در بیشتر موارد ، علائم نسبتاً مشخصی از اسپوندیلولیستیس توصیف می شوند معمولاً تنها بر اساس یافته های معاینه نمی توان تصویر بالینی را تشخیص داد. فقط در مورد نوجوان پیشرفته اسپوندیلولیستیس آیا می توان هرگونه تغییر در راه رفتن (طناب زنی ، راه رفتن با فشار) یا پدیده پرش با اسکی را تشخیص داد. با پدیده پرش اسکی ، تغییر شکل ستون فقرات کمر پایین مانند پرش اسکی به دلیل لغزش مهره ها قابل لمس و قابل مشاهده است. تکنیک های تصویربرداری به تشخیص بیماری و میزان آن کمک می کند.
اشعه ایکس
در اصل ، اشعه ایکس تصویربرداری از ستون فقرات را می توان به عنوان روش اصلی تصویربرداری تشخیصی برای اسپوندیلولیستیس. اشعه ایکس بینشی در مورد وضعیت ستون فقرات در اختیار پزشک معالج قرار می دهد. علاوه بر این ، تغییرات استخوانی (کلسیم کاهش نمک ، انحنای ستون فقرات ، یک مهره شکستگی، مفصل مهره آرتروز (سندرم چهره), بدن مهره پیوست ، اسپوندیلولیز ، اسپوندیلولیست) و فتق دیسک قابل تشخیص است.
اسپوندیلولیستیز را می توان در اشعه ایکس معمولی در تصویر جانبی تشخیص داد. یک طبقه بندی بالینی رایج از شدت اسپوندیولیستیز ، طبقه بندی Meyerding است. در تشخیص ، بسته به سه ماهه ای که امتداد لبه عقب مهره کشویی در سطح کشویی مهره زیر قرار دارد ، روند کشویی به 4 درجه شدت تقسیم می شود.
- Meyerding I: تا 25٪ اسپوندیولیستیز
- Meyerding II: تا 50٪ اسپوندیولیستیز
- Meyerding III: تا 75٪ اسپوندیولیستیز
- Meyerding IV: تا 100٪ اسپوندیولیستیز (اسپوندیلوپتوز)
برخی از بی ثباتی ستون فقرات در تصاویر جانبی طبیعی قابل مشاهده نیست ، اما فقط در خم شدن جلو و عقب تنه قابل مشاهده است.
در این موارد ، تصاویر به اصطلاح کاربردی ستون فقرات به خم شدن تنه به جلو و عقب کمک می کند. نقص اسپوندیلولیز در تشخیص در تصاویر مورب از کمر کمر به عنوان "یقه شکل سگ" یا در توموگرافی رایانه ای (CT) به بهترین وجه مشخص می شود. تشخیص تصویربرداری مقطعی (CT و MRI ، یا با ماده حاجب HWSLWS یا بدون آن) اجازه می دهد تا درد به یک عصب خاص یا یک قسمت خاص نخاعی اختصاص داده شود.
با کمک CT (توموگرافی کامپیوتری) بررسی اسپوندیلولیستیز ، می توان به س questionsالات دقیق تر در مورد ساختار استخوانی پاسخ داد (به عنوان مثال اسپوندیلولیز (اسپوندیلولیستیز) ، کانال نخاعی تنگی مجرا، بدن مهره شکستگی) با این وجود ، حتی در تشخیص ستون فقرات از ارزش بیشتری برخوردار است ، MRI ستون فقرات گردنی / کمر (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) است که علاوه بر ساختارهای استخوانی ، به مراتب بهتر از CT است و همچنین ساختارهای بافت نرم (دیسک های بین مهره ای) را نشان می دهد. ، ریشه های عصبی ، رباط ها). تمام بیماری های فوق الذکر را می توان با MRI تشخیص داد و به یک بخش ستون فقرات خاص اختصاص داد. دو بار نشان داده شده یکسان است اشعه ایکس تصویری که در آن می توان پیکربندی معمولی اسپوندیلولیز (شکل سگ) را تشخیص داد.
