آنتاگونیست های کلسیم در بیماری پارکینسون | آنتاگونیست های کلسیم

آنتاگونیست های کلسیم در بیماری پارکینسون

کلسیم از آنتاگونیست ها نباید در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون استفاده شود. تحقیقات نشان داده است که اعضای خاصی از این گروه از داروها می توانند علائم بیماری را بدتر کنند. با این حال ، مطالعات نیز وجود دارد که نشان می دهد یک خاص کلسیم مسدود کننده کانال ممکن است تأثیر مثبتی بر روند PD داشته باشد. با توجه به این وضعیت مطالعه مبهم (هنوز) ، کلسیم تا زمان بدست آوردن یافته های تحقیقات جدید ، به طور کلی نباید از آنتاگونیست ها در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون استفاده شود.

انواع مختلف آنتاگونیست کلسیم

این گروه از داروها را می توان به سه زیر گروه دیگر تقسیم کرد ، که تأثیر خود را در مکان های مختلف اعمال می کنند (قلب عضله ، سیستم تحریک محرک ، عروق): گروه فنیل آلکیلامین ها ، بنزوتیازازین ها و دی هیدروپیریدین ها. گروه های آنتاگونیست های کلسیم: ستون "نام آماده سازی" شامل نام شرکت های دارویی داروهای آنها با ماده فعال ویژه از گروه آنتاگونیست های کلسیم است.

  • نام ماده فعال | گروه مواد تشکیل دهنده فعال | مکان ماده فعال | نام آماده سازی
  • نیفدیپین | دی هیدروپیریدین ها | دیواره عروق | به عنوان مثال

    Adalat® ، Aprical®

  • نیترندپین | دی هیدروپیریدین ها | دیواره عروق | به عنوان مثال Bayotensin® ، Nitrepress®
  • آملودیپین | دی هیدروپیریدین | دیواره عروق | به عنوان مثال Norvasc® ، Amlobeta®
  • فلودیپین | دی هیدروپیریدین | دیواره رگ | به عنوان مثال

    Felocor® ، Modip®

  • وراپامیل | فنیل آلکیلامین ها | قلب و دیواره رگ ها | به عنوان مثال Cardioprotect® ، Ispotin®
  • دیلتیازم | بنزوتیازازین | قلب و دیواره رگ ها | به عنوان مثال Dilsal® ، Diltiuc®

دیواره عروق محل اصلی فعالیت دی هیدروپیریدین ها (DHP) است: آنها مقاومت عروقی را کاهش می دهند و بنابراین کاهش می یابد خون فشار. هنگام مصرف DHP ، ضربان قلب می تواند سریعتر شود (تاکی کاردی) زیرا سیستم عصبی به طور انعکاسی به کاهش در واکنش نشان می دهد خون فشار.

دی هیدروپیریدین ها به طور عمده در درمان استفاده می شود فشار خون بالا. زیرگروه فنیل آلکیل آمین ها هم بر روی قلب و هم بر قلب اثر می گذارد عروق. ضربان قلب کند شده و قدرت تپش قلب کاهش می یابد.

مقاومت در برابر عروق نیز کاهش می یابد. هر دو مکانیزم باعث کاهش می شوند خون فشار در بیمار برخلاف دی هیدروپیریدین ها ، ضربان قلب سریعتر نمی شود زیرا عملکرد دارو واکنش دارو را لغو می کند سیستم عصبی.

از فنیل آلکیلامین ها در درمان استفاده می شود فشار خون بالا و آریتمی قلبی. بنزوتیازازین ها در مقایسه با فنیل آلكیل آمین ها اثرات مشابهی دارند ، اما فقط كمی قدرت ضربان قلب را كاهش می دهند. یک مزیت گروه داروها این است که آنها بر عملکرد متابولیک تأثیر نمی گذارند و بنابراین باعث افزایش یا کاهش آن نمی شوند قند خون سطح و مانند آن. بنزوتیازازین ها هنگامی که بیمار از آن رنج می برد استفاده می شود آریتمی قلبی.