واکسیناسیون در برابر ابله مرغان از سال 2004 در آلمان موجود است و می تواند به نوزادان نه ماهه داده شود. به عنوان یک قانون، ابله مرغان واکسیناسیون همراه با واکسیناسیون علیه انجام می شود سرخک, اوریونو سرخچه. کمیته دائمی واکسیناسیون (STIKO) توصیه می کند که کودکان برای اولین بار در سن 11-14 ماهگی واکسینه شوند. دومین ابله مرغان سپس واکسیناسیون در 15-23 ماه انجام می شود. واکسیناسیون نیز در هر زمان بعد امکان پذیر است و به ویژه برای کودکان و نوجوانان بین 17 تا XNUMX سال توصیه می شود.
با وجود واکسیناسیون هیچگونه محافظت تضمینی وجود ندارد
این واکسن ویروس واریسلا زوستر ضعیف است ، که بدن در برابر آن رشد می کند آنتی بادی بعد از واکسیناسیون حدود سه تا پنج هفته پس از واکسیناسیون ، محافظت در برابر آبله مرغان آغاز می شود. با این حال ، در موارد منفرد ، ممکن است آبله مرغان با وجود واکسیناسیون از بین برود. با این حال ، در چنین مواردی ، بیماری معمولاً روند خفیف تری را طی می کند.
به طور کلی، واکسیناسیون آبله مرغان در صورت بروز بیماری های حاد نباید انجام شود تب حضور دارند یا سیستم ایمنی بدن به دلایل دیگر ضعیف شده است. همچنین بهتر است در طی این مدت واکسینه نشود بارداری. با این حال ، اگر در طی آن به طور تصادفی علیه آبله مرغان واکسینه شده باشید بارداری، نباید وحشت کنید: تاکنون هیچ موردی از آسیب به کودک متولد نشده در نتیجه واکسیناسیون شناخته نشده است.
آبله مرغان: درمان
در آبله مرغان ، درمان معمولاً نه برای بیماری آبله مرغان است ویروس ها خودشان ، اما فقط برای علائمی که ایجاد می کنند. با استفاده از کمپرسهای مرطوب و خنک می توان خارش را تسکین داد. کمپرس های آغشته به بابونه چای همچنین خارش را خنثی می کند. کاربرد لوسیون ها و کرم ها حاوی روی همچنین می تواند مفید باشد. پماداز طرف دیگر ، نباید ترجیح داده شود ، زیرا مهر و موم هوا باعث ایجاد ایده آل برای پرورش می شود باکتری. به خصوص خارش شدید را می توان با مصرف کاهش داد آنتی هیستامین ها.
در شرایطی که تب، داروهایی با ترکیبات فعال پاراستامول or ایبوپروفن باید استفاده شود داروهای حاوی استیل سالیسیلیک اسید به دلیل عوارض جانبی نباید تحت هیچ شرایطی در کودکان استفاده شود. بیمارانی که ضعیف هستند سیستم ایمنی بدن همچنین ممکن است یک عامل ویروس استاتیک مانند آسیکلوویر، که از تکثیر ویروس جلوگیری می کند.
آبله مرغان و زونا
کسانی که یک بار آبله مرغان را پشت سر گذاشته اند معمولاً از این بیماری مصون هستند. اما ویروس ها همچنان پس از آخرین وصله ها در بدن معلق بمانید پوست بهبود یافته اند: آنها به عقده های عصبی نخاع یا جمجمه کشیده شده و می توانند باعث تحریک شوند دودکش بعداً ، معمولاً در بزرگسالی.
حدود 20 درصد از افرادی که ویروس واریسلا زوستر را در بدن خود حمل می کنند ، رشد می کنند دودکش بعداً در زندگی این بخاطر این است که فشار یا ضعیف شده سیستم ایمنی بدن می تواند دوباره فعال کند ویروس ها. هرکسی که داشته باشد دودکش می تواند افراد دیگر را با آبله مرغان آلوده کند ، اما نه با زونا. بنابراین ، افراد بیمار باید از تماس با زنان باردار به ویژه جلوگیری کنند.
