بررسی اجمالی
- آتوپی - تعریف: استعداد ژنتیکی به آلرژی
- بیماری های آتوپیک: به عنوان مثال التهاب آلرژیک مخاط بینی و ملتحمه (مانند تب یونجه یا آلرژی به موی حیوانات)، آسم آلرژیک، نورودرماتیت، آلرژی غذایی، کهیر آلرژیک
- علل: جهش های ژنی که ارثی هستند
- تشخیص: گرفتن سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی، تست آلرژی.
- درمان بیماری‌های آتوپیک: اجتناب از محرک‌ها (در صورت امکان)، دارو در برابر علائم آلرژیک، احتمالاً ایمونوتراپی اختصاصی به عنوان درمان مسبب
- پیشگیری از بیماری های آتوپیک: پرهیز از استعمال دخانیات در دوران بارداری و شیردهی، شیردهی، احتمالاً غذای مخصوص کودک (مزایای آن بحث برانگیز)، عدم رعایت بهداشت اغراق آمیز و غیره.
آتوپی به چه معناست؟
آتوپیک ها از نظر ژنتیکی مستعد واکنش آلرژیک به تماس با مواد واقعاً بی ضرر از محیط هستند (مثلاً پروتئین گرده های خاص). سیستم ایمنی آنها آنتی‌بادی‌های نوع IgE (ایمونوگلوبولین E) را علیه آنها تشکیل می‌دهد و افراد مبتلا علائم آلرژیک معمولی را نشان می‌دهند.
وقتی سلول‌های ایمنی با آنتی‌بادی‌های IgE محرک‌های آلرژی (آلرژن‌ها) را روی سطح خود جذب می‌کنند، در پاسخ، مواد پیام‌رسان پیش‌التهابی مانند هیستامین را آزاد می‌کنند. اینها سپس باعث ایجاد رینیت آلرژیک و سایر علائم آلرژیک می شوند.
بیماری های آتوپیک چیست؟
بیماری های آتوپیک می توانند بر اساس آتوپی به دلیل عوامل محیطی مختلف ایجاد شوند. آنها همچنین تحت عنوان "دایره آتوپیک اشکال" خلاصه می شوند. نمونه های معمولی عبارتند از:
- آسم برونش آلرژیک: تماس با یک آلرژن (مانند گرده، گرد و غبار خانه) باعث حمله آسم می شود. علاوه بر آسم آلرژیک، آسم غیر آلرژیک نیز وجود دارد که به عنوان مثال، فشار بدنی یا سرما باعث ایجاد حملات می شود.
- نورودرماتیت (اگزمای آتوپیک، درماتیت آتوپیک): این بیماری التهابی پوست معمولاً در اوایل کودکی ظاهر می شود. مشخصه آن اگزمای پوستی مزمن عود کننده و شدیداً خارش دار است.
- کهیر آلرژیک (کهیر): تماس با یک آلرژن باعث خارش شدید چرخه ها و/یا تورم بافتی می شود (آنژیوادم = ادم کوینکه).
تفاوت بین بیماری های آتوپیک و آلرژیک
بیماری های آتوپیک بیماری های آلرژیکی هستند که آنتی بادی های نوع ایمونوگلوبولین E به طور قابل توجهی درگیر هستند.
به عنوان مثال، در درماتیت تماسی آلرژیک (مانند آلرژی به نیکل) و اگزانتم دارویی، علائم آلرژیک توسط لنفوسیت های T (زیر گروهی از لکوسیت ها) ایجاد می شود و 12 تا 72 ساعت پس از تماس با آلرژن رخ می دهد. پزشکان از آن به عنوان واکنش آلرژیک نوع 4 (نوع دیررس) یاد می کنند.
در اینجا درباره انواع مختلف واکنش های آلرژیک بیشتر بدانید.
علل آتوپی چیست؟
محققان همچنین توانسته‌اند تعدادی مکان (منبع ژنی) را روی ژن‌های مختلف شناسایی کنند که در صورت تغییر (جهش) خطر ابتلا به تب یونجه، آسم آلرژیک و شرکت‌ها را افزایش می‌دهند. با این حال، اکثریت آنها هنوز نامشخص است.
آتوپی ارثی است
اما آنچه واضح است این است که استعداد ژنتیکی برای واکنش های آتوپیک ارثی است.
- اگر هر دو والدین از بیماری آتوپیک رنج ببرند، این خطر به 40 تا 60 درصد افزایش می یابد.
- اگر مادر و پدر هر دو از یک بیماری آتوپیک رنج ببرند، خطر برای کودک به 60 تا 80 درصد افزایش می یابد.
در مقایسه، کودکانی که والدین آنها به بیماری آتوپیک مبتلا نیستند، تا 15 درصد خطر ابتلا به چنین بیماری را دارند.
چه علائمی نشان دهنده آتوپی است؟
برخی علائم پوستی وجود دارد که می تواند نشان دهنده آتوپی باشد. این کلاله‌های به اصطلاح آتوپی عبارتند از:
- علامت هرتوگه: قسمت جانبی ابرو به طور جزئی یا کامل از بین رفته است. معمولا هر دو ابرو تحت تاثیر قرار می گیرند.
- ایکتیوز دست، پا: افزایش کشیدن خطوط پوست کف دست و کف پا
- چروک مضاعف پلک پایین (چروک دنی مورگان)
- پوست خشک، شکننده، ترک خورده، پوسته پوسته (Xerosis cutis)
- رنگ کم رنگ صورت خاکستری سفید و حلقه های تیره دور چشم (رنگ پوست تیره = هاله دور چشم)
- خط موی کلاه خز مانند
- درموگرافیسم سفید: برای مثال، اگر کسی با یک کاردک یا ناخن پوست را نوازش کند، ردی سفیدرنگ باقی می‌ماند.
این کلاله ها نشانه ای هستند اما دلیلی بر آتوپی نیستند! آنها همچنین می توانند علل دیگری داشته باشند.
چگونه می توان بیماری آتوپی یا آتوپیک را تشخیص داد؟
در طول معاینه فیزیکی، پزشک به دنبال کلاله هایی می گردد که ممکن است نشان دهنده آتوپی باشد (نگاه کنید به: علائم).
محرک های مشکوک علائم آلرژیک را می توان در تست های آلرژی پنهان کرد. اینها اغلب تست های پوستی مانند تست پریک هستند:
آزمایش خون همچنین می تواند در مورد مشکوک به آتوپی یا بیماری آتوپیک وضوح را ارائه دهد. به عنوان مثال، اگر سطح کل ایمونوگلوبولین E بالا باشد، این نشان دهنده یک بیماری آلرژیک است. با این حال، مقدار اندازه گیری شده بالا می تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد. علاوه بر این، آلرژی می تواند با IgE تام طبیعی نیز وجود داشته باشد.
در مقاله تست آلرژی می توانید در مورد روش های مختلف آزمایش برای مشکوک به آلرژی بیشتر بخوانید.
آتوپی چگونه درمان می شود؟
در مورد خود استعداد ژنتیکی نمی توان کاری انجام داد. با این حال، اگر یک بیماری آتوپیک قبلاً ایجاد شده باشد، افراد مبتلا باید تا آنجا که ممکن است از محرک آن اجتناب کنند.
علائم آلرژیک را می توان با داروهای مختلف (مانند قرص، اسپری بینی و غیره) کنترل کرد:
- آنتی هیستامین ها اثر هیستامین را ضعیف یا مسدود می کنند - ماده پیام رسان که نقش عمده ای در ایجاد علائم آلرژی دارد.
- کورتیکواستروئیدها ("کورتیزون") اثر ضد التهابی دارند. از آنها برای مثال در آسم و تب یونجه شدید استفاده می شود.
- تثبیت کننده های ماست سل از آزاد شدن هیستامین از به اصطلاح ماست سل ها جلوگیری می کنند. بنابراین آنها در درجه اول به عنوان یک پیشگیری از علائم آلرژیک عمل می کنند.
تمام داروهای ذکر شده علیه علائم یک بیماری آتوپیک یا آلرژیک است. از سوی دیگر، با ایمونوتراپی خاص (هیپوحساسیت)، پزشکان سعی می کنند به ریشه آلرژی دست یابند:
ایمونوتراپی مخصوص آلرژن برای درمان رینیت آلرژیک (با یا بدون ورم ملتحمه آلرژیک) به عنوان مثال تب یونجه مناسب است. اثربخشی آن در آسم آلرژیک و آلرژی به سم حشرات نیز به خوبی ثابت شده است.
این همان چیزی است که پیشگیری از آتوپی به نظر می رسد
خود آتوپی قابل پیشگیری نیست. با این حال، تعدادی کار وجود دارد که می توان برای جلوگیری از ایجاد یک بیماری آتوپیک مانند تب یونجه یا آسم آلرژیک بر اساس یک استعداد ژنتیکی انجام داد.
برای این منظور، زنان باردار و شیرده نباید سیگار بکشند. این امر خطر ابتلا به آلرژی را در فرزندشان کاهش می دهد. به همین دلیل، مادران (باردار) باید تا حد امکان از دود سیگار اجتناب کنند.
تغذیه ویژه نوزادان (تغذیه HA) اغلب برای کودکان با خطر افزایش آلرژی که به اندازه کافی از شیر مادر تغذیه نمی شوند (یا نمی توانند) استفاده می شود. با این حال، فایده این غذای خاص ثابت نشده است.
آنچه در پیشگیری از آلرژی ثابت شده است، پرهیز از رعایت بهداشت بیش از حد در دوران نوزادی است.
در مقاله پیشگیری از آلرژی می توانید اطلاعات بیشتری در مورد این روش و سایر راه های پیشگیری از بیماری های آتوپیک یا آلرژیک بخوانید.
