بلوغ: پسران در آستانه بزرگسالی

با بلوغ ، نه تنها ریش شروع به شروع می کند رشد در پسران: حتی مهمتر از جسمی ، تغییر ذهنی است که در نهایت منجر به از شیر گرفتن از خانه والدین می شود. "س Quesالاتی مانند" من کیستم؟ " و "من در زندگی چه می خواهم؟" یوزف زیمرمن ، روانشناس واجد شرایط و سر از مرکز مشاوره آموزش و خانواده کاتولیک در کلن. وی توصیه می کند: «از یک طرف ، والدین باید در برابر دیدگاه های خود بایستند و محدودیت ها را تعیین کنند. از طرف دیگر ، آنها باید به محیط زندگی کودکان علاقه مند شوند و با ارائه فرصت هایی برای همبستگی جایی را در آن حفظ کنند. پسران پسران به ویژه مورد تقاضا قرار می گیرند. "

بلوغ = زمان بحران؟

برای دختران در آلمان ، بلوغ از کمی بزرگتر از ده سال و برای پسران در حدود دوازده سالگی آغاز می شود. بین سه تا پنج سال طول می کشد. زیمرمن انتقاد می کند که غالباً از بلوغ به عنوان دوره بحران یاد می شود. این واقعیت را نادیده می گیرد کودکی و بزرگسالی تحولات جدید و مثبتی را به همراه دارد. پسران مردانی می شوند که به دنبال راه های خود هستند و مسئولیت اعمال خود را به عهده می گیرند.

این روانشناس معتبر توضیح می دهد: "بلوغ دشوار است زیرا دنیای قبلی کودکان بدون اینکه نوجوانان قبلاً به دنیای جدید بزرگسالان رسیده باشند ، فروپاشی می کند.

تغییرات فیزیکی

بر این اساس ، این مرحله برای بسیاری از نوجوانان با ناامنی همراه است. این امر با تغییرات جسمی هورمونی تحریک می شود: علاوه بر جهش های بزرگ ، خصوصیات جنسی خارجی و داخلی نیز ایجاد می شود.

علاوه بر این ، صدای پسران تغییر می کند. در حالی که دختران اولین خود را دارند قاعدگی در دوران بلوغ ، پسران برای اولین بار انزال می کنند. هر دو جنس شروع به علاقه به رابطه جنسی می کنند. آنها غدد سباسه مقدار زیادی چربی تولید می کند ، که باعث می شود جوش شکوفا شوند و اعتماد به نفس آنها را بیشتر ابر کنند.

تغییرات مغزی نوجوانان قابل مشاهده نیست اما از اهمیت یکسانی برخوردار است. زیمرمن توضیح می دهد: "اینها دختران و پسران را قادر می سازد كه به طور انتزاعی بیندیشند." در نتیجه ، جوانان بیشتر به زندگی و آنچه از آن می خواهند ، می اندیشند.

این روانشناس می داند: "برای اولین بار ، جوانان در مورد معنای زندگی س questionsال می کنند." در جستجوی پاسخ ، نوجوانان از هویت و ویژگیهای خاص خود آگاه می شوند. در عین حال ، آنها رفتار والدین و محیط زندگی خود را مورد انتقاد قرار می دهند - که اغلب منجر به درگیری می شود. این توسط نوسانات خلقی ایجاد شده توسط تغییرات هورمونی. در نتیجه ، پسران بزرگسال اغلب نسبت به محیط اطرافشان واکنش حساس نشان می دهند. زیمرمن می گوید: "آنها یا رفتار تحریک پذیر و پرخاشگری دارند یا تمایل به عقب نشینی دارند."