آرتروز مفصل مچ پا

مقدمه / تعریف

آرتروز (ساییدگی مفصل) از مچ پا تغییر دژنراتیو (مربوط به سایش) را توصیف می کند مفصل بالای مچ پا، که معمولاً پس از یک بیماری قبلی یا به دلیل اضافه بار اتفاق می افتد. به دلیل فشار زیاد در قسمت فوقانی مچ پا مفصل ، آرتروز یک بیماری بسیار شایع است ، اما ، در ابتدا می توان آن را به خوبی محافظه کارانه درمان کرد.

ICD / GdB

طبقه بندی ICD به اصطلاح "طبقه بندی آماری بین المللی بیماریها و موارد مرتبط" است سلامتی چالش ها و مسائل". در خدمت طبقه بندی است سلامت اختلالات در مراقبت های بهداشتی سیستم و در آلمان ، در میان کشورهای دیگر استفاده می شود. در طبقه بندی ICD ، به هر بیماری تعداد و ترکیب اعداد اختصاص داده شده است.

مچ پا مشترک آرتروز را می توان در زیر عنوان "آرتروز دیگر" یافت و به طور خاص شماره M19 است. 07. GdB مخفف "درجه ناتوانی" است و به طبقه بندی اختلال مربوط به بیماری های مختلف اشاره دارد.

درجه بندی روی یک جدول تا 100 مرحله 10 انجام می شود. بسته به میزان اختلال ، تعداد مختلفی از امتیازات اهدا می شود. مقدار 50 و بالاتر یک اختلال شدید است. بسته به میزان بیماری و اختلال فردی ، مچ پا آرتروز می تواند یک GdB از 0 تا 40 ایجاد کند. GdB توسط یک متخصص پزشکی تعیین می شود.

ساختار / پاتوژنز

مفصل بالای مچ پا شامل سه سطح مشترک مفصل است: برای جلوگیری از مالیدن این انتهای استخوان به یکدیگر بدون محافظت ، لایه ای از آن وجود دارد غضروف روی هر استخوان ، که از استخوان ها از اضافه بار و انحطاط. در طول سالها ، این لایه از غضروف فرسوده می شود عواملی که باعث می شوند لایه غضروف بسیار سریعتر خراب شود و انتهای استخوان ها بدون محافظت روی هم ساییده شوند ، شامل این موارد است

  • انتهای استخوان فیبول ،
  • انتهای استخوان شین (درشت نی)
  • و تالوس
  • بار های سنگین،
  • التهابات
  • یا جراحات قبلی.