تشخیص معمولاً بر اساس تاریخچه و معاینهی جسمی تنها. فقط در صورت وجود تشخیص های مشکوک خاص (مانند بیماری های تومور یا عفونت) است تشخیص آزمایشگاهی لازم است
در صورت وجود علائم هشدار دهنده ("پرچم های قرمز") ، بسته به تشخیص مشکوک و فوریت ، باید تصویربرداری بیشتر یا آزمایشات آزمایشگاهی و یا ارجاع به مراقبت های ویژه انجام شود.
پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 2 - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمیو غیره - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.
- شمارش خون کوچک
- پارامترهای التهابی - CRP (پروتئین واکنش پذیر C) یا ESR (میزان رسوب گلبول های قرمز).
- معاینه ادرار - نوارهای آزمایش ، رسوب ادرار ، کشت ادرار (باکتری شناسی: پاتوژن ، مقاومت گرم).
- ایزوآنزیمهای آلکالن فسفاتاز (AP) ، استاز ، ادرار کلسیم (هیپرکلسمی تومور (مترادف: هایپلسلسمی ناشی از تومور (بیش از حد کلسیم) ، TIH) یکی از رایج ترین علائم در سندرم های پارانئوپلاستیک است) ، PTHrP (هورمون پاراتیروئیدپروتئین مرتبط صورت فلکی با کاهش هورمون پاراتیروئید (PTH) و افزایش PTHrP برای هیپرکلسمی تومور معمول است) - اگر استخوان باشد متاستازها مشکوک هستند
- دیوکسی پیرییدینولین (DPD) -> 98٪ خاص استخوان است - شاخص خوبی از میزان جذب استخوان است (افزایش در: دوره پری و یائسگی) پوکی استخوان (تشخیص زود هنگام با تراکم سنجی استخوان هنوز طبیعی است). استخوان متاستازها; پلاسموسیتوما (مولتیپل میلوما)؛ بیماری پیج؛ اولیه هایپرپاراتیروئیدیسم (بیش فعالی پاراتیروئید).
- نشانگرهای توموری: CEA (آنتی ژن کارسینوآمبریک) ، TPA (آنتی ژن پلی پپتیدی بافتی) ؛ PSA (پروستاتآنتی ژن خاص).
- الکتروفورز سرم - اگر مولتیپل میلوما باشد (پلاسموسیتوما) مشکوک است.
