کاشت حلزون گوش چیست؟
کاشت حلزون یک پروتز الکترونیکی گوش داخلی است. این شامل یک ایمپلنت است که در گوش داخلی قرار می گیرد و یک پردازشگر گفتار که مانند یک سمعک در پشت گوش قرار می گیرد. کاشت حلزون می تواند به برخی از افرادی که کم شنوایی جدی در گوش داخلی دارند کمک کند.
روند عادی شنوایی
گوش سالم امواج صوتی را می گیرد و آنها را از طریق کانال گوش به پرده گوش منتقل می کند و باعث ارتعاش مکانیکی آن می شود. سه استخوانچه در گوش میانی - مالئوس، اینکوس و رکابی - ارتعاشات را به پنجره به اصطلاح بیضی منتقل می کنند.
بلافاصله در پشت این گوش داخلی با حلزون پر از مایع (لاتین به معنای "حلزون") قرار دارد: این حفره استخوانی زخمی مارپیچی حاوی اندام شنوایی واقعی است - به همین ترتیب یک سیستم لوله پر از مایع زخمی از غشاهای ظریف.
در این غشاها سلول های حسی مجهز به موهای ظریفی هستند که به داخل مایع بیرون زده اند. اگر این امواج به دلیل امواج صوتی منتقل شده از پنجره بیضی شکل به ارتعاش درآیند، محرک را از طریق عصب شنوایی به مغز منتقل می کنند. در اینجا سیگنال ها به اطلاعات صوتی تبدیل می شوند.
CI چگونه کار می کند؟
گیرنده ایمپلنت در گوش داخلی سیگنال ها را رمزگشایی کرده و از طریق یک الکترود به حلزون گوش منتقل می کند. در آنجا تکانه های الکتریکی عصب شنوایی را تحریک می کنند. سیگنال‌ها را به مغز می‌فرستد، مغز اطلاعات را طوری پردازش می‌کند که انگار یک رویداد صوتی طبیعی است. بنابراین شنوایی با CI امکان پذیر می شود.
سمعک و کاشت حلزون شنوایی: تفاوت ها
تفاوت بین CI و سمعک چیست؟ سمعک از شنوایی که هنوز کار می کند پشتیبانی می کند. این شامل یک میکروفون است که صداها یا نویزهای محیط را دریافت می کند. سپس این سیگنال‌ها به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌شوند که حجم آنها توسط تقویت‌کننده داخلی به سمت بالا تنظیم می‌شود. بسته به اختلال شنوایی موجود، سمعک فرکانس‌ها یا صداهایی را که فرد مبتلا دیگر به خوبی درک نمی‌کند، تقویت می‌کند.
اگر انتقال صدا به شدت به دلیل نقص شنوایی محدود شود یا تبدیل امواج صوتی به محرک در گوش داخلی دیگر کار نکند، سمعک به حد خود می رسد. در چنین مواردی، کاشت حلزون می تواند کمک کند. عملکرد گوش داخلی را بر عهده می گیرد و سیگنال ها را مستقیماً به عصب شنوایی می فرستد. بنابراین CI افراد بدون شنوایی کارآمد را قادر می سازد تا بشنوند - به عنوان مثال، کودکانی که ناشنوا به دنیا آمده اند.
کاشت حلزون شنوایی: چه زمانی استفاده می شود؟
یک عصب شنوایی دست نخورده و مسیر شنوایی مرکزی نیازهای اساسی برای کاشت حلزون است. بزرگسالان و کودکانی که ناشنوا یا شدیداً کم شنوا هستند و سمعک معمولی، سمعک هدایت استخوانی یا سمعک کاشتنی امکان برقراری ارتباط گفتاری را برای آنها فراهم نمی کند، ممکن است از CI بهره مند شوند. دلیل کم شنوایی یا کم شنوایی – اعم از کم شنوایی، ضربه صوتی، دارو یا تصادف – مهم نیست.
به طور خاص، کاشت حلزون حلزون برای موارد زیر استفاده می شود:
- آسیب به سلول های مویی در حلزون گوش (معروف به ناشنوایی حلزون).
- ناشنوایی پس از زبان (شروع ناشنوایی فقط پس از یادگیری زبان)
- ناشنوایی پیش زبانی یا ارثی در کودکان (شروع ناشنوایی قبل از یادگیری زبان)
- کم شنوایی که درک گفتار حتی با سمعک امکان پذیر نیست
بر خلاف کودکان، بزرگسالانی که قبلاً ناشنوا به دنیا آمده اند، معمولاً کاشت حلزون را انجام نمی دهند. مغز آنها هرگز یاد نگرفته است که محرک های صوتی را تشخیص دهد و تفسیر کند. از آنجایی که در حال حاضر بالغ شده است، انتظار نمی رود که هنوز بتواند مهارت های مناسب برای درک زبان گفتاری را جمع آوری کند. بنابراین، کاشت حلزون معمولاً بی اثر می ماند.
یک طرفه یا دو طرفه؟
در اصل، کاشت حلزون شنوایی را می توان به صورت یک طرفه یا دو طرفه استفاده کرد - بسته به نقص شنوایی و میزان تلفظ آن در هر طرف.
بنابراین، برای برخی از بیماران، درمان بهینه ممکن است استفاده از CI در یک طرف و سمعک در طرف دیگر باشد. در موارد دیگر، اتصال دو طرفه با کاشت حلزون منطقی تر است - درک گفتار در نویز و شنوایی جهت دار معمولاً بهتر از CI یک طرفه است.
پزشک در مورد اقداماتی که منجر به بهترین تجربه شنوایی به صورت جداگانه با هر بیمار یا با والدین کودک تحت درمان می شود بحث می کند.
کاشت حلزون شنوایی: مزایا و معایب
کاشت حلزون جایگزین گوش ها نمی شود، اما فرصت های زیادی را برای افراد مبتلا به وجود می آورد. افراد علاقه مند باید از قبل خود را در مورد این مزایا و همچنین در مورد معایب و خطرات احتمالی آگاه کنند.
مزایای کاشت حلزون شنوایی
کاشت حلزون، دامنه محسوس صدا و حجم صدا را افزایش می دهد، به طوری که استفاده کننده می تواند راحت تر با همنوعان خود ارتباط برقرار کند و در نتیجه (دوباره) سهم بیشتری در برخوردهای اجتماعی داشته باشد. موسیقی را نیز می توان بهتر درک کرد. در کودکان، کاشت حلزون در اولین فرصت ممکن می تواند رشد گفتار را تقویت کند.
معایب کاشت حلزون شنوایی
معایب و محدودیت های مرتبط با کاشت حلزون شنوایی:
- ایمپلنت باید هنگام خواب و همچنین در ورزش های خاصی مانند شنا یا هنرهای رزمی برداشته شود.
- میدان های مغناطیسی قوی، الکترواستاتیک و سیگنال های فرکانس بالا در موارد نادر می توانند باعث تحریک ناخواسته عصب شنوایی شوند.
- ممکن است برای شنیدن تلویزیون و صدا تا حد امکان واقعی به میکروفون های خارجی و اضافی نیاز باشد.
- از آنجایی که کاشت حلزون یک دستگاه پیچیده است، ممکن است عوارض فنی رخ دهد.
- مراقبت و نگهداری هم در خانه و هم در کلینیک مراقبت می تواند زمان زیادی را ببرد.
- علیرغم آموزش فشرده، بازیابی کامل درک گفتار به ندرت اتفاق می افتد زیرا اطلاعات زبانی برای مغز ناقص باقی می ماند.
- برخی افراد کاشت حلزون را از نظر بصری جذاب نمی دانند.
کاشت حلزون در کودکان
این روش از ماه ششم زندگی امکان پذیر است - در موارد فردی، کاشت حلزون شنوایی را می توان حتی در نوزادان زیر شش ماه قرار داد. برای کودکانی که به مرور زمان به شدت ناشنوا یا کم شنوا می شوند، این عمل باید در اسرع وقت انجام شود.
چه زمانی CI برای کودکان مناسب نیست؟
کاشت حلزون در کودکان در موارد زیر مناسب نیست:
- عدم وجود مادرزادی حلزون گوش
- ناشنوایی عصب شنوایی
- فقدان مهارت های توانبخشی
کاشت حلزون شنوایی: عمل
قبل از جراحی کاشت حلزون، آماده سازی گسترده ای وجود دارد. این شامل:
- تشخیص کلی قبل از عمل
- بررسی وضعیت شنوایی و گفتار
- بررسی تصویربرداری ساختارهای داخلی سر با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی کامپیوتری (CT)
- مشاوره شخصی و توضیح دقیق بیمار توسط پزشک معالج در مورد روش، شانس و خطرات مداخله
کاشت حلزون در مدل های مختلف و از تولید کنندگان مختلف وجود دارد. پزشک و بیمار (یا والدین کودکی که قرار است جراحی شود) با هم تصمیم می گیرند که کدام دستگاه کاشته شود.
کاشت حلزون چگونه انجام می شود؟
از آنجا، جراح کانالی را به داخل گوش میانی مته می کند و از آن سوراخی را از طریق سوراخ دیگری در گوش داخلی ایجاد می کند. از طریق این دسترسی، او الکترود را به داخل حلزون هل می دهد. او ایمپلنت واقعی را در بستر استخوانی جداگانه پشت گوش لنگر می‌اندازد. در حین عمل، کاشت حلزون مورد آزمایش قرار می گیرد و عملکرد عصب شنوایی بررسی می شود.
به طور معمول، بیمار می تواند بلافاصله پس از آن بیمارستان را ترک کند. بررسی های بعد از عمل شامل توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای بررسی موقعیت ایمپلنت در گوش و نظارت دقیق بر بهبود زخم است. به این ترتیب می توان هر گونه عارضه ای را در مراحل اولیه تشخیص داد.
مرحله آخر، تنظیم فردی پردازشگر گفتار پس از بهبود کامل زخم است.
کاشت حلزون شنوایی: خطرات این روش
علاوه بر خطرات کلی مرتبط با هر جراحی (مثلاً مشکلات ترمیم زخم)، گاهی اوقات عوارض خاصی در طی جراحی کاشت حلزون رخ می دهد. این شامل:
- سرگیجه
- آسیب به اعصاب در ناحیه جراحی
- تحریک نامطلوب سایر اعصاب (به ویژه اعصاب صورت و چشایی)
- عفونت های گوش میانی
- وزوز گوش (زنگ زدن در گوش)
- تشکیل فیستول
- کبودی (هماتوم)
- از دست دادن هرگونه شنوایی باقیمانده
- ناسازگاری مواد
- رد ایمپلنت
به ندرت، کاشت حلزون معیوب باعث سردرد می شود. کاشت گوش جدید می تواند کمک کند.
پس از قرار دادن کاشت حلزون، مشکلات شنوایی ممکن است رخ دهد - به ویژه در بزرگسالان. زیرا شنوایی با پروتز الکترونیکی در ابتدا خارجی است و استفاده کننده باید ابتدا به آن عادت کند. کودکان در اینجا مشکلات کمتری دارند. آنها با ایمپلنت در گوش بزرگ می شوند، بنابراین تنظیم دشوار ضروری نیست.
جراحی کاشت حلزون شنوایی: آنچه پس از آن باید در نظر داشته باشید
هر دو درمان اساسی بعد از عمل و درمان بعدی و همچنین مراقبت های مادام العمر برای موفقیت این روش بسیار مهم هستند.
برای کودکان، والدین، متخصصان اطفال و گفتار درمانگران در تنظیم و مراقبت های بعدی کاشت حلزون نقش دارند.
درمان اساسی
علاوه بر پیگیری پزشکی عمومی، درمان پایه شامل تنظیم اولیه و بهینه سازی تدریجی پردازشگر گفتار است:
پس از جراحی، کاشت حلزون برای اولین بار فعال و تنظیم می شود. تاکید ویژه بر تست های شنوایی و گفتار، بررسی ها و آموزش های فشرده شنوایی-گفتاری است. علاوه بر این، بیمار در مورد جابجایی و استفاده از وسایل اضافی آموزش دیده است.
پیگیری درمانی
درمان پایه در درمان بعدی ادامه می یابد. مغز باید به تحریک مصنوعی جدید عادت کند و مراحل ادراکی و پردازشی لازم را بیاموزد. ترکیبی فشرده از آموزش و تنظیمات مکرر پردازشگر گفتار، اساس موفقیت درمان را تشکیل می دهد. بررسی های شنوایی سنجی منظم به این روند کمک می کند.
مراقبت پس از آن
کاشت حلزون نیاز به مراقبت های مادام العمر توسط کلینیک با تجربه مناسب دارد. این مراقبت های پس از آن به عنوان یک کنترل و مشاوره پزشکی و فنی عمل می کند. پزشکان به طور منظم عملکرد شنوایی، گفتار و زبان بیمار را بررسی می کنند و آن را مستند می کنند. هدف بهینه سازی و تثبیت توانایی فردی بیمار برای برقراری ارتباط است.
کاشت حلزون شنوایی: هزینه ها
آلمان
هزینه کاشت حلزون - یعنی دستگاه، جراحی و مراقبت های بعدی - حدود 40,000 یورو است. اگر فرد آسیب دیده شرایط لازم برای این روش را داشته باشد، شرکت های بیمه سلامت قانونی هزینه ها را پوشش می دهند.
در مورد شرکت های بیمه سلامت خصوصی، باید از قبل متوجه شوید که آیا هزینه ها پوشش داده می شود یا خیر.
اتریش
هزینه های جراحی و تجهیزات اولیه معمولا توسط یک صندوق تامین می شود. خود افراد آسیب دیده فقط باید هزینه های بعدی را بپردازند، به عنوان مثال:
