خون دماغ - چه باید کرد؟

به منظور متوقف کردن خونریزی بینی، معمولاً از داروهای خانگی کاملاً شناخته شده از قبل استفاده می شود. اگر خون دماغ شروع شده باشد ، بیمار باید خود را حفظ کند سر به جلو خم شده و اجازه دهید خون بدون مانع جریان می یابد. در صورت امکان ، خون باید جمع آوری شود ، در غیر این صورت نمی توان از میزان خونریزی ایده گرفت.

این اطلاعات در طی معالجه پزشکی بعدی از اهمیت خاصی برخوردار است. بر خلاف آنچه هنوز گاهی اوقات اعتقاد بر این است ، سر نباید در گردن، در غیر این صورت بیشتر موارد خون در پشت گلو به سمت معده و علت تهوع وقتی به مقدار مشخصی رسید بستگی به کلی داره شرط از بیمار ، این می تواند نامطلوب یا حتی خطرناک باشد.

به عنوان اولین اقدام دیگر ، یک حوله مرطوب و خنک یا کمپرس سرد در بیمار قرار می گیرد گردن، که باعث عروق منقبض شده و در نتیجه خونریزی بینی کاهش می یابد. خونریزی بینی اغلب خود به خود متوقف می شوند ، مگر اینکه علت جدی تری وجود داشته باشد ، اما اگر مدت بیشتری طول بکشد ، برای جلوگیری از خون دماغ باید با پزشک مشورت کرد. حداکثر سی دقیقه برای بزرگسالان و بیست دقیقه برای کودکان توصیه می شود.

در صورت لزوم مراجعه به پزشک ، یک کلینیک سرپایی بیمارستان یا یک پزشک عمومی می تواند علاوه بر گوش ، به شما کمک کند ، بینی و پزشک گلو که در حالت ایده آل باید با او مشورت شود. متخصص گوش و حلق و بینی اغلب ابتدا سعی در انعقاد عروق آسیب دیده از طریق برق یا لیزر دارد ، اما این تنها در صورتی امکان پذیر است که منبع خونریزی در ناحیه قدامی بینی در به اصطلاح لوکوس کیسلباچی واقع شود. به عنوان جایگزینی برای خونریزی "قدامی" ، تامپوناد قدامی بینی نیز گزینه ای است که در آن نوارهای گاز آغشته به پماد به هر دو حفره بینی وارد می شوند ، صرف نظر از نیمه آسیب دیده بینی.

La بینی تا آنجا که ممکن است به طور کامل پر شود ، که منجر به فشرده سازی منبع خونریزی می شود ، شبیه باند فشار. اگر منبع خونریزی در ناحیه خلفی بینی واقع شده باشد ، بلافاصله تامپوناد خلفی بینی اعمال می شود که در آن دهانه خلفی بینی در ابتدا مسدود می شود گلو و سپس همان روش برای تامپوناد قدامی بینی دنبال می شود. در هر صورت ، تامپوناد حدود 2-3 روز در جای خود باقی می ماند و پس از برداشتن ، اطمینان حاصل می کنید که خونریزی دیگری وجود ندارد.

بعد خونریزی بینی از ناحیه عروقی دیگری سرچشمه می گیرد که نزدیک به تأمین قاعده آن است جمجمه. اگر تامپوناد خلفی نتواند خونریزی را متوقف کند ، جراحی است هموستاز لازمه. روشی که امروزه به طور مکرر در این مورد استفاده می شود ، اسکلروتراپی عروقی نورورادیولوژیک است که در آن یک کاتتر از طریق داخل مغز وارد می شود شریان، همانطور که در مورد نیز وجود دارد قلب کاتترها ، و سپس کاتتر به ابتدای رگ منجر به خونریزی می شود.

اکنون رگ توسط دارویی که از طریق کاتتر تزریق شده اسکلروز می شود و در نتیجه خونریزی متوقف می شود. نابودی رگ با حداقل جراحی نیز ممکن است و عمدتا قبل از در دسترس بودن گزینه درمان نورورادیولوژیک انجام شده است. اگر روش نورورادیولوژیک به دلایل مختلف در بیمار قابل اجرا نباشد ، هنوز گزینه خوبی است.

علاوه بر استراتژی های درمان مستقیم ، طبیعتاً پزشک از روشن شدن یک بیماری زمینه ای مسئول نیز مراقبت می کند. در اکثر موارد ، این یک خون دماغ خودبه خودی است که باید هرچه بیشتر تکرار شود در یک دوره کوتاه مدت کاملاً دقیق تر شود. برای مدت زمان درمان ، ممکن است توصیه شود که داروی رقیق کننده خون به طور موقت قطع شود.

در موارد خاص شدید ، ممکن است بیمار چنان مقداری خون از دست بدهد که بر گردش خون تأثیر بگذارد ، یعنی کمبود حجم شوک رخ می دهد ، تا سقوط و یا از دست دادن هوشیاری. در همه این موارد ، مشاهده در بیمار یا درمان بیشتر اجتناب ناپذیر است ، جایی که به عنوان مثال ، تجویز کنسانتره های گلبول قرمز خسارت خونی را که اتفاق افتاده خنثی می کند.