دندان های زرد: شرح
زردی دندان ها و سایر تغییر رنگ های دندان یک مشکل زیبایی جدی برای بسیاری از افراد است. این تغییر رنگ می تواند نه تنها روی دندان های زنده تأثیر بگذارد، بلکه می تواند روی دندان های مرده و مصنوعی و همچنین پرکردگی های پلاستیکی نیز رخ دهد. دو گروه از تغییر رنگ دندان وجود دارد:
- تغییر رنگ دندان در داخل دندان (ذاتی): اصطلاحاً تغییر رنگ داخلی دندان، تغییر رنگ داخل استخوان یا مینای دندان است. آنها یا در طول رشد دندان (مثلاً به دلیل بیماری های متابولیک، ضربه) یا پس از رویش دندان، به عنوان مثال به دلیل مواد پرکننده ریشه یا فرآیندهای طبیعی پیری رخ می دهند.
- تغییر رنگ دندان ناشی از تجمع دندان (خارجی): تغییر رنگ خارجی دندان در اثر ذرات رنگی (کروموژن ها) ایجاد می شود که مستقیماً روی سطح دندان یا اپیتلیوم دندان رسوب می کنند (پلیکل = پوشش محافظ نازک دندان ها که عمدتاً از اجزای بزاق تشکیل شده است). ). به عنوان مثال، آنها از غذا و مواد محرک (شراب قرمز، قهوه، تنباکو، کاری، انواع توت ها و غیره)، داروها یا دهان شویه ها (مثلاً با کلرهگزیدین) منشاء می گیرند.
دندان های زرد: علل و بیماری های احتمالی
شایع ترین علل زردی دندان عبارتند از:
- استعداد: برخی افراد به طور طبیعی دندان های کمی زردتر از دیگران دارند.
- سیگار کشیدن: سیگار و شرکت به طرق مختلف به بدن آسیب می رساند. از جمله اینکه تنباکو باعث تغییر رنگ دندان و بوی بد دهان و افزایش خطر پوسیدگی و تومور در دهان (مانند سرطان غدد بزاقی) می شود.
- قهوه، چای، شراب قرمز و شراب: مصرف مکرر قهوه، چای، شراب قرمز و سایر محرک ها و مواد غذایی باعث ایجاد ذرات رنگی روی سطح دندان می شود. با گذشت زمان، برخی از این ذرات به مینای دندان نفوذ می‌کنند و در نتیجه دندان‌ها زرد مایل به قهوه‌ای می‌شوند.
- بهداشت نامناسب یا نادرست دهان: اگر دندان ها به طور نامنظم یا نامرتب مسواک زده شوند، پلاک و تارتار در طول زمان ایجاد می شود - دلایل احتمالی دیگر برای زردی دندان ها و سایر تغییر رنگ دندان ها.
- داروها: برخی داروها همچنین می توانند باعث زردی دندان ها و سایر تغییر رنگ دندان ها شوند. به عنوان مثال، تتراسایکلین هایی که در طول رشد دندان داده می شوند، می توانند باعث ایجاد دندان های قهوه ای مایل به زرد غیرقابل برگشت شوند. بنابراین این آنتی بیوتیک ها نباید به زنان باردار یا کودکان تا سن هشت سالگی داده شود. همچنین در مورد دهانشویه های حاوی عامل ضد باکتری کلرهگزیدین احتیاط می شود - باعث تغییر رنگ ناخوشایند دندان ها و ترمیم ها می شود (مانند پرکردگی های پلاستیکی).
دندان های زرد: چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
دندان های زرد: پزشک چه می کند؟
اگر زردی دندان ها به دلیل تغییر رنگ درونی دندان باشد، بلیچینگ دندان ها یک درمان را فراهم می کند. دندانپزشک می تواند فرآیند بلیچینگ را در مطب انجام دهد (بلیچینگ مطب) یا یک سینی پلاستیکی مناسب برای دندان ها، ماده سفید کننده و دستورالعمل های دقیق استفاده را به بیمار بدهد (بلیچینگ خانگی).
پروتزهای بی رنگ (مانند پرکردگی های پلاستیکی) را نمی توان با بلیچینگ سفید کرد. ممکن است نیاز به تعویض داشته باشند.
اگر تغییر رنگ خارجی دندان عامل زردی دندان ها باشد، فقط تمیز کردن حرفه ای دندان (PZR) می تواند کمک کند.
یکی دیگر از راه‌های "از بین بردن" زردی دندان و سایر تغییر رنگ دندان، پوشاندن آنها با روکش یا روکش است.
دندان های زرد: کاری که خودتان می توانید انجام دهید
خمیر دندان های سفید کننده می توانند تغییر رنگ خارجی دندان مانند تغییر رنگ ناشی از قهوه، چای، شراب قرمز و تنباکو را از بین ببرند. خمیردندان های سفید کننده معمولا حاوی اکسید تیتانیوم هستند. رنگدانه سفید روی سطح دندان باقی می ماند - دندان ها برای مدت کوتاهی درخشان تر به نظر می رسند.
هر کسی که مایل به استفاده از چنین خمیردندان سفید کننده ای است باید با دندانپزشک مشورت کند. این به این دلیل است که برخی از محصولات به شدت مینای دندان را ساییده می کنند (اثر سایشی بالا) و بنابراین نباید روزانه استفاده شوند.
در مورد محصولات دارای سیستم اسپلینت، این واقعیت نیز وجود دارد که اسپلینت های جهانی ارائه شده برای دندان ها می توانند ضعیف باشند. عواقب احتمالی آن تحریک بافت نرم و التهاب است. علاوه بر این، نتیجه سفید کردن اغلب رضایت بخش نیست.
برای جلوگیری از زرد شدن دندان ها و سایر تغییر رنگ دندان ها از همان ابتدا، باید به بهداشت دهان و دندان توجه داشته باشید و تمیز کردن حرفه ای دندان (PZR) را به طور منظم در مطب دندانپزشکی انجام دهید. پرهیز از دخانیات و اعتدال در مصرف قهوه، چای، شراب قرمز و غیره نیز به جلوگیری از زرد شدن دندان ها در وهله اول کمک می کند.
