انگشت و مفصل شست آرتروز (مترادف: انگشت شست آرتروز؛ آرتروز مفصل انگشت شست انگشت آرتروز مفصل انگشت آرتروز آرتروز دست ICD-10-GM M19.-: دیگر استئوآرتریت) یک بیماری مفصلی است که با تغییرات دژنراتیو در مفصل همراه است غضروف, کپسول مفصلی، و استخوان زیر غضروفی از انگشت و انگشت شست مفاصل.
به طور معمول، غضروف، همراه با مایع سینوویال (مایع سینوویال) ، محافظت می کند مفاصل و به نوعی "شوک جاذب ”. به واسطه آرتروز، این عملکرد دیگر نمی تواند تضمین شود. این بیماری به اشکال زیر آرتروز تقسیم می شود:
- اشکال اولیه - مثلاً به دلیل استفاده بیش از حد.
- اشکال ثانویه - به دلیل ناهنجاری ها ، بیماری ها ، تروما (جراحات) ، جراحی و غیره
مچ دست معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرد:
- آرتروز مفصل بین فالانژال دیستال (DIP).
- ریز آرتروز (M18.-: rhizarthrosis [آرتروز مفصل زین شست]) (4٪ از کل آرتروز)
- آرتروز مفصل متاکارپوفالانژیال (MCP).
- مفصل بین فالانژال پروگزیمال (PIP) - آرتروز
اشکال دیگر آرتروز انگشتان عبارتند از:
- بوچارد آرتروز (گره های بوچارد در مفصل PIP ؛ آرتروز میانی انگشت مفاصل؛ ICD-10 M15.2: گره های بوچارد (همراه با آرتروپاتی).
- آرتروز هبردن (گره های هبردن در مفصل DIP ؛ آرتروز مفاصل انتهای انگشت ؛ ICD-10 M15.1: گره های هبردن (با آرتروپاتی))
نسبت جنسیت: زنان بیشتر از مردان دچار آرتروز می شوند.
اوج فرکانس: این بیماری عمدتا در سنین بالاتر اتفاق می افتد. افزایش قابل توجهی در دهه 6 زندگی رخ می دهد.
آرتروز شایع ترین بیماری مفصلی در بزرگسالان است.
شیوع (فراوانی بیماری) در زنان 30٪ و در مردان 25٪ (در گروه سنی 45-65 سال) است. از سن 60 سالگی ، نیمی از زنان و یک سوم مردان مبتلا هستند.
روند و پیش آگهی: شروع مفصل انگشت و شست آرتروز معمولاً تدریجی است. این بیماری قابل درمان نیست ، اما درمان های مناسب می توانند به طور قابل توجهی علائم را تسکین داده و از پیشرفت (پیشرفت) یا کاهش سرعت آن جلوگیری کنند.
