چگونه می توانید تعادل خود را آموزش دهید؟
La تعادل می توان درست مثل قدرت ، تحمل یا سرعت یک مثال خوب در این مورد کودکان کوچکی است که از طریق تلاش های مکرر از الگوی راه رفتن ناپایدار به حالت ایمن تبدیل می شوند. بنابراین این انتقال واضح است و ورزشکاران در هر سنی باید بتوانند پیشرفت خود را انجام دهند تعادل و آن را آموزش دهید.
بیماران همچنین می توانند وضعیت خود را بهبود ببخشند تعادل از طریق آموزش هدفمند فقط در صورت غفلت از تعادل و بازگشت مجدد تعادل ما مشکل ساز می شود. دلایل زیادی وجود دارد که باید تعادل آموزش داده شود.
افراد مسن می توانند راه رفتن خود را بهبود بخشند و در حرکات روزمره اعتماد به نفس بیشتری بر روی پاهای خود دارند. این استقلال و تحرک را حتی در سنین بالا و همچنین نگرش خاصی نسبت به زندگی تضمین می کند. تمرینات تعادل باید عمدتا در حالت ایستاده انجام شود ، زیرا تعادل را نمی توان در حالت نشسته یا خوابیده نیز آموزش داد.
تمرین تعادل خوب بهتر است در اواخر صبح یا اواخر بعد از ظهر انجام شود ، زیرا این معمولاً در بیشتر مواقع است که بدن بیشترین فعالیت را دارد. معمولاً باید حدود نیم ساعت برای آموزش تعادل خود وقت بگذارید و فضای کافی و استراحت پیدا کنید. برای بهبود تعادل ، باید بدن خود را به شرایطی برسانید که تعادل لازم باشد.
به عنوان مثال ، هنگامی که ما یک پایه یک پا را انجام می دهیم ، سر، بر اساس ادراک حسی ، اطلاعاتی را دریافت می کند که پایه بی ثبات تر شده است و سپس سعی می کند حرکات متعادل را در مچ پا یا بازوها گام دیگر بستن چشم است ، به طوری که بدن دوباره فاقد اطلاعات مهم برای حفظ تعادل است. برای سقوط نکردن ، مغز تاکتیک های خود را تغییر می دهد و برداشت از اندام های حسی دیگر را افزایش می دهد.
اثر آموزش واقعی آموزش تعادل سازگاری انعطاف پذیر از است مغز به شرایط جدید اطلاعات برای جبران اطلاعات از دست رفته م moreثرتر ارزیابی می شوند. شما باید با تمرینات آسان شروع کنید و سپس با گذشت زمان آموزش را افزایش دهید.
همچنین توصیه می شود در ابتدا از یک سطح نرم استفاده کنید تا در صورت سقوط اتفاقات زیادی رخ ندهد. به طور کلی ، شما می توانید تمرینات تعادل را در هر زمان و هر مکان انجام دهید ، اما بهتر است آنها به صورت ایستاده یا هنگام راه رفتن انجام شوند. برای آموزش تعادل می توان از دستگاه های کوچک نیز استفاده کرد.
- اولین تمرین تغییر وزن به تمام جهات در حالت ایستاده و بدون لانج است. بالاتنه به صورت قائم است و نگاه به سمت جلو است. پاها به هم نزدیک هستند و بازوها در کناره های بالاتنه قرار می گیرند.
اکنون مرکز ثقل ابتدا به جلو منتقل می شود. مرکز ثقل باید فقط به حدی منتقل شود که تعادل خود را از دست ندهید و باید فشار فشار را در زیر کف پاهای خود احساس کنید.
- تمرین دیگر به اصطلاح است طناب کشی ایستاده ، جایی که موقعیت شروع کمی متفاوت از هنگام حرکت به پهلو است. پاها روی خط خیالی پشت سر هم ایستاده و بازوها برای حفظ تعادل به پهلو کشیده می شوند.
حالا شما شروع به چرخاندن خود می کنید سر به طور متناوب به سمت سقف و کف بروید. تغییرات بعدی بستن و باز کردن چشم ها ، حرکت دادن بازوها به بالا و پایین یا چرخاندن است سر به راست و چپ
- استند یک پا یکی دیگر از تمرینات تعادل کلاسیک است که می تواند با انواع مختلف ترکیب شود. اگر در سمت راست خود ایستاده اید پا، می توانید پای چپ خود را خم کرده و دستان خود را بر روی باسن خود قرار دهید.
همچنین می توانید بازوها را دراز کرده یا از مقابل آنها عبور دهید قفسه سینه. می توانید روی گوی پا یا پاشنه خود بایستید ، ورزش را به تنهایی یا با یک شریک انجام دهید و چشمان خود را باز یا بسته نگه دارید.
- مراحل پرش یک تمرین تعادل پویا است که در آن شما روی یک نقطه نمی ایستید و تعادل خود را تمرین می دهید ، بلکه در فضا حرکت می کنید. شما از یک شروع می کنید پا و سپس بپرید ، پس از آن روی پای دیگر فرود می آیید.
سپس یک پرش دیگر می کنید و در قسمت ابتدای زمین قرار می گیرید پا دوباره. در این تمرین می توانید از بازوها برای کنترل تعادل خود استفاده کنید یا می توانید آگاهانه تحرک خود را با تغییرات محدود کنید. بعلاوه ، این تمرین را می توان با چشم باز یا بسته انجام داد تا درجه سختی آن متفاوت باشد. علاوه بر این ، شما می توانید فاصله پریدن را تغییر دهید ، می توانید با پرش های کوچک شروع کنید و فواصل را به آرامی اما ثابت افزایش دهید.
تمام مقالات این مجموعه:
