تعریف
سندرم از دست دادن CSF یک اختلال به طور فزاینده ای شایع است ، که عمدتا توسط یک سردرد به اصطلاح ارتوستاتیک مشخص می شود. مشخصه این واقعیت است که درد هنگام ایستادن به میزان قابل توجهی افزایش می یابد ، اما بسیار ملایم تر می شود یا هنگام خوابیدن کاملاً از بین می رود. علت این علامت شناسی از دست دادن مایع مغزی نخاعی است که باعث تحریک مایع مغزی نخاعی می شود منینژ.
نام های مختلف و مختلف دیگری برای این بیماری وجود دارد مانند سندرم افت فشار خون CSF ، هیپولیکووره ، افت فشار خون خود به خودی داخل جمجمه و غیره که جنبه های مختلف بیماری را در کانون توجه قرار می دهد. گفته می شود که فراوانی این بیماری از هر 5 بیمار تازه تشخیص داده شده 100,000 نفر است و بنابراین به تصور بسیاری از پزشکان نادر نیست. به طور متوسط ، زنان دو برابر مردان تحت تأثیر قرار می گیرند.
علائم
علامت اصلی سندرم از دست دادن CSF سردرد به اصطلاح ارتوستاتیک است که با بدتر شدن آن مشخص می شود. درد هنگام ایستادن در تمام دوره های بیماری ، البته با شدت متفاوت ، در همه بیماران رخ می دهد. شدت این درد کشش از خفیف تا متوسط در گردن به شدیدترین سردرد در سفر.
علاوه بر درد ، بسته به شدت بیماری ، علائم دیگری نیز ممکن است بروز کند. این شامل تهوع، سرگیجه ، حساسیت به نور و سر و صدا ، اما همچنین کمبودهای عصبی جدی تر مانند اختلال بینایی یا اختلال شنوایی. اگر هیچ درمانی سریع برای از دست دادن مایعات مغزی نخاعی وجود نداشته باشد ، در نهایت می تواند منجر به از دست دادن هوشیاری شود.
La سردرد که در زمینه سندرم از دست دادن CSF اتفاق می افتد به عنوان ارتواستاتیک توصیف می شود و بنابراین وابستگی به موقعیت بدن را نشان می دهد. در حالی که تقریبا در هنگام دراز کشیدن هیچ ناراحتی وجود ندارد ، شدت درد هنگام ایستادن یا نشستن به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. این پدیده به دلیل افزایش از دست دادن مایع مغزی نخاعی هنگام ایستادن به حالت ایستاده است.
از آنجا که مغز و نخاع به طور معمول در این مایع مغزی نخاعی "شنا" می شود ، از دست دادن این مایع باعث غرق شدن بافت می شود. با این حال ، از منینژ به ساختارهای استخوانی ثابت می شوند ، یک نیروی کششی اعمال می شود ، که به عنوان یک سردرد شدید درک می شود. درد معمولاً کل را تحت تأثیر قرار می دهد سر و اغلب به گردن.
