بررسی اجمالی
- درمان: درمان دارویی لازم در نوزادان و بزرگسالان، در مراحل اولیه پمادهای کاهنده میکروب و آنتی بیوتیک و داروهای خانگی، در موارد شدید مصرف آنتی بیوتیک، به ندرت اقدامات جراحی.
- علائم: ترشح چرکی و بدبو از ناف، پوست اطراف ناف قرمز، متورم و حساس به لمس، در موارد شدید تب، افزایش ضربان قلب، اختلال تنفس و سایر علائم
- علل: هجوم مکرر باکتریایی به دلیل رعایت نکردن بهداشت، التهاب احتمالی ناشی از سوراخ کردن ناف، هجوم قارچ‌های پوستی، افزایش خطر در نوزادان به دلیل زایمان زودرس، ناهنجاری ناحیه ناف، بیماری‌های سیستم ایمنی
- معاینات: سواب پوست از ناف برای تعیین پاتوژن، سونوگرافی و احتمالاً توموگرافی کامپیوتری ناحیه ناف و شکم.
- پیش آگهی: در کشورهای صنعتی بسیار خوب با درمان فوری. اگر التهاب گسترش یابد، ممکن است عوارض تهدید کننده زندگی مانند مسمومیت خون، به ویژه در نوزادان رخ دهد.
- پیشگیری: به طور کلی به بهداشت توجه کنید: در نوزادان، کنده ناف را خشک و تمیز نگه دارید. در بزرگسالان، هنگام دوش گرفتن، ناف را به طور مرتب تمیز کرده و به خوبی خشک کنید.
التهاب ناف چیست؟
اگر ناف ملتهب باشد، اگر باکتری از طریق ناف وارد بافت و خون شود، ممکن است عوارض شدیدی رخ دهد. بنابراین، در کشورهای در حال توسعه، التهاب ناف یکی از عوامل اصلی مرگ و میر بالای نوزادان است. با این حال، در کشورهای صنعتی، ناف ملتهب کمتر از یک درصد نوزادان را تحت تاثیر قرار می دهد و به ندرت منجر به مرگ می شود.
به ندرت ناف در بزرگسالان ملتهب می شود. التهاب ناف در بزرگسالان، به عنوان مثال، در نتیجه سوراخ کردن ناف یا آلرژی های تماسی، مانند فلز از دکمه های شلوار یا سگک کمربند رخ می دهد.
در صورت عدم رعایت بهداشت، باکتری‌ها و قارچ‌ها در عمق ناف راحت‌تر تکثیر می‌شوند و گاهی باعث التهاب در ناف می‌شوند. اگر ناف در بزرگسالان ملتهب است و بوی بد می دهد یا بوی نامطبوع می دهد، ممکن است نشانه ای از عدم رعایت بهداشت باشد.
ناف و بند ناف
در دوران بارداری، مواد مغذی و اکسیژن کودک از طریق ناف تامین می شود. بند ناف کودک را به جفت متصل می کند و پس از تولد به صورت استریل بریده می شود.
التهاب ناف چگونه درمان می شود؟
التهاب ناف در نوزادان و بزرگسالان باید فوراً توسط پزشک درمان شود. مراقبت های پزشکی نزدیک ضروری است تا پزشک بتواند عوارض احتمالی را زود تشخیص دهد. در موارد شدید التهاب ناف، مراقبت های پزشکی شدید ضروری است.
دارو
اگر ناف ملتهب باشد، گاهی اوقات در مراحل اولیه استفاده از پمادهای آنتی بیوتیک و کاهش دهنده میکروب (ضد عفونی کننده) تحت نظارت منظم پزشک کافی است. عوامل کم‌آبی پودر یا پماد زخم مخصوصی هستند که مثلاً حاوی روی هستند که اغلب در کابینت دارو موجود است. این مواد خشک کننده نباید روی زخم های باز اعمال شوند.
در مورد التهاب شدید ناف، پماد به تنهایی کافی نیست. سپس پزشک همیشه با یک آنتی بیوتیک که روی کل ارگانیسم اثر می گذارد درمان می کند. بیمار آنتی بیوتیک را یا به صورت قرص یا به صورت داخل وریدی (از طریق ورید) دریافت می کند.
درمان خانگی
درمان های خانگی محدودیت هایی دارند. اگر علائم برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، با وجود درمان بهبود نیافته یا حتی بدتر شود، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.
عمل جراحي
اگر عفونت ناف پیشرفت کند، آبسه ایجاد شود و مرگ بافت تهدید شود، جراحی لازم است. چنین عملیاتی در آن صورت اجتناب ناپذیر و گاهی نجات دهنده است!
علائم التهاب ناف چیست؟
سه روز تا سه هفته پس از عفونت (دوره کمون)، اولین علائم ظاهر می شود. هر چه زودتر در زندگی یک نوزاد علائم مربوط به بیماری ظاهر شود، التهاب ناف خطرناک تر است.
علائم مشخصه: ترشح – قرمزی – تورم.
اگر ناف ملتهب باشد، این با علائم معمولی بیان می شود. سپس ترشحی چرب، چرک مانند و قوی بو یا متعفن از ناف خارج می شود. در اطراف ناف، پوست قرمز، متورم و به لمس بسیار حساس است. در صورت گسترش عفونت، خونریزی‌های کوچک و نقطه‌ای نیز در پوست، وزیکول‌ها و صدای ترق و ترق ایجاد می‌شود.
با این حال، گاهی اوقات علائم التهاب ناف در نوزادان بسیار خفیف است.
خطر از طریق انتشار عوامل بیماری زا تهدید می شود!
با اولین علائم مسمومیت خونی به دنبال مراقبت های پزشکی باشید!
علل و عوامل خطر چیست؟
در بیشتر موارد، باکتری هایی مانند برخی استافیلوکوک ها یا استرپتوکوک ها باعث التهاب ناف در نوزادان می شوند. نوزادان به ویژه در معرض التهاب در ناحیه ناف هستند. آنها فاقد دفاع هستند زیرا سیستم ایمنی آنها هنوز قبل از تولد با باکتری ها تماس پیدا نکرده است و بنابراین هنوز دفاع قدرتمندی در برابر آنها ایجاد نکرده است.
دلیل: قبل از تولد، پوست نوزاد که توسط مایع آمنیوتیک شسته می شود، عاری از باکتری است. تنها در طول تولد است که باکتری ها برای اولین بار روی پوست نوزاد می نشینند. علاوه بر این، رگ های خونی در بند ناف جریان دارند. هنگامی که اندکی پس از تولد بریده می شوند، هنوز باز هستند و بنابراین یک نقطه ورود احتمالی برای عفونت هستند که گاهی باعث التهاب ناف در نوزاد می شود.
علل در نوجوانان و بزرگسالان
یکی از علل احتمالی التهاب ناف در نوجوانان یا بزرگسالان، سوراخ کردن ناف است. اگر در حین سوراخ کردن یا مراقبت های بعدی بهداشت کافی نباشد، در برخی موارد زخمی که هنوز بهبود نیافته است، ملتهب می شود.
به طور کلی، علاوه بر باکتری، قارچ های پوستی مانند قارچ های رشته ای (درماتوفیت ها) باعث التهاب انتهای معده می شوند.
عوامل خطر در نوزادان
وزن کم هنگام تولد، زایمان زودرس، ناهنجاری های ناحیه ناف، عوارض حین زایمان و قرار دادن کاتتر ناف خطر التهاب ناف را در نوزادان افزایش می دهد. بیماری های مادرزادی سیستم ایمنی نیز اغلب منجر به التهاب ناف نوزاد می شود.
چگونه پزشک التهاب ناف را تشخیص می دهد؟
پزشک معمولاً با نگاه کردن به ناف، التهاب ناف را از روی ظاهر معمولی آن تشخیص می‌دهد. به منظور تعیین دقیق عامل بیماری زا، پزشک با استفاده از یک سواب استریل از ناحیه ملتهب سواب می گیرد. سپس کشت باکتریایی تهیه شده در آزمایشگاه اطلاعات بیشتری در مورد نوع پاتوژنی که باعث التهاب ناف شده است ارائه می دهد.
علاوه بر این، نمونه خون بیمار از نظر علائم التهاب و نشانه های مسمومیت احتمالی خون در آزمایشگاه بررسی می شود.
روش های تصویربرداری
پزشک ناحیه اطراف ناف و شکم را با سونوگرافی معاینه می کند. اگر باکتری مشکوک به انتشار از طریق خون باشد، حفره شکمی با کمک توموگرافی کامپیوتری (CT) مشاهده می شود. در موارد شدید، بسته به عارضه، تشخیص دقیق تری انجام می شود.
سیر بیماری و پیش آگهی
در صورت التهاب ناف، بافت اطراف (عضله) ممکن است بمیرد. عفونت به اصطلاح نکروزان بافت نرم (فاسئیت)، که معمولاً شدید است، بسیار مهم است. در این نوع خطرناک عفونت، پوست، بافت زیر جلدی و حتی فاسیای زیرین که به عنوان اجزای بافت همبند همه اندام ها، ماهیچه ها و سایر واحدهای بدن را احاطه کرده و تثبیت می کند، می میرند.
التهاب ناف در نهایت به رگ های خونی اطراف ناف، صفاق و کبد گسترش می یابد. در موارد نادر، آبسه در کبد ایجاد می شود.
به طور کلی، پیش آگهی التهاب شکم (اُمفالیت) کاملاً متغیر است. در کشورهایی که سیستم مراقبت بهداشتی به خوبی توسعه یافته اند، پیش آگهی معمولاً تحت درمان پزشکی بسیار خوب است.
آیا اقدامات پیشگیرانه وجود دارد؟
برای جلوگیری از التهاب ناف، بهداشت - به ویژه بریدن بند ناف در نوزادان با ابزار استریل - نقش مهمی دارد.
یک کمپرس استریل از کنده ناف محافظت می کند. اطمینان حاصل کنید که پد خشک بماند و اگر مثلاً با ادرار آغشته شد آن را عوض کنید. هنگامی که کنده ناف از بین می رود، معمولاً دیگر نیازی به پوشش نیست.
مطالعات همچنین نشان می دهد که درمان ضد عفونی کنده ناف با کلرهگزیدین برای جلوگیری از التهاب ناف در نوزادان مفید است.
برای جلوگیری از التهاب ناف، مراقبت از ناف برای نوجوانان و بزرگسالان مهم است. مخصوصاً هنگام دوش گرفتن، تمیز کردن ناف ناف به طور منظم با محصولات مراقبت از بدن ملایم و سپس شستشوی آن ضروری است. خشک کردن کامل پس از تمیز کردن نیز مهم است. به این ترتیب، عوامل بیماری‌زای احتمالی را حذف می‌کنید و از محیط مرطوبی که قارچ‌ها در آن احساس می‌کنند، دوری می‌کنید. هنگام سوراخ کردن سوراخ ناف، رعایت بهداشت نیز نقش تعیین کننده ای در پیشگیری از عفونت ناف دارد.
