در دندانپزشکی زیبایی ، می توان از تصویربرداری دیجیتال برای شبیه سازی نتیجه یک درمان برنامه ریزی شده از قبل استفاده کرد. این روش به عنوان یک ابزار تجسم و برنامه ریزی برای دندانپزشک و بیمار عمل می کند.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
استفاده از تصویربرداری دیجیتال برای بیماران از این جهت مهم است که نتیجه درمانی واقع گرایانه ای را برای آنها فراهم می کند ، نه اینکه به نتیجه تخیل آنها اعتماد کنند. در نتیجه سو mis تفاهمات ارتباطی بین پزشک و بیمار می تواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد. به عنوان مثال ، شبیه سازی قبل از آن مفید است:
- اقدامات ارتودنسی برای از بین بردن سو mal نتیجه گیری
- اصلاح دندان نامرئی (Invisalign)
- بلیچینگ خارجی و داخلی (سفید شدن دندان)
- جایگزینی پر کننده های آمالگام یا طلا منبت کاری با ترمیم دندان رنگ مانند پر کردن پلاستیک ، رزین ، Cerec یا منبت کاری سرامیک.
- عرضه با ونیرهای (روکش های نازک ویفر ساخته شده از سرامیک).
- پیش نمایش اصلاح لبخند.
موارد منع مصرف
محدودیت هایی که باید با روشی غیرتهاجمی مانند تصویربرداری دیجیتال اعمال شوند ، وجود ندارد. با این حال ، باید برای بیمار روشن شود که اگرچه شبیه سازی در حالت ایده آل می تواند بسیار واقع بینانه باشد ، اما در هیچ موردی نمی تواند واقعیت داشته باشد و ممکن است در طول دوره درمان شرایطی پیش بیاید که نیاز به برنامه ریزی مجدد داشته باشد.
فرآیند
دندانپزشک ابتدا تصاویر دیجیتال خارج دهانی و یا داخل دهانی از وضعیت بیمار (تصاویر خارج یا داخل آن) ایجاد می کند دهان) ، بسته به نشانگر پس از انتقال به رایانه ، اینها با استفاده از نرم افزار خاصی پردازش می شوند. نتیجه شبیه سازی رایانه ای مقایسه وضعیت قبل و بعد است. این به دندانپزشک کمک می کند تا دوره درمان را مستند کند و هم به عنوان یک کمک برنامه ریزی. در مشاوره های بیمار ، تصویربرداری دیجیتال یک کمک ارتباطی بسیار توصیفی و در نتیجه ضروری است ، و تصمیم گیری بیمار در مورد یا مخالفت با روش پیشنهادی یا حتی انتخاب گزینه های مختلف درمانی یا آرایشی را برای بیمار آسان می کند.
