تلقیح: روش، احتمالات و خطرات

تلقیح چیست؟

اصولاً لقاح مصنوعی یک روش کمکی برای لقاح است. این بدان معناست که اسپرم مرد با کمکی در راه رحم آورده می شود. این روش به عنوان لقاح مصنوعی یا انتقال اسپرم نیز شناخته می شود.

اطلاعات بیشتر

در مورد انتقال مستقیم اسپرم به رحم در مقاله IUI: Intrauterine Insemination بیشتر بخوانید.

تلقیح چگونه کار می کند؟

هدف از تلقیح رساندن هر چه بیشتر سلول های اسپرم قوی به تخمک در زمان مناسب است. برای رسیدن به این هدف، سیکل و تخمک گذاری زن باید از قبل به دقت کنترل شود. در عمل پزشکی، این با استفاده از اولتراسوند و تجزیه و تحلیل هورمون انجام می شود.

خود اسپرم معمولاً از طریق خودارضایی به دست می آید.

تلقیح: روش

هنگامی که زمان فرا می رسد، پزشک اسپرم آماده شده قبلی را مستقیماً از طریق یک کاتتر نازک به داخل رحم تزریق می کند.

اگر زن بعد از مدتی دراز بکشد و پاهای خود را بالا بگذارد، این می تواند شانس بارداری را افزایش دهد.

تلقیح برای چه کسانی مناسب است؟

چه IUI را انتخاب کنید و چه تلقیح خانگی، الزامات فیزیکی زیر باید توسط زن و اهداکننده اسپرم رعایت شود:

  • لوله های فالوپ عملکردی و پیوسته
  • پوشش مناسب رحم برای لانه گزینی
  • تخمک گذاری باید انجام شود
  • سلول های اسپرم قابل بارور و متحرک

در اصل، انتقال اسپرم برای زوج‌هایی توصیه می‌شود که علت جدی ناباروری (ناباروری ایدیوپاتیک) نداشته باشند یا در مواردی که تماس مستقیم جنسی امکان‌پذیر نیست یا باید از آن اجتناب شود (مثلاً به دلیل عفونت HIV).

زوج‌های دگرجنس‌گرا که در بارداری طبیعی مشکل دارند نیز می‌توانند از خود تلقیح کمک بگیرند. اگر زن HIV مثبت باشد، لقاح خانگی می تواند انتقال ویروس به همسر را محدود کند. اما اگر مرد مبتلا باشد، اسپرم باید از نزدیک بررسی شود. به طور کلی، زوج های مبتلا به عفونت HIV باید قبل از تلقیح با پزشک مشورت کنند.

لقاح: شانس موفقیت

مزایا و معایب تلقیح

چه IUI و چه تلقیح خانگی، انتقال واقعی اسپرم نسبتاً بدون عارضه و بدون درد است. هزینه های مالی نیز در محدوده نگه داشته می شود. با این حال، چرخه ماهانه زن باید تا زمان تخمک گذاری قریب الوقوع نظارت شود.

در اصل، تلقیح در چرخه ماهانه خودبخودی کمترین خطر را در بین تمام روش های کمک باروری دارد.