روکش ها چیست؟
روکش های دندانی روکش هایی هستند که معمولا در ناحیه قدامی استفاده می شوند. دندانپزشک آنها را با استفاده از تکنیک به اصطلاح چسب، یک تکنیک خاص باندینگ، به دندان آسیب دیده متصل می کند.
امروزه معمولاً برای ساخت روکش از شیشه سرامیک یا سرامیک فلدسپات که از نظر سختی کاملاً مشابه مینای طبیعی دندان هستند استفاده می شود. با این حال، روکش هایی نیز وجود دارد که از کامپوزیت، ماده ای همرنگ دندان که برای پرکردن دندان نیز استفاده می شود، ساخته شده اند.
بین روکش های معمولی و روکش های به اصطلاح غیر آماده سازی تمایز قائل می شود:
- روکش های معمولی: قبل از باندینگ نیاز به ساییدن دندان ها دارند و به عنوان ماده طبیعی دندان هزینه دارند. برای این منظور بیمار یک تزریق بی حسی موضعی دریافت می کند.
روکش ها: معایب
بزرگترین عیب روکش های معمولی حذف ضروری مواد سالم دندان است که قابل بازسازی نیست. این بدان معناست که بدون روکش، دندان ظاهر طبیعی خود را از دست می دهد و بیمار اگر برای ظاهر زیبای دندان ارزش قائل باشد، همیشه به روکش نیاز خواهد داشت.
روکش‌های غیر آماده به طور قابل توجهی گران‌تر هستند و به دلیل تولید پیچیده‌ای که دارند، به دندانپزشک با تجربه خاصی نیاز دارند. به دلیل ضخامت لایه کم، دندان هایی با تغییر رنگ به خصوص تیره می توانند نمایان شوند و نتیجه زیبایی را مختل کنند.
از آنجایی که تهیه روکش معمولاً یک درمان زیبایی و غیرضروری است، معمولاً بیمار هزینه روکش را به تنهایی متحمل می شود. بیمه درمانی یا بیمه حوادث ممکن است بخشی از آن را پوشش دهد.
چه زمانی به روکش نیاز دارید؟
- تغییر رنگ
- آسیب به دندان در اثر پوسیدگی
- شکستگی دندان های جلو
- توسعه نیافتگی یا تخریب مینای دندان
در طول درمان با روکش چه کارهایی انجام می شود؟
دندان ها و حفره دهان از قبل توسط دندانپزشک به دقت معاینه می شوند. ابتدا از ابزارهای مخصوصی برای اندازه گیری حرکات لغزشی فک و نیروی وارد شده به تک تک قسمت های فک استفاده می کند. برای به دست آوردن یک برداشت دقیق از موقعیت دندان، دندانپزشک قالب گیری می کند. برای انجام این کار، به عنوان مثال، بیمار یک صفحه مومی را گاز می گیرد. از این برداشت، دندانپزشک گچ گیری می کند و پس از آن روکش ها در آزمایشگاه دندانپزشکی دست ساز می شوند.
ترمیم با روکش های سرامیکی معمولی
برای چسباندن روکش های سفارشی، دندانپزشک سطح دندان را با دقت خشک می کند و سطح چسب را تمیز می کند. سپس روکش ها را با استفاده از تکنیک باندینگ خاص (تکنیک چسب) به دندان ها می چسباند.
به طور موقت، یعنی تا زمانی که روکش های نهایی تکمیل شود، به بیمار روکش های موقت داده می شود.
درمان با روکش های غیر آماده سازی
درمان با روکش های غیر آماده سازی نیازی به بی حسی موضعی یا برداشتن مواد دندانی ندارد. دندانپزشک پس از تمیز کردن دقیق پوسته های چسب نازک ویفر را به سطح خشک دندان می چسباند.
درمان با کامپوزیت ونیر
خطرات ونیر چیست؟
به ویژه ساییدن دندان ها با روکش های معمولی می تواند عوارضی را در پی داشته باشد. به عنوان مثال، دندان به دلیل از بین بردن مینای دندان می تواند به شدت به گرما و سرما حساس شود و در نتیجه هنگام خوردن غذا و نوشیدنی های سرد یا گرم باعث ایجاد درد خنجری شود. با روکش های غیر آماده (که نیازی به ساییدن ندارند)، هیچ خطری برای دندان های حساس به دما وجود ندارد.
ونیرها ممکن است در موارد نادری شل شوند یا بشکنند. در این صورت درمان دندانپزشکی جدید و احتمالاً ساخت روکش جدید ضروری است.
در مورد روکش هایی که به دقت چسبانده نشده اند، باکتری ها می توانند نقاط تماس بین دندان و روکش را کلونی کنند. این می تواند منجر به پوسیدگی و سایر بیماری های دندانی مرتبط با میکروب شود.
در مورد روکش ها باید مراقب چه چیزی باشید؟
در فواصل شش ماهه برای معاینه به دندانپزشک خود مراجعه کنید. دندانپزشک تناسب روکش ها را بررسی می کند و می تواند پوسیدگی را در مراحل اولیه تشخیص داده و درمان کند.
روکش ها: دوام
به لطف سرامیک های مدرن و چسب های بسیار بادوام، روکش های سرامیکی ماندگاری ویژه ای دارند. بسیاری از بیماران بیش از 15 سال است که از روکش استفاده می کنند. رعایت بهداشت دهان و دندان می تواند دوام روکش های با کیفیت بالا را بیشتر کند. برای جلوگیری از آسیب دیدن روکش های خود از گاز گرفتن هر چیزی که به خصوص سخت است خودداری کنید.
