آنزیم های پانکراس چیست؟
آنزیم های پانکراس آنزیم های گوارشی هستند که توسط پانکراس تولید می شوند. هر روز، این اندام یک تا دو لیتر شیره گوارشی تولید می کند که از طریق مجرای اصلی (مجرای پانکراتیکوس) به دوازدهه - اولین بخش روده کوچک - جریان می یابد. آنزیم های لوزالمعده زیر در آب پانکراس وجود دارد:
- آنزیم هایی که کربوهیدرات ها را جدا می کنند (آلفا آمیلاز، گلوکوزیدازها)
- آنزیم های تجزیه کننده چربی (لیپاز، فسفولیپاز A و B، کلسترول استراز)
- آنزیم هایی که پروتئین ها را جدا می کنند (تریپسین، کیموتریپسین، الاستاز، کلاژناز، کالیکرئین، کربوکسی پپتیداز)
بیشتر آنزیم‌های لوزالمعده به عنوان پیش‌ساز از لوزالمعده ترشح می‌شوند، به‌اصطلاح زیموژن‌ها: تریپسینوژن، کریموتریپسینوژن، پروکربوکسی پپتیدازها و پروفسفولیپاز A. آنها فقط در روده کوچک به شکل مؤثر خود تبدیل می‌شوند، جایی که در هضم غذای بلع شده شرکت می‌کنند. .
اینکه چه تعداد آنزیم پانکراس آزاد می شود از یک طرف توسط عصب واگ و از طرف دیگر توسط هورمون ها تنظیم می شود. اینها هورمون هایی هستند که در سلول های روده یا به اصطلاح سلول های جزایر پانکراس تولید می شوند. به عنوان مثال، هورمون کوله سیستوکینین (= پانکرئوسیمین) آزادسازی آنزیم های پانکراس را تحریک می کند.
چه زمانی آنزیم های پانکراس را تعیین می کنید؟
از بین آنزیم های مختلف پانکراس، آمیلاز و لیپاز آنزیم های سرب در نظر گرفته می شوند. آنها را می توان از طریق نمونه خون تعیین کرد. به دلایل هزینه، هر دو آنزیم پانکراس اغلب به طور همزمان تعیین نمی شوند. لیپاز معمولاً اندازه گیری می شود زیرا مدت طولانی تری نسبت به آمیلاز بالا می ماند و بسیاری از بیماران درست در شروع بیماری به پزشک مراجعه نمی کنند.
آمیلاز
آمیلاز در ادرار با تاخیر زمانی افزایش می یابد. با این حال، به دلیل نرخ ضربه ضعیف تر، آزمایش ادرار دیگر به سختی استفاده می شود.
لیپاز
آنزیم لیپاز در بدن عمدتاً از سلول های به اصطلاح آسینار پانکراس منشاء می گیرد. در خون، لیپاز در عرض چهار تا هشت ساعت پس از شروع بیماری افزایش می یابد و در عرض 8 تا 14 روز دوباره کاهش می یابد. بنابراین بیشتر از آمیلاز بالا می ماند.
آنزیم های پانکراس: مقادیر مرجع
غلظت آمیلاز در مقدار مطلق آن اندازه گیری نمی شود، بلکه در واحد فعالیت آنزیمی (U) در هر لیتر سوبسترا (سرم خون، ادرار خود به خود، ادرار جمع آوری شده) اندازه گیری می شود. در جدول زیر مقادیر مرجع برای بزرگسالان را خواهید یافت:
|
مقادیر طبیعی |
آمیلاز لوزالمعده (اندازه گیری در دمای 37 درجه سانتیگراد) |
|
سرم |
< 100 U/L |
|
ادرار خود به خودی |
< 460 U/L |
|
ادرار را جمع آوری کنید |
< 270 U/L |
بسته به روش اندازه گیری مورد استفاده، مقادیر مرجع ممکن است متفاوت باشند، بنابراین فقط مقادیر راهنما را می توان در اینجا ارائه داد.
|
لیپاز پانکراس |
|
|
بزرگسالان |
13 - 60 U/L |
|
فرزندان |
تا 40 U/L |
چه زمانی آنزیم های پانکراس کم است؟
در مورد التهاب مزمن پانکراس (پانکراتیت مزمن) و سرطان پانکراس، غده ممکن است دیگر آنزیم های گوارشی کافی تولید نکند. سپس مقادیر اندازه گیری شده برای آنزیم های پانکراس کاهش می یابد. پزشکان از آن به عنوان نارسایی برون ریز پانکراس یاد می کنند.
چه زمانی آنزیم های پانکراس افزایش می یابد؟
سایر علل مهم افزایش آنزیم های پانکراس عبارتند از:
- تومورهای خوش خیم و بدخیم پانکراس
- کیست کاذب یا تنگی مجرای (استریکچر) به دنبال پانکراتیت حاد
- سایر بیماری های مرتبط با پانکراس مانند سوراخ شدن دستگاه گوارش، انسداد روده (ایلئوس)، انفارکتوس مزانتریک
- داروهایی مانند آزاتیوپرین، 6- مرکاپتوپورین، مزالازین، "قرص"، مواد افیونی یا آنتی بیوتیک ها. افزایش لیپاز پانکراس به دلیل داروهای ضد انعقاد (مانند هپارین)
اگر بیمار دارای آنزیم های لوزالمعده پایین (و در نتیجه نارسایی برون ریز پانکراس) باشد، باید علت آن مشخص شود. سپس پزشک معمولاً میزان الاستاز در مدفوع را تعیین می کند و آزمایش خاصی (تست سکرتین-پانکرئوزیمین) انجام می دهد.
در مورد بالا رفتن سطح آنزیم پانکراس، پزشک سابقه پزشکی بیمار را به دقت بررسی می کند، به خصوص در مورد شکایات گوارشی، بیماری های قبلی و مصرف دارو. پس از آن معاینه فیزیکی و بررسی های بیشتر و آزمایش های آزمایشگاهی برای روشن شدن علل احتمالی انجام می شود.
هنگامی که علت تغییر سطح آنزیم های پانکراس در خون مشخص شد، پزشک درمان مناسب را آغاز می کند.
