معرفی
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا به اختصار MRI ، یک روش تصویربرداری مقطعی رادیولوژیک است که امکان نمایش اندام ها ، عضلات و مفاصل بدون تابش مضر. در این فرآیند ، پروتون ها ، هسته های دارای بار مثبت هیدروژن ، که در هر سلول از بدن انسان یافت می شوند ، توسط یک آهنربا بزرگ ساخته می شوند و لرزش نشان می دهند و سیگنالی که هنگام بازگشت به حالت اولیه از خود ساطع می کنند ، اندازه گیری می شود. از آنجا که اعضای بدن ، تاندون ها و بنابراین عضلات با کنتراست بالا نمایش داده می شوند ، MRI مخصوصاً برای تصویربرداری از آن مناسب است تاندون آشیل. به این ترتیب ، صدمات یا التهابات در تاندون آشیل دیده می شود
نشانگر
MRI از تاندون آشیل در صورت مشکوک بودن به التهاب مزمن تاندون آشیل یا تأیید پارگی احتمالی یا پارگی جزئی باید انجام شود. همچنین می توان MRI تاندون آشیل را برای برنامه ریزی یک عمل احتمالی انجام داد. یک روش جایگزین می تواند سونوگرافی از تاندون آشیل.
روش
در مورد MRI تاندون آشیل ، توسط رادیولوژیست مسئول در مورد هدف و روش معاینه ، از جمله موارد منع مصرف ، مانند ضربان ساز قلب ، کاشت شنوایی یا سایر قطعات فلزی در بدن ، قبل از معاینه. سپس بیمار باید کلیه اشیا met فلزی مانند جواهرات را برداشته و در صورت لزوم پیراهن بیمار را بپوشد. بعد از آن بیمار روی میز MRI دراز می کشد ، به دلیل صداهای بلند MRI و از عکسهای طولی و طولی از طرف آسیب دیده محافظت شنوایی می گیرد.
در هنگام MRI تاندون آشیل همیشه محیط کنتراست داده نمی شود ، زیرا آسیب ناشی از تشکیل ادم ، یعنی تجمع آب در اطراف آسیب ، اغلب توسط توالی های خاص (تنظیمات روی دستگاه) به خوبی قابل مشاهده است. پارگی تاندون آشیل اغلب می تواند با قطع تاندون آشکار شود ، که به هیچ وجه ماده حاجب نیز نیازی نیست. حتی کانتورهای تغییر یافته یا ضخیم شدن تاندون را می توان بدون استفاده از ماده حاجب به خوبی نشان داد. برای مثال ، اگر التهاب مزمن تاندون آشیل مشکوک باشد یا در جستجوی نکروزها ، یعنی قسمت های مرده تاندون ، از ماده حاجب استفاده شود. در صورت نیاز به ماده حاجب ، که توسط پزشک معالج در محل تصمیم گیری می شود ، این دارو از طریق دسترسی داخل وریدی داده می شود ، که قبل از معاینه قرار داده می شود و پس از معاینه مجدداً برداشته می شود.
