واجب تشخیص دستگاه پزشکی.
- سونوگرافی شکمی (بررسی سونوگرافی اندام های شکمی) - روش تشخیصی انتخابی در تشخیص اولیه و پیگیری دیورتیکولیت حاد [دستورالعمل: دستورالعمل S2k]:
- ضخیم شدن دیواره ضعیف اکو ، در ابتدا نامتقارن (> 5 میلی متر) با از بین بردن طبقه بندی دیواره ، تغییر شکل پذیری کم تحت فشار و باریک شدن لومن ،
- (بسته به اکستروژن کولیت مدفوع مسبب ("سنگ های مدفوع") به طور متغیری از نظر اکو ضعیف دیورتیکول ملتهب ، احاطه شده توسط
- کلاه مشبک اکوژنیک (واکنش بافت چربی التهابی پریکولیک) و
- مسیرهای التهابی گاه به گاه اکو کم
- توموگرافی کامپیوتری (CT) شکم (CT شکمی) با IV و کنتراست مقعدی - به عنوان روش انتخاب ؛ علائم تشخیصی عبارتند از:
- دیواره ضخیم روده بزرگ
- بافت چربی اطراف فشرده شده است
- ضخیم شدن فاشیا
- در صورت لزوم ، عوارض حاد مانند آبسه (تجمع کپسول شده از چرک؛ حدود 15٪ بیماران حاد دیورتیکولیت) و یک سوراخ ("سوراخ" از روده بزرگ).
مقایسه سونوگرافی شکم در مقابل توموگرافی کامپیوتری: حساسیت (درصد بیماران مبتلا به بیماری که در آنها با استفاده از روش تشخیص داده می شود ، یعنی یک یافته مثبت اتفاق می افتد) 100٪ (CT 98٪). ویژگی (احتمال اینکه در واقع افراد سالم که بیماری مورد نظر را ندارند نیز با روش سالم سالم تشخیص داده می شوند) برای هر دو روش 97٪.
اختیاری تشخیص دستگاه پزشکی - بسته به نتایج تاریخ ، معاینهی جسمی, تشخیص آزمایشگاهی، و واجب تشخیص دستگاه پزشکی - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی از شکم (MRI شکم) - به عنوان جایگزینی برای CT ، به ویژه در بیماران جوان و زنان باردار نشان داده شده است (اظهارات ممکن در مورد ضخیم شدن دیواره ، تنگی مجرا ، التهاب چربی پریزیگموئید ، آبسه ، سوراخ سوراخ شده).
- CT آنژیوگرافی (روش تصویربرداری در پزشکی که می تواند برای تجسم استفاده شود خون عروق در بدن) و آنژیوگرافی معمولی (+ DSA) - در صورت خونریزی فعال برای محلی سازی خونریزی دیورتیکول.
- از رادیوگرافی با ماده حاجب (KE) [دیگر نباید برای تشخیص استفاده شود دیورتیکولیت].
- کولونوسکوپی (کولونوسکوپی) - هیچ توضیحی در مورد میزان التهاب ممکن نیست. Caveat (هشدار): به دلیل خطر سوراخ شدن روده بزرگ یاتروژنیک (در اثر "پزشک" نباید در مرحله حاد انجام شود)پنچر شدن" از روده بزرگ)! برنامه ریزی شده کولونوسکوپی باید بعد از انجام شود دیورتیکولیت بهبود یافته است (معمولاً پس از 4-6 هفته). توجه: از آنجا که بیماران مبتلا به دیورتیکولیت حاد خطر کولورکتال 1.9 برابر دارند سرطان، بی درنگ کولونوسکوپی باید بعد از کاهش التهاب حاد انجام شود.
