این ماده فعال در مارکومار است
فن پروکومون ماده فعال مارکومار است. با مسدود کردن تبدیل یک ویتامین K به شکل فعال، اثر ضد انعقادی دارد. ویتامین K نقش مهمی در لخته شدن خون دارد. این یک فرآیند بیوشیمیایی در بدن است که در طی آن پیش ساز فاکتورهای لخته شدن خون تشکیل می شود. فقدان فاکتورهای انعقادی به این معنی است که خون رقیق‌تر می‌شود و هیچ لخته خونی (ترومبی) تشکیل نمی‌شود.
چه زمانی از مارکومار استفاده می شود؟
زمینه های مهم کاربردی برای Marcumar عبارتند از
- پیشگیری از ترومبوز وریدی بعد از عمل
- بی تحرکی طولانی مدت پس از عمل لگن یا پا
- درمان ترومبوز ورید عمقی، آمبولی ریه یا اختلالات گردش خون مغز (TIA)
- درمان طولانی مدت بیماران سکته قلبی
- فیبریلاسیون دهلیزی
- تعویض دریچه قلب
مارکومار چه عوارضی دارد؟
عوارض جانبی بسیار شایع مارکومار عبارتند از: خونریزی از بینی و خونریزی لثه، خون در ادرار و کبودی پس از صدمات جزئی.
عوارض جانبی مکرر التهاب کبد با یا بدون زردی است.
حالت تهوع و استفراغ، اسهال و از دست دادن اشتها نیز ممکن است رخ دهد.
در موارد بسیار نادر، نکروز پوست، عمدتاً در ناحیه غدد پستانی یا شکم ممکن است رخ دهد که می تواند تهدید کننده زندگی باشد. بیماری کبد یا نارسایی کبد از عوارض جانبی بسیار نادر است.
در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی، لطفاً همیشه با پزشک مشورت کنید.
هنگام استفاده از مارکومار باید به نکات زیر توجه داشته باشید
در صورت وجود آلرژی شناخته شده به ماده مؤثر موجود در مارکومار یا سایر مواد تشکیل دهنده، نباید از این دارو استفاده کرد.
علاوه بر این، Marcumar نباید مصرف شود اگر:
- تمایل به خونریزی پاتولوژیک
- کمبود شدید پلاکت
- بیماری شدید کبدی
- اختلال شدید عملکرد کلیه
- التهاب حاد قلب
- آنوریسم مغزی یا آنوریسم آئورت
- زخم معده
- آترواسکلروز
- فشار خون بالا شدید
- زخم های باز
- مصرف فنیل بوتازون (داروی ضد روماتیسمی)
هنگام مصرف مارکومار باید احتیاط کرد:
- بیماری صرع
- سنگ کلیه
- عملیات اخیر
- مصرف داروهای دیگر
داروهایی که اثر مارکومار را افزایش می دهند:
- سایر داروهای ضد انعقاد (مانند اسید استیل سالیسیلیک)
- آلوپورینول (دارویی که برای درمان نقرس استفاده می شود)
- داروهای ضد آریتمی (برای درمان آریتمی قلبی)
- آنتی بیوتیک ها (مانند کلرامفنیکل، تتراسایکلین ها، سولفونامیدها)
- ترامادول (افیونی برای دردهای شدید)
- هورمونهای تیروئید
- سایمتیدین (تولید اسید معده را تنظیم می کند)
- داروهای سیتواستاتیک (مانند تاموکسیفن)
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
داروهایی که اثر را کاهش می دهند:
- درمان های CNS (مانند باربیتورات ها، کاربامازپین)
- داروهای ضد عفونت (مانند ریفامپیسین)
- استروژن (هورمون جنسی زنانه)
- دیورتیک ها (داروهایی که اثر مدر دارند)
- گلیکوزیدهای قلبی دیجیتالیس (داروهای تقویت کننده قلب)
- متفورمین (دارویی برای درمان دیابت)
- مخمر سنت جان
افزایش تمایل به خونریزی برای سه تا ده روز پس از قطع ادامه می یابد.
مارکومار: مصرف بیش از حد
علائم مصرف بیش از حد مارکومار اغلب خونریزی خود به خودی از پوست و غشاهای مخاطی، مدفوع خونی، گیجی یا بی هوشی است. در هر صورت باید با پزشک مشورت کرد.
مارکومار: تغذیه
با مارکومار، باید به رژیم غذایی به عنوان بخشی از درمان توجه شود. از غذاهای غنی از ویتامین K مانند کلم یا آووکادو باید اجتناب شود زیرا اثر دارو را کاهش می دهند. سایر غذاها مانند روغن ماهی یا انبه اثر مارکومار را افزایش می دهند.
مارکومار: بارداری و شیردهی
اگر در دوران شیردهی هستید، پزشک قبل از استفاده از مارکومار باید فواید آن را در مقابل خطرات آن بسنجید، زیرا ماده فعال می تواند از طریق شیر مادر به کودک منتقل شود.
مارکومار و الکل
مارکومار و الکل نباید با هم ترکیب شوند، زیرا الکل می تواند اثر مارکومار و علائم آن را افزایش دهد.
نحوه بدست آوردن مارکومار
مارکومار فقط با تجویز پزشک و به صورت قرص از داروخانه ها در دسترس است.
اطلاعات کامل در مورد این دارو
در اینجا اطلاعات کامل دارو را به صورت دانلود (PDF) خواهید یافت.
