت نیش) از فک پایین.
- دندان سگ پایین
علائم - شکایت
اگر یک دندان تحت تأثیر قرار گیرد ، در ردیف دندان وجود ندارد ، که هم پیامدهای عملکردی و هم بینایی برای بیمار مبتلا دارد.
غالباً وضعیت دندان شیری پایدار است ، به این معنی که دندان شیری وجود دارد که هیچ لق نشود و معمولاً باید دندان دائمی جایگزین شود.
بعضی اوقات دندانهای جمع شده بصورت برجستگی در کام یا دهلیز قابل لمس هستند (دهلیز دهان).
پاتوژنز (توسعه بیماری) - علت شناسی (علل)
در بیشتر موارد ، دندان عقل به سادگی فضای کافی در فک ندارد. علاوه بر این ، اغلب اتفاق می افتد که دندان میکروب ها صاف نشوید و دندان ها به صورت اریب یا حتی عرضی در فک قرار بگیرند ، که باعث می شود رویش آنها غیرممکن باشد.
دندان های نیش بالایی اغلب تحت تأثیر انحراف میکروب دندان از مسیر رویش منظم خود قرار می گیرند.
علل آسیب زا ، فرآیندهای اشغال کننده فضا و همچنین سندرم ها (به بیماری مراجعه کنید) برای احتباس دندان نیز امکان پذیر است.
بیماری های همراه با چندین نگهداری دندان عبارتند از: دیستوستوز کلیدوکرانیالس و استئو استیستروفی وراثتی (سندرم مارتین-آلبرایت).
بیماری های متعاقب
در نتیجه گذاشتن دندانهای نهفته در جای خود ، تحلیل ریشه دندانهای مجاور یا جابجایی آنها ممکن است رخ دهد. اگر بالایی سگ تحت تأثیر قرار نمی گیرد ، هدایت فیزیولوژیکی سگ نمی تواند انجام شود ، که گاهی منجر به اختلال در عملکرد می شود.
در سن بالاتر ، سگ دندان قوی ترین ستون پروتز را نشان می دهد ، بنابراین احتباس می تواند ترمیم پروتز را در سنین پیری دشوار کند.
امکانات عیب شناسی
دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی زمان رویش دندان را به خوبی می داند. ماندگاری دندان شیری یک طرفه یکی از مهمترین علائم احتباس است. علاوه بر این ، یک تغییر خط میانی وجود دارد و رشد ریشه ای رادیوگرافیک کامل شده در دندان هایی که به داخل دندان روییده نیستند حفره دهان.
علاوه بر رادیوگرافی پانورامیک ، از روش های رادیوگرافی زیر استفاده می شود:
- فیلم های دندانپزشکی
- ضبط های گزش
- رادیوگرافی جانبی سفالومتریک
- توموگرافی کامپیوتری (CT)
درمان
بسته به اینکه کدام دندان تحت تأثیر احتباس قرار می گیرد ، رویکردهای درمانی مختلفی وجود دارد. گاهی اوقات ، هنگامی که احتباس سگ بالایی قابل پیش بینی است ، منطقی است که سگ برگ ریز را زود تشویق کنید تا فوران سگ دائمی را تشویق و تسهیل کنید.
روش دیگر ، دندان های نیش تحت تأثیر قرار گرفتن در معرض جراحی هستند و سپس به صورت ارتودنسی تراز می شوند. دندانهای برش نگهدارنده ، معمولاً در اثر ضربه یا دندانهای اضافی ، نیز در معرض طبقه بندی قرار می گیرند ، معمولاً در حدود هفت تا نه سالگی. هرچه مداخله زودتر انجام شود ، عواقب احتباس کمتر است.
دندان های عقل حفظ شده معمولاً برداشته می شوند. دندان عقل حفظ شده اغلب با تشکیل کیست در ارتباط است. به طور مشابه ، آبسه همراه با دندان های نهفته رخ می دهد ، که می تواند عوارض تهدیدآمیزی را به همراه داشته باشد.
