اعتیاد به مواد مخدر چیست؟
اعتیاد به مواد مخدر نوعی اختلال اعتیاد است که در آن افراد به مقدار بی دلیل از نظر پزشکی و غالباً در دوزهای زیاد دارو مصرف می کنند. طیف گسترده ای از داروهای بالقوه اعتیاد آور وجود دارد. شاید شناخته شده ترین مثال وابستگی به مواد مخدر ، بحران مواد افیونی در ایالات متحده آمریکا باشد. طبق مطالعات انجام شده ، چندین میلیون نفر در آنجا معتاد شده اند داروهای ضد درد و هزاران نفر در حال حاضر به دلیل مصرف بیش از حد مصرف شده اند. اما در آلمان نیز اعتیاد به مواد مخدر یک مشکل جدی است.
این علائم نشان دهنده وابستگی به دارو است
اعتیاد به مواد مخدر می تواند علائم یا اشکال مختلفی داشته باشد. بنابراین WHO وابستگی را با توجه به چندین معیار تعریف می کند. حداقل سه مورد از این معیارها باید در طول سال گذشته رعایت شود تا به عنوان یک وابستگی در نظر گرفته شود.
این معیارها عبارتند از:
- ولع مصرف ، یعنی میل یا تمایل شدید به مصرف ماده مربوطه.
- دشواری در کنترل مصرف ماده مورد نظر.
- توسعه تحمل ، یعنی با گذشت زمان باید مواد بیشتری مصرف شود تا به همان اثر برسد.
- سندرم ترک در هنگام قطع ماده.
- محدودیت در ماده مربوطه. فعالیت های دیگر به نفع مصرف مواد نادیده گرفته می شود.
- مصرف مداوم مواد ، اگرچه شناخته شده است که آسیب های ناشی از آن پذیرفته می شود. با این حال ، مرزهای بین استفاده مضر ، سو mis استفاده یا وابستگی به دارو اغلب نامشخص است ، و تشخیص دقیق را دشوار می کند.
این داروها پتانسیل زیادی برای وابستگی به دارو دارند
انواع داروها می توانند باعث اعتیاد شوند. مشهورترین مثال در این مورد قوی است داروهای ضد درد. به این موارد نیز گفته می شود مخدرها زیرا بر روی گیرنده های به اصطلاح افیونی عمل می کنند.
هروئین که در اصل به عنوان مسکن ساخته شده نیز از این گروه است. گرچه مدرن است مخدرها در قدرت و اثر آنها متفاوت است ، خطر زیادی برای ایجاد وابستگی وجود دارد ، به خصوص هنگامی که برای مدت طولانی و به طور نامناسب استفاده می شود. بعلاوه داروهای ضد درد، به طور عمده داروهای ضعیف کننده یا قرص خواب گروهی از داروها هستند که توانایی بالایی برای وابستگی دارند.
بنزودیازپین ها اغلب به عنوان قرص خواب. با این حال ، در صورت استفاده طولانی مدت ، احتمال بروز وابستگی یا علائم ترک بسیار زیاد است. در مورد داروهای مصرفی نیز وضعیت به همین منوال است آرام بخش.
بنزودیازپین ها نیز به این گروه تعلق دارند. با این حال ، داروهایی که در نگاه اول بی خطر به نظر می رسند نیز می توانند باعث وابستگی شوند. اینها شامل اسپری های بینی خاص یا ملین. در اینجا خطر عمدتا عادت به مصرف آنها است ، به طوری که بدون آنها دیگر عملکرد طبیعی بدن تضمین نمی شود. علاوه بر این گروه ها ، داروهای زیادی نیز وجود دارد که می تواند باعث وابستگی به دارو شود.
