درد عضلانی: درمان و علل

بررسی اجمالی

  • توضیحات: درد عضلانی بی ضرر، به ویژه پس از فعالیت بدنی بیش از حد (مانند ورزش).
  • درمان: از اعمال نیروی زیاد خودداری کنید، در صورت لزوم عضلات آسیب دیده را گرم کرده و کمی کشش دهید
  • علل: آسیب های ریز در فیبرهای عضلانی، فرآیندهای التهابی، حملات صرع و برخی داروها، تزریق، جراحی.
  • تشخیص: سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی، در صورت مشکوک شدن به آسیب، احتمالاً عکسبرداری با اشعه ایکس.
  • پیشگیری: تمرین بدنی منظم، ایجاد تمرین مناسب (افزایش آهسته بار).

درد عضلانی چیست؟

در اصل، درد عضلانی در تمام قسمت‌های عضلانی سیستم اسکلتی- عضلانی در صورتی امکان‌پذیر است که قبل از آن یک بار مربوطه وجود داشته باشد.

برای مثال، ماهیچه های ران و ساق پا ممکن است پس از پیاده روی طولانی مدت (غیر عادت) درد داشته باشند، در حالی که عضلات بازوها، شانه ها و کمر ممکن است بعد از جابجایی خانه درد کنند، به عنوان مثال، اگر وزن غیرعادی حمل کرده باشید.

عضلات آسیب دیده به دلیل درد تحرک کمتری دارند و به فشار حساس هستند. آنها همچنین اغلب نسبتاً سفت و سخت هستند. افراد مبتلا احساس ضعف در نواحی عضلانی مربوطه دارند.

کلمه "درد" در عضلات درد احتمالا آلمانی سازی یا شفاهی کلمه catarrh است که از یونانی آمده و التهاب را توصیف می کند.

چه چیزی در برابر درد عضلات کمک می کند؟

بنابراین، هیچ درمان خاصی برای خلاص شدن از درد عضلات لازم نیست. با این حال، می توان کمی انجام داد تا آنقدر ناخوشایند نباشد و کمتر بر تحرک تأثیر بگذارد:

صبور باشید: بهترین راه برای خلاص شدن از شر ماهیچه ها این است که اجازه دهید بهبود یابد. این بدان معناست که سطح بالایی از تلاش وجود ندارد. هیچ دارویی برای علت درد عضلات وجود ندارد.

گرما: تجربه نشان می دهد که عملیات حرارتی نیز اغلب مفید است. به ویژه ورزشکاران اغلب برای مبارزه با درد عضلات به سونا سوگند یاد می کنند. حمام‌های گرم معمولاً به بازیابی سریع‌تر فیبرهای عضلانی کمک می‌کنند. دلیل آن این است که گرما باعث افزایش جریان خون در عضلات می شود.

کشش و شل شدن: درد ناشی از حرکت را می توان به طور موقت با کشش غیرفعال عضلات دردناک یا تمرینات شل کننده کاهش داد. این احتمالاً به این دلیل است که گرفتگی ها را از بین می برد یا مایع انباشته شده (ادم) را خارج می کند.

تغذیه: مصرف کربوهیدرات و پروتئین بعد از ورزش به بازسازی عضلات کمک می کند. در نتیجه، درد عضلانی ممکن است چندان شدید نباشد.

ماساژهای ملایم: فقط ماساژهای ملایم به تحریک گردش خون در عضلات کمک می کند و در نتیجه به نتایج خوبی در خلاص شدن از شر عضلات دردناک سریعتر می رسد.

از طرف دیگر، ماساژهای قوی برای عضلات دردناک مناسب نیستند. آنها اغلب به علاوه فیبرهای عضلانی آسیب دیده را تحریک می کنند و بنابراین به جای تسریع روند بهبودی، آن را کاهش می دهند.

علت درد عضلات چیست؟

کانون های کوچک التهاب در تلاش بدن برای ترمیم آسیب ایجاد می شود. آب وارد الیاف می شود و مجموعه های کوچکی از مایع به نام ادم را تشکیل می دهد. اینها باعث تورم عضله می شوند. کشش، از جمله موارد دیگر، باعث درد و سفت شدن معمول درد عضلات می شود.

با این حال، در طول بازسازی آسیب، بدن ساختارهای آسیب دیده را می شکند. همانطور که آنها از عضله شسته می شوند، محصولات تخریب آنها در نهایت گیرنده های درد واقع در خارج از رشته های عضلانی را تحریک می کنند.

درد عضلات ناشی از ورزش

یک کلاسیک دردناک عضلانی واقعی، پیاده روی در سراشیبی در حین پیاده روی است: به طور قابل توجهی فشار بیشتری به ماهیچه ها وارد می کند تا راه رفتن در سربالایی. کاهش سرعت و کاهش حرکت به معنای نیروهای فیزیکی قوی تری است که بر روی فیبرهای عضلانی تأثیر می گذارد.

درد عضلانی به دلیل خستگی و التهاب

نوع نادرتر درد عضلانی ناشی از خستگی است. ترک‌های فیبریل‌های عضلانی زمانی اتفاق می‌افتد که متابولیسم برای مدت طولانی و به شدت به چالش کشیده شود، مثلاً با دویدن ماراتن. کمبود انرژی باعث آسیب به سلول می شود و فرآیندهای ترمیم با التهاب همراه است. نتیجه احتمالی درد عضلات است.

درد عضلانی ناشی از گرفتگی های صرعی و داروها، تزریقات و جراحی.

تزریق‌های عضلانی، مانند مواردی که در بسیاری از واکسیناسیون‌ها یا جراحی‌هایی که عضلات را درگیر می‌کنند، استفاده می‌شود، اغلب منجر به درد عضلات می‌شود. این همچنین باعث آسیب های ریز و کشش در رشته های عضلانی می شود.

اسید لاکتیک مقصر نیست

آنچه علاوه بر این بر خلاف نظریه اسید لاکتیک است: نیمه عمر لاکتات تنها 20 دقیقه است. این بدان معناست که پس از این مدت کوتاه، نیمی از مقدار اولیه لاکتات قبلاً تجزیه شده است. بنابراین به محض شروع درد عضلانی، سطح اسید لاکتیک از مدت ها قبل عادی شده است.

با این وجود، اندازه گیری لاکتات در ورزش معنادار است. اسید لاکتیک زمانی تشکیل می شود که عضله باید کار کند اما اکسیژن کافی دریافت نمی کند. تنفس اسید لاکتیک یک «مکانیسم اضطراری» است. تمرین می تواند تامین اکسیژن را در حین ورزش بهبود بخشد – بنابراین مقادیر کمتر لاکتات در طول فعالیت ورزشی نشانه استقامت بهتر است.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

  • درد عضلانی حداکثر پس از ده روز به خودی خود از بین نمی رود یا
  • شما توضیحی برای درد ناشی از ورزش و ورزش زیاد ندارید.

در این موارد مطمئن نیستید که درد عضلانی واقعاً فقط ناشی از یک درد عضلانی بی ضرر است. همچنین دلایل بسیاری دیگر و گاهی جدی برای درد عضلات وجود دارد. بنابراین در موارد نامشخص مراجعه به پزشک توصیه می شود.

امکانات عیب شناسی

مصاحبه با معاینه فیزیکی انجام می شود. پزشک عضلات آسیب دیده را لمس می کند. اگر این ظن تأیید شود که درد عضلانی نیست، بلکه یک آسیب عضلانی است (مانند پارگی عضله)، پزشک معاینه تصویربرداری مانند سونوگرافی یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی را تجویز می کند. از آنجایی که آسیب استخوان نیز ممکن است پشت علائم درد عضلانی باشد، معاینه اشعه ایکس نیز اغلب ضروری است.

حتی اگر برخی افراد با افتخار یک عضله دردناک را دلیلی بر این می دانند که "درست" ورزش کرده اند - هیچ کس واقعاً دوست ندارد درد عضلانی را تحمل کند. خوشبختانه، با این حال، اقداماتی برای جلوگیری از درد عضله وجود دارد.

  • به طور منظم فعال باشید: ورزش منظم خطر ابتلا به درد عضلات را کاهش می دهد. از این گذشته، افرادی که زیاد حرکت می کنند، هماهنگی خود را بهبود می بخشند - و هر چه تمرینات هماهنگ تر انجام شود، عضلات بهتر با هم کار می کنند. تمرین منظم نیز باعث انعطاف پذیری عضلات می شود. بنابراین آسیب های میکرو کمتر می شوند.

تمرینات کششی و گرم کردن قبل از ورزش کمکی به پیشگیری از درد عضلانی نمی کند. با این حال، آنها همچنان مهم هستند زیرا خطر کشیدگی عضلانی یا آسیب های جدی تر عضلانی را کاهش می دهند.

منیزیم و مکمل های مشابه معمولا به پیشگیری از درد عضلانی کمک نمی کنند. از سوی دیگر، گرفتگی مکرر عضلانی که با تحریک عضلات توسط اعصاب مرتبط است، ممکن است با کمبود منیزیم همراه باشد.