علوم پزشکی توانایی درک و تجزیه و تحلیل اولیه و پروتوپاتیک را به طور خلاصه بیان می کند درد، دما و محرکهای مکانیکی در پوست به عنوان حساسیت سطح حس لامسه. ادراکات مربوط به لمسی و همچنین لفظی است. اختلالات حساسیت معمولاً به علت ضایعات عصبی است.
حساسیت سطح چیست؟
علم پزشکی ، توانایی درک و درک انتقادی و پروتوپاتیک را به طور خلاصه بیان می کند درد، دما و محرکهای مکانیکی در پوست به عنوان حساسیت سطح حس لامسه. حس لامسه نیز نامیده می شود پوست احساس، مفهوم. این یکی از پنج مورد ادراکی بشر است. حس پوستی در درجه اول برای نابودسازی وجود دارد ، اما در مورد غشاهای مخاطی نیز می تواند برای جلوگیری از بارداری مفید باشد. بنابراین ادراک محرکها از بدن خود فرد به همان اندازه در محدوده مسئولیت سیستم قرار می گیرد که محرکهای محیط. حس پوستی انسان را قادر می سازد تا منفعلانه و فعالانه فشار را درک کند ، درد و دما قسمت فعال را لمس و قسمت منفعل را لمس می نامند. خصوصیات ادراکی ساختار حسی را می توان با توجه به جنبه های مختلف از جمله نوع محرک ، محل تحریک ، انتقال مرکز و سیم کشی در مناطق مختلف هسته ای متفاوت دانست. بر اساس نوع محرک ، دارو حساسیت سطحی را به احساس درد برای درک درد ، برداشت حرارتی برای درک دما و برداشت مکانیکی برای فشار ، دما ، ارتعاش و کشش تشخیص می دهد. حساسیت سطحی به هر دو برداشت مکانیکی و برداشت از برداشت و برداشت از گرما اشاره دارد. حساسیت سطح به مناطق مختلف هسته ای متصل است و شامل هر دو درک ناخالص پروتوپاتیک و ادراک خوب حماسی است.
کارکرد و وظیفه
حساسیت به سطح مهمترین کیفیت حس پوست است. این توسط گیرنده های مختلف ، که انتهای عصب آزاد هستند و در لایه های پوست قرار دارند ، امکان پذیر است. این گیرنده ها هر کدام به طور تخصصی برای اتصال به یک مولکول محرک خاص هستند. گیرنده های مکانیکی در این زمینه از گیرنده های حرارتی و گیرنده های قلب متمایز می شوند. این سلولهای حسی محرکهایی مانند فشار ، درد یا دما را به زبان مرکز ترجمه می کنند سیستم عصبی (CNS) حسگرها محرک ها را به یک تبدیل می کنند پتانسیل عمل و آنها را از طریق مسیرهای آورنده به CNS منتقل کنید. در انسان ، درک لمسی در درجه اول به گیرنده های مکانیکی پوست متصل است. گیرنده های منفرد این گروه به عنوان مثال سلولهای مرکل و اجسام روفینی ، واتر-پاچینی و مایسنر هستند. از طریق این گیرنده هاست که بشر قادر است احساس فشارهای پایدار و کشش. تصورات گیرنده های مکانیکی مطابق با درک انتقادی است. اطلاعات گیرنده های مکانیکی حماسه در ناحیه حساسیت سطح از طریق رشته های عصبی کلاس Aβ به سمت مرکز حرکت می کند سیستم عصبی. فیبرهای منفرد بدون عبور از مجرا یا مسیر طناب خلفی محل عبور می کنند نخاع. احساسات پروتوپاتیک دما و درد توسط گیرنده های حرارتی و گیرنده های درد به حساسیت سطح کمک می کنند. این ادراکات به مرکز می روند سیستم عصبی از طریق رشته های عصبی آوران کلاس Aδ و C و در معرض مداخله پایانه های عصبی آزاد قرار می گیرند. بلافاصله پس از ورود به شاخ خلفی نخاع، الیاف مسیرهای پروتوپاتیک به طرف مقابل منتقل می شوند ، جایی که به داخل صعود می شوند تراکتوس اسپینوتالامیکوس قدامی و لترالیس در مغز، ادراک از گیرنده های فردی به یک درک کلی پردازش می شود. این فرایند با ادغام حسی مطابقت دارد و به فرد احساس کلی تحریکاتی می دهد که در حال حاضر بر او وارد می شود. حساسیت سطح خاص خود را دارد حافظه که کمک می کند مغز تصورات را فیلتر ، تفسیر ، ارزیابی و طبقه بندی کنید. هم برای لمس فعال و هم برای لمس منفعل ، حساسیت سطح ، با کیفیت درد ، دما و مکانیکی ، یک جزial اساسی است.
بیماری ها و ناراحتی ها
مغز و اعصاب ، اختلالات حساسیت سطح را به هیپرستزی ، بیهوشی ، بیهوشی و پارستزی تشخیص می دهد. هیپرستزی مربوط به حساسیت اغراق آمیز سطح است. افزایش درک لمسی در پزشکی دفاع لمسی نیز نامیده می شود. به عبارت دیگر ، حساسیت بیش از حد باعث ایجاد نگرش دفاعی در بیمار می شود. فرد مبتلا از تحریکات لمسی مانند لمس جلوگیری می کند. آنها اغلب نه تنها از لمس شدن توسط افراد دیگر ، بلکه از لمس برخی مواد مانند شن ، گرد و غبار ، گل ، خمیر یا نمد و سطوحی مانند فلز یا چوب نیز کنار می روند. دلیل این امر معمولاً درک درد بر روی پوست ناشی از هایپرستزی است. نقطه مقابل هیپرستزی ، بیهوشی است. این احساسات کم رنگی است که معمولاً با احساس کسل کننده پوست مطابقت دارد. از طرف دیگر ، در اصطلاح آناستزی ، حساسیت سطح بیمار به طور کامل وجود ندارد و مناطق پوست آسیب دیده کاملا بی حس می شوند. گمشده ها ، معروف به پارستزی ، از این پدیده قابل تشخیص است. به عنوان مثال ، بیهوشی را می توان به صورت احساس سوزن سوزن شدن یا الف بیان کرد سوزش احساس آ سرد محرک روی پوست گاهی اوقات توسط بیماران اشتباه گرفته می شود برای سوزاندن محرک گرم تمام اختلالات حساسیت سطحی فوق الذکر در درجه اول با مرتبط هستند آسیب عصبی. به خصوص هنگامی که مسیرهای موجود در سیستم عصبی مرکزی تحت تأثیر قرار می گیرند ، فقط اطلاعات ناکافی از ناحیه حساسیت سطح می رسد مغز. این نوع از آسیب عصبی شامل ضایعات عصبی مرکزی است که ممکن است گاهی آسیب زا باشد. تومورها یا بیماری های عصبی مانند اسکلروز متعدد همچنین علل احتمالی هستند. به همین اندازه ، اختلال در حساسیت سطح می تواند به دلیل مراکز پردازش در مغز باشد. چنین آسیب هایی می تواند در اثر سکته های مغزی یا ایسکمی ایجاد شود. التهابضایعات مرتبط با مغز نیز یک احتمال است. در برخی شرایط ، اختلال در حساسیت سطح نیز ممکن است به دلیل عدم ادغام حسی باشد. اختلالات یکپارچه سازی حسی غالباً در اثر استعداد ژنتیکی ایجاد می شود و ممکن است با برخی روش های آموزشی کاهش یابد.
