سرطان کیسه صفرا چیست؟
سرطان کیسه صفرا (سرطان کیسه صفرا) یک تومور بدخیم کیسه صفرا است. کیسه صفرا خروجی مجرای صفراوی است که در آن صفرای تولید شده توسط کبد مجاور به طور موقت ذخیره و غلیظ می شود.
علائم سرطان کیسه صفرا چیست؟
مشابه تومورهای مجاری صفراوی، سرطان کیسه صفرا به ندرت علائم اولیه ایجاد می کند. تنها زمانی که تومور به طور قابل توجهی رشد کرده باشد منجر به علائم می شود. افراد مبتلا اغلب متوجه زرد شدن پوست می شوند (یرقان، ایکتروس). این نشانه آن است که صفرا دیگر به روده تخلیه نمی شود، بلکه در کبد تجمع می یابد.
سایر علائم احتمالی سرطان کیسه صفرا عبارتند از:
- درد در قسمت فوقانی شکم
- کاهش وزن
- از دست دادن اشتها
- حالت تهوع ، استفراغ
- خارش
امید به زندگی برای سرطان کیسه صفرا چقدر است؟
سرطان کیسه صفرا یک بیماری بسیار جدی است زیرا معمولاً علائم اولیه ایجاد نمی کند. بنابراین افراد مبتلا معمولاً فقط در مراحل پایانی متوجه می شوند که چیزی اشتباه است. این بیماری اغلب در این زمان به خوبی پیشرفت کرده است. علاوه بر این، سرطان کیسه صفرا تمایل دارد به سرعت متاستاز در سایر اندام ها، به عنوان مثال در کبد، ایجاد کند.
پیش آگهی گاهی اوقات برای بیمارانی که پزشک به طور اتفاقی تومور را در طی یک معاینه معمولی، یعنی قبل از اینکه تومور علائمی ایجاد کند، کشف کند، بهتر است. سپس این احتمال وجود دارد که بیماری هنوز خیلی پیشرفت نکرده باشد و هنوز بتوان تومور را به طور کامل با جراحی خارج کرد.
علل و عوامل خطر
سایر عوامل خطر برای ایجاد سرطان کیسه صفرا عبارتند از.
- پولیپ‌های خوش‌خیم کیسه صفرا با اندازه بیش از یک سانتی‌متر (افزایش خطر انحطاط را دارند)
- کلانژیت اسکلروزان اولیه، یک بیماری التهابی مجاری صفراوی
- عفونت های مزمن (به عنوان مثال، دفع کننده های پایدار سالمونلا پس از ابتلا به سالمونلا خطر ابتلا به سرطان کیسه صفرا را افزایش می دهد)
- ناهنجاری های مجاری صفراوی
- پیشگیری و درمان چاقی
معاینه و تشخیص
سپس خون می گیرد که از نظر تغییرات در سطح کبد و صفرا مورد بررسی قرار می گیرد. علاوه بر این، از روش‌های تصویربرداری مانند معاینه اولتراسوند شکم یا آزمایش اشعه ایکس با ماده حاجب برای تجسم کیسه صفرا و مجاری صفراوی استفاده می‌شود.
درمان
اگر پزشک سرطان کیسه صفرا را در مراحل اولیه تشخیص دهد، ممکن است تنها برداشتن کیسه صفرا با جراحی کافی باشد. در این موارد نادر، می توان با برداشتن کامل تومور، سرطان را درمان کرد.
با این حال، در بسیاری از موارد، جراحی دیگر امکان پذیر نیست و پزشکان درمان تسکینی را انتخاب می کنند. "تسکین دهنده" به این معنی است که سرطان دیگر قابل درمان نیست، اما می توان با اقدامات مناسب سیر بیماری را به تاخیر انداخت، علائم را کاهش داد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.
