سرگیجه بعد از ورزش

معرفی

بسته به سطح آموزش ، فعالیت ورزشی می تواند فشار قابل توجهی برای بدن باشد. در این دوره ، ممکن است احساس سرگیجه یا مروارید در مدت زمان کوتاه یا برای مدت کوتاهی ، یعنی حدود یک ساعت بعد از آموزش ، ایجاد شود. اصطلاح سرگیجه ، در زبان آلمانی برای توصیف بسیاری از پدیده ها استفاده می شود. بنابراین مهم است که ابتدا سرگیجه را به عنوان از دست دادن تشخیص دهیم تعادل از خواب آلودگی و برای ادامه تشخیص اینکه محیط به نظر در کدام جهت حرکت می کند.

علل

سرگیجه در گروه علائم نا مشخص قرار دارد که می تواند بیماری های تخصص های مختلف را نشان دهد. برای روشن شدن سرگیجه ، ابتدا باید خطرناک ترین و سپس شایع ترین علل قبل از بررسی دلایل نادرتر سرگیجه ، کنار گذاشته شود. اگر سرگیجه همیشه در حملات هنگام ورزش یا سایر اعمال جسمی رخ دهد ، گردش خون ، به ویژه خون فشار ، باید بررسی شود

La خون مقادیر را نیز می توان بررسی کرد: یک اختلال الکترولیت یا فقر آهن، به عنوان مثال ، می تواند باعث اکسیژن رسانی ناکافی به مغز در طی فعالیت بدنی و در نتیجه باعث سرگیجه می شود. علاوه بر این ، باید به دلایلی فکر کرد که می تواند باعث سرگیجه در هر زمان و نه تنها در هنگام ورزش شود: این موارد شامل بسیاری از بیماری های گوش داخلی، از جمله پاروکسیسم خوش خیم سرگیجه موضعی، نوریت دهلیزی یا بیماری منیر. اگر این ورزش شامل فعالیتهایی باشد كه بازوها از آنها بالاتر باشد ، حالت خاصی بوجود می آید سر و تحت فشار استرس: در اینجا می توان یک سندرم فولاد ساب کلاوین را پنهان کرد.

این بیماری به دلیل باریک شدن قسمت شریانی خاص است و نادر است. به دلیل تنوع دلایل احتمالی ، در صورت ادامه سرگیجه در حین ورزش باید همیشه به دنبال توصیه های پزشکی بود. اگر سرگیجه مداوم همراه با فشار شدید عضلانی در باشد گردن و با برخی حرکات گردن تشدید می شود ، به آن سندرم ستون فقرات گردنی گفته می شود.

سپس به سرگیجه سرگیجه سرویکوژنیک نیز گفته می شود (Lat. گردنه = گردن) این نوع سرگیجه می تواند به عنوان مثال ، پس از جراحات یا تصادفات رخ دهد ، اما همچنین می تواند توسط برخی حرکات "اشتباه" یا تحمل وزن نادرست ایجاد شود.

برای افراد مبتلا نه تنها سرگیجه بلکه اغلب احساس محدودیت حرکت به دلیل درد در گردن بسیار ناراحت کننده است از نظر درمانی ، تمرکز بر روی عضله است تمدد اعصاب (زیر را ببینید). آهن به شکل اتمی برای انتقال اکسیژن در داخل کشور اساسی است خون.

از آنجا که سرگیجه همچنین می تواند به دلیل کمبود اکسیژن در سلول ها ایجاد شود ، فقر آهن همچنین یک علت احتمالی است. در این مورد، فقر آهن منجر به نوع خاصی از کم خونی می شود: گلبول های قرمز خون (اریتروسیت ها) با اتمهای آهن کافی که بتوانند اکسیژن را متصل و منتقل کنند ، فراهم نشده است. اگر علائم همراه با کمبود آهن نشان دهند ، باید توجه ویژه ای به این احتمال شود. خستگی، خستگی سریع یا تنگی نفس در هنگام اعمال جسمی ، شکنندگی ناخن ها یا مو، گوشه های ترک خورده دهان و همچنین بی ثباتی روانی یا عاطفی می تواند نشانه هایی از کمبود آهن باشد. با گرفتن نمونه خون ، معمولاً کمبود آهن نسبتاً سریع و واضح مشخص می شود.