بررسی اجمالی
- علائم: شروع نسبتاً سریع درد، قرمزی و تورم بیضه، یک طرفه یا دو طرفه، احتمالاً تب.
- درمان: بسته به علت، درمان علامتی در صورت عفونت های ویروسی، مسکن، داروهای ضد التهاب، احتمالا کورتیزون، گاهی بی حسی موضعی در ناحیه طناب اسپرم، آنتی بیوتیک در صورت عفونت باکتریایی.
- سیر بیماری و پیش آگهی: معمولاً خوب است، به ندرت عوارضی مانند تشکیل آبسه یا عواقبی مانند اختلال در باروری دارد.
- معاینه و تشخیص: بر اساس شرح حال، لمس، علامت پرهن، در صورت لزوم تشخیص عفونت محرک، معاینه اولتراسوند (سونوگرافی).
- پیشگیری: واکسیناسیون های محافظ در برابر برخی علل، مانند برخی عفونت های ویروسی (مانند اوریون) در دسترس هستند.
التهاب بیضه چیست؟
التهاب بیضه عمدتاً در پسران پس از بلوغ و در مردان رخ می دهد. در کودکان کمتر دیده می شود. در بیشتر موارد، ارکیت را می توان با موفقیت درمان کرد.
علائم التهاب بیضه چیست؟
اغلب، ویروس های اوریون عامل ایجاد التهاب بیضه هستند. بیماران معمولاً همچنین تورم غدد بناگوشی و درد در ناحیه صورت و گردن دارند، به خصوص هنگام جویدن.
التهاب باکتریایی بیضه نیز با علائمی مانند درد شدید، قرمزی و تورم همراه است. با این حال، علائم در طی چند روز به جای چند ساعت ایجاد می شود. در التهاب باکتریایی، اپیدیدیم نیز معمولا تحت تاثیر قرار می گیرد.
خودتان در برابر التهاب بیضه چه کاری می توانید انجام دهید؟
درمان التهاب بیضه بستگی به این دارد که آیا باکتری ها یا ویروس ها محرک هستند.
درمان التهاب ویروسی بیضه
در مورد عفونت ویروسی مانند ارکیت اوریون، درمان به طور کلی شامل کاهش علائم است. این درمان علامتی به ویژه شامل اقدامات زیر است:
- استراحت تخت
- بالا بردن بیضه ها
- مسکن در برابر درد
در بزرگسالان مبتلا به التهاب ویروسی بیضه، پزشک گاهی اوقات کورتیزون را برای کاهش التهاب در بافت بیضه تجویز می کند.
درمان التهاب باکتریایی بیضه
صرف نظر از علت التهاب بیضه، در برخی موارد پزشک برای تسکین درد، داروی بی حس کننده موضعی را در نزدیکی طناب اسپرمی تزریق می کند.
دلایل التهاب بیضه چیست؟
سایر عفونت های ویروسی گاهی اوقات با التهاب بیضه همراه است. اینها شامل عفونت با ویروس واریسلا-زوستر (عامل ایجاد آبله مرغان و زونا)، ویروس Ebstein-Barr (عامل ایجاد مونونوکلئوز = تب غده ای Pfeiffersches) یا با ویروس های Coxsackie است.
گاهی اوقات بیماران ابتدا از اپیدیدیمیت (التهاب اپیدیدیم) رنج می برند، به عنوان مثال به دلیل میکروب های صعودی در عفونت ادراری. متعاقبا، پاتوژن ها از اپیدیدیم به بیضه ها گسترش می یابند.
التهاب بیضه نیز گاهی در نتیجه ضربه (مانند خشونت به بیضه) رخ می دهد.
التهاب بیضه: مدت و پیش آگهی
التهاب بیضه معمولاً بسیار دردناک و ناراحت کننده است. با این حال، به طور کلی می توان آن را با موفقیت درمان کرد.
پس از التهاب ویروسی بیضه، تولید اسپرم معمولاً برای چند ماه مختل می شود. در موارد نادرتر، بافت بیضه به قدری آسیب می بیند که به طور دائم اسپرم خیلی کم یا خیلی کند تولید می شود - در موارد شدید، بیمار نابارور می ماند. این یک تا دو درصد از بیماران مبتلا به اورکیت اوریون را تحت تاثیر قرار می دهد.
چگونه می توان التهاب بیضه را تشخیص داد؟
از شرح علائم و معاینه دقیق بیضه، پزشک معمولا خیلی سریع به این نتیجه می رسد که بیضه ملتهب است. یک سرنخ تشخیصی مهم توسط علامت موسوم به Prehn ارائه می شود: در مورد التهاب بیضه، درد اغلب با برداشتن کمی بیضه کاهش می یابد.
تمایز از پیچ خوردگی بیضه
هر دو معاینه (علامت پرهن و سونوگرافی داپلر) برای رد کردن پیچ خوردگی بیضه (پیچ خوردگی بیضه) به عنوان علت درد مهم هستند. در این حالت، بیضه روی طناب اسپرماتیک می‌پیچد که جریان خون را قطع می‌کند (در سونوگرافی داپلر قابل مشاهده است).
تست های آزمایشگاهی
اگر مشکوک به اورکیت اوریون باشد و واکسیناسیون علیه اوریون انجام نشده باشد، آزمایش خون به تشخیص بیماری کمک می کند. برای این منظور خون برای یافتن آنتی بادی های خاص علیه ویروس اوریون جستجو می شود.
آزمایش ادرار می تواند هر گونه عفونت مجاری ادراری همراه را تشخیص دهد.
چگونه می توان از التهاب بیضه جلوگیری کرد؟
پیشگیری در برابر هر علتی که باعث التهاب بیضه می شود امکان پذیر نیست. با این حال، واکسیناسیون علیه برخی از عفونت های ویروسی (مانند اوریون، آبله مرغان) که با التهاب بیضه ها همراه است، در دسترس است.
واکسیناسیون اوریون معمولاً همراه با واکسیناسیون سرخک و سرخجه در یک واکسیناسیون مشترک (واکسیناسیون MMR) انجام می شود، واکسیناسیون علیه آبله مرغان (ویروس واریسلا زوستر) به طور جداگانه انجام می شود.
