آتوموکستین چگونه کار می کند
اتوموکستین یک ماده فعال است که برای درمان اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) استفاده می شود. از نظر ساختار شیمیایی بسیار شبیه به داروی ضد افسردگی فلوکستین است. در واقع، یک موقعیت میانی بین داروهای ADHD و داروهای ضد افسردگی را اشغال می کند. مانند داروهای ضد افسردگی، اثرات آن تنها پس از چند هفته احساس می شود، اما اتوموکستین اثر ضد افسردگی ندارد.
مطالعات روی موش‌ها نشان می‌دهد که اثر اتوموکستین در ناحیه‌ای از مغز به ناحیه‌ای دیگر متفاوت است. بنابراین، در قشر جلوی مغز - ناحیه ای از مغز که در فرآیندهای توجه و حافظه دخالت دارد - مهار بازجذب دوپامین نیز نشان داده شد.
علاوه بر این، مطالعات اخیر روی میمون‌ها تحریک غیرمستقیم دوپامین D1 و همچنین گیرنده‌های آلفا-1 توسط اتوموکستین در قشر جلوی مغز را نشان می‌دهد، اما نه در هسته اکومبنس، ناحیه‌ای در پیش‌مغز که با رفتار اعتیادآور مرتبط است.
تعادل سروتونین تحت تأثیر اتوموکستین قرار نمی گیرد.
اثر دیگری که هنوز نیاز به مطالعه دقیق دارد، اثر اتوموکستین بر به اصطلاح گیرنده های NMDA در مغز است. این مکان‌های اتصال دهنده‌های عصبی عمدتاً در سیستم عصبی مرکزی رخ می‌دهند و به نظر می‌رسد در ایجاد ADHD نقش دارند.
آتوموکستین به طور قابل توجهی با محرک هایی که معمولاً در درمان ADHD استفاده می شود (مانند متیل فنیدات و آمفتامین) متفاوت است. به ویژه، این دارو علائم اصلی بیش فعالی، تکانشگری و کمبود توجه را بهبود می بخشد.
آتوموکستین به دلیل عدم پتانسیل وابستگی و شباهت آن به فلوکستین، داروی انتخابی برای درمان دارویی ADHD در حضور همزمان اضطراب، تیک یا اختلالات مصرف مواد است.
جذب، تخریب و دفع
در کبد، اتوموکستین توسط آنزیم سیتوکروم 2D6 تجزیه می شود و یک ماده واسطه قوی تولید می کند. هم این متابولیت و هم خود اتوموکستین در نهایت از طریق ادرار دفع می شوند.
در بیمارانی که فعالیت آنزیمی طبیعی دارند، حدود نیمی از ماده موثره پس از سه ساعت و نیم و پس از 21 ساعت در بیمارانی که عملکرد آنزیمی ضعیف دارند، از طریق ادرار دفع می شود.
چه زمانی از اتوموکستین استفاده می شود؟
اتوموکستین برای استفاده های دیگر تایید نشده است. با این حال، پزشکان گاهی اوقات از ماده فعال "خارج از برچسب" (یعنی خارج از محدوده تایید شده) برای اختلالات خوردن، افسردگی مرتبط با ADHD، شب ادراری در کودکان و کاهش وزن استفاده می کنند.
نحوه استفاده از اتوموکستین
در کودکان و نوجوانان با وزن بیش از 70 کیلوگرم و همچنین بزرگسالان، معمولاً دوز 40 میلی گرم اتوموکستین در ابتدا برای حداقل یک هفته استفاده می شود. بسته به اثر، دوز را می توان تا 80 میلی گرم اتوموکستین افزایش داد (این مقدار فقط پس از دو تا شش هفته به طور کامل شروع می شود).
محلول اتوموکستین برای کودکان مبتلا به مشکلات بلع در دسترس است.
عوارض جانبی اتوموکستین چیست؟
بیش از یک نفر از هر ده بیمار عوارض جانبی به شکل کاهش اشتها، سردرد، خواب آلودگی، درد شکم، حالت تهوع، استفراغ، افزایش فشار خون و تسریع ضربان قلب را تجربه می کنند.
هنگام مصرف اتوموکستین به چه نکاتی باید توجه کرد؟
موارد منع مصرف
اتوموکستین نباید توسط موارد زیر مصرف شود:
- حساسیت به ماده فعال یا هر یک از مواد تشکیل دهنده
- درمان همزمان با مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (مهارکننده‌های MAO؛ ضد افسردگی)
- گلوکوم با زاویه باریک (شکل آب سیاه)
- بیماری های قلبی عروقی جدی مانند نارسایی قلبی، بیماری انسداد شریانی (پای سیگاری)، آنژین صدری
تداخلات
هنگامی که اتوموکستین و سایر مواد فعال که توسط همان آنزیم (سیتوکروم 2D6) تجزیه می شوند، به طور همزمان استفاده می شوند، ممکن است تأثیر متقابل وجود داشته باشد، زیرا یک ماده فعال معمولا ترجیحاً تجزیه می شود و بنابراین دیگری در بدن انباشته می شود.
داروهایی که به روش خاصی بر ریتم قلب تأثیر می گذارند (باعث طولانی شدن زمان QT می شوند) نباید با اتوموکستین ترکیب شوند. نمونه های متعددی از این عوامل وجود دارد، مانند داروهای روان پریشی و اسکیزوفرنی، داروهای آریتمی قلبی، آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد افسردگی.
آتوموکستین ممکن است اثر داروهای ضد فشار خون را کاهش دهد.
داروهایی که بر غلظت نوراپی نفرین تأثیر می گذارند (مانند سودوافدرین، فنیل افرین) باید با احتیاط استفاده شوند زیرا اثرات هم افزایی ممکن است.
محدودیت سنی
مطالعات استفاده ایمن و موثر از اتوموکستین را در کودکان و نوجوانان شش سال به بالا و بزرگسالان تا 65 سال تایید می کنند.
مانند برخی از داروهای ضد افسردگی، استفاده از اتوموکستین ممکن است منجر به افزایش رفتار خودکشی در نوجوانان شود. بر این اساس باید نوجوانان در معرض خطر تحت نظر قرار گیرند.
بارداری و شیردهی
اطلاعات در مورد استفاده از اتوموکستین در دوران بارداری کافی نیست. بنابراین در صورت امکان باید از مصرف آن خودداری شود.
نحوه تهیه دارو با ماده فعال اتوموکستین
اتوموکستین در آلمان، اتریش و سوئیس نیاز به نسخه دارد و بنابراین فقط با ارائه نسخه پزشک از داروخانه ها در دسترس است.
