رانندگان با جنون تبدیل شدن به یک خطر در جاده ها. حتی در مراحل اولیه جنون، افراد مبتلا دیگر به سرعت واکنش نشان نمی دهند و دیگر نمی توانند مسافت و سرعت را به درستی قضاوت كنند. "شخصا ، من قطعا توصیه a جنون شخص مبتلا به ادامه نشستن پشت فرمان اتومبیل ، "توضیح می دهد دکتر هورست کریستین ولمار از شبکه دانش پزشکی در دانشگاه ویتن / هردکه.
هرچه شدت زوال عقل بیشتر باشد ، خطر تصادف نیز بیشتر خواهد بود
خطر تصادفات با افزایش مدت و شدت زوال عقل افزایش می یابد. ارزیابی بیمار سازگاری بنابراین رانندگی یک وظیفه مسئول برای پزشکی است که مراقبت می کند. با این حال ، متقاعد کردن بیمار برای اینکه خودش در آینده اتومبیل را رانندگی نکند کار ساده ای نیست. وولمار ، یک پزشک عمومی می گوید: "بیشتر اوقات ، نه فرد مبتلا و نه اقوام خود به تنهایی مسئله را مطرح نمی کنند." برای بسیاری از افراد مسن ، ترک رانندگی به معنای از دست دادن قابل توجه استقلال و عزت نفس است.
مشکلات رانندگی با زوال عقل
این اغلب با مشکلات عملی قابل توجهی برای افراد آسیب دیده همراه است: اگر سوپرمارکت دور از گوشه نیست و با وسایل حمل و نقل عمومی امکان دسترسی به آن وجود ندارد ، اگر بچه ها دورتر زندگی می کنند یا دوستان شبانه برای انجام کارهای تفریحی ، خرید و خرید در شهر همسایه ملاقات می کنند. سازماندهی مشارکت در زندگی اجتماعی دشوار است.
"به خصوص در زوج های مسن ، غالباً فقط شوهر دارای گواهینامه رانندگی است. اگر او بیمار باشد ، غالباً حتی زن نمی خواهد اعتراف کند که شوهرش اکنون دیگر نمی تواند سرویس رانندگی ارائه دهد. " در بیشتر موارد ، ارزیابی واقعی پزشک برای بیمار بسیار دشوار است یا خیر.
با این حال ، چند سوال هدفمند می تواند کمک کند. به عنوان مثال ، پزشک باید همراه با بیمار و بستگان روشن کند که آیا بیمار اخیراً بیشتر اوقات راه خود را گم کرده است ، آیا بیشتر تصادف کرده است یا "حوادث نزدیک" است یا اینکه بیشتر اوقات با مشکلات فنی با وسیله نقلیه مواجه است.
اگر بیمار جهت گیری خود را از دست بدهد و در واکنش های خود دچار اختلال قابل توجهی شود ، مشخصاً دیگر توانایی رانندگی ندارد. وولمار توصیه می کند: "پزشک ابتدا باید بینش بیمار خود را جلب کند." او می گوید که اغلب ارائه کمک بیشتر منطقی است ، مانند اشاره به اینکه بیماران مبتلا به زوال عقل حق دارند به عنوان افراد دارای معلولیت شدید شناخته شوند.
اطلاع رسانی به دفتر راهنمایی و رانندگی جاده ای
اگر بیمار به وضوح دیگر توانایی رانندگی نداشته باشد و در جاده خطر ایجاد کند ، باید رانندگی را کنار بگذارد. این قانون است. در موارد شدید ، باید گزارشی به DMV ارائه شود. وولمار توصیه می کند: "به دلیل محرمانه بودن پزشکی ، همیشه بهتر است که بستگان این وظیفه را بر عهده بگیرند."
در موارد نامشخص ، عموم مردم سلامت می توان افسر یا بخش پزشکی ویژه راهنمایی و رانندگی را فرا خواند. در آنجا ، بیمار می تواند آزمایش رسمی انجام دهد تا مشخص شود آیا هنوز برای رانندگی مستعد است. به طور معمول ، او باید هزینه های این آزمایشات را خودش بپردازد.
