علل زخم

زخم های اثنی عشر و زخم های معده از فرآیندهای التهابی مشخص هستند مخاط از معده or اثنی عشر. آنها همیشه با از دست دادن مواد بافت همراه هستند که از نظر زخم تجزیه می شوند. معده زخم زخم بطنی نامیده می شود ، زخم اثنی عشر زخم اثنی عشر - هر دو اغلب به راحتی زخم نامیده می شوند. اگر زخم در طی چند سال به طور مکرر رخ دهد ، عود مزمن است زخم مرض. بطن ها زخم کمتر از زخم اثنی عشر.

بروز زخم

زخم معده در زنان و مردان به همان اندازه و زخم های اثنی عشر در مردان 3.5 برابر بیشتر است. حداکثر بروز بیماری خاص در سنین 60 تا 65 سالگی برای زخم بطنی است و تا سالهای 75 تا 80 برای زخم اثنی عشر. اگر اقوام مستقیم (فرزندان ، والدین ، ​​پدربزرگ و مادربزرگ) به بیماری زخم مبتلا باشند یا اگر خون نوع صفر یافت می شود ، خطر ابتلا به بیماری تقریباً 1.5 برابر برای هر دو شکل بیماری زخم افزایش می یابد.

بیماری زخم معده چیست؟

زخم معده نوعی نقص محدود شده در مخاط است که به لایه های عمیق آن می رسد معده دیواره و همچنین زخمی نامیده می شود که قطر آن می تواند از چند میلی متر تا بیش از سه سانتی متر باشد. از یک التهاب از معده مخاط که هفته ها ، ماهها یا حتی سالها طول می کشد ، ورم معده مزمن، زخم ها می توانند در مرحله بعدی ایجاد شوند.

ایجاد زخم

طبق نظر قبلی ، این بیماری در درجه اول بر اساس عدم تعادل بین مهاجم (حمله به مخاط) و عوامل دفاعی (محافظت کننده از مخاط). این درک از بیماری باید با یک فاکتور قابل توجه تکمیل شود: اکنون چند سال است که شناخته شده است که این باکتری است هلیکوباکتر پیلوری به طور قابل توجهی در ایجاد زخم نقش دارد. تقریباً 60 درصد از جمعیت جهان این کشور را حمل می کنند هلیکوباکتر پیلوری بیماری زا در آنها معده آستر. این یک باکتری است که تولید می کند آنزیم ها در آسیب سلول مخاطی معده نقش دارد. زخم می تواند به تنهایی یا چندین بار رخ دهد. یکی دیگر از عوامل اصلی تحریک کننده ، روانی - اجتماعی است فشار، که مکانیسم های تهاجمی را از طریق یک خودمختاری بیش از حد قابل تحریک ارتقا می دهد سیستم عصبی، مانند افزایش تولید آب معده ، علاوه بر تأثیرات بیوشیمیایی هنوز ناشناخته.

محرک ها و علل

با این حال ، این مکانیسم های تهاجمی احتمالاً فقط در حضور یک استعداد ارثی متناظر می توانند تأثیرگذار باشند. ظاهراً ، شخصیت نیز در ایجاد زخم نقش دارد. یعنی روانی - اجتماعی فشار و استعداد به تنهایی باعث ایجاد زخم نمی شوند. عامل تعیین کننده شیوه مربوط به شخصیت در پردازش استرس است: بیماران مبتلا به زخم از احساس گناه ، ناامیدی و تنش مداوم درگیری رنج می برند. در هر صورت ، به نظر می رسد مکانیسم های توسعه زخم چند عاملی هستند ، یعنی توسط عوامل مختلفی تعیین می شوند. در مورد زخم معده ، علاوه بر عوامل بیوشیمیایی و مکانیسم های بازخورد مختل اسید هیدروکلریک ترشح ، سو abuse استفاده از داروهای ضد درد و الکل به نظر می رسد نقش دیگری دارد. در زخم اثنی عشر ، اختلالات گردش خون ناشی از فعالیت غیر عادی عروق عروقی نیز مشکوک است. کاملاً آماری ، خون گروه صفر در ناقلین زخم جمع شده است. این امکان وجود دارد که عدم وجود مواد فعال در گروه خونی یک عامل تقویت کننده باشد.

بیماری های زخم در حال افزایش است

آنچه مسلم است بیماری زخم معده و اثنی عشر در تمام کشورهای صنعتی در حال افزایش است. سبک زندگی مدرن و همچنین جسمی و روحی فشار مطمئناً در توسعه نقش دارند. علاوه بر این ، ویژگی های قانون اساسی از اهمیت برخوردار است. افراد حساس و عصبی با ساختار لاغر به خصوص در معرض این بیماری هستند. همچنین مشکوک است که زخم ها می توانند خود هضم پاتولوژیک معده یا دیواره اثنی عشر توسط دستگاه گوارش باشند. آنزیم ها موجود در آب میوه های گوارشی.

عوامل خطر زخم معده

عوامل زیر خطر ابتلا به زخم معده را افزایش می دهد:

بیش از اندازه الکل, نیکوتین و كافئين مصرف بیشتر خطر بیماری را افزایش می دهد.