منابع اپیدمیولوژی
A اضطراب خاص (فوبیای خاص) بیشتر از دیگران در جمعیت رخ می دهد اختلالات اضطرابی (هراس اجتماعی, آگورافوبیا، و غیره.). در هراس خاص ، انواع زیر بیشتر رخ می دهد: مطالعات نشان داده است که 5-20٪ از شهروندان آلمانی هر ساله بیمار می شوند. تفاوتهای خاص جنسیت در اینجا نیز مشهود است ، زیرا زنان بیشتر از مردان به یک فوبیای خاص مبتلا می شوند.
- فوبیای حیوانات (به ویژه آرخنوفوبیا)
- ترس از طوفان (ترس از طوفان)
- ترس از ارتفاع (ترس از ارتفاع زیاد)
- فوبیای خون (ترس از خون و تزریق)
- فوبیای آسیب.
برخلاف ، با هراسهای خاص هراس اجتماعی (ترس از تماس با مردم) ، هنوز می توان از محرک های ناشی از ترس (به عنوان مثال آسانسور) جلوگیری کرد. بسته به نوع فوبیا ، شروع بیماری متفاوت است. به عنوان مثال ، هراس حیوانات می تواند از هفت سالگی شروع شود. با ترس های خاص موقعیتی ، شروع آن معمولاً در بزرگسالی دیده می شود.
علل
فوبیای خاص معمولاً فقط در طول زندگی ایجاد می شود و با عوامل مختلفی قابل توضیح است: عوامل مختلف را می توان در سه گروه خلاصه کرد:
- عوامل تئوری یادگیری
- عوامل نوروبیولوژیک
- تفاوتهای فردی
1. شرطی سازی کلاسیک فرد مبتلا یک واقعه آسیب زا را در شخص خاصی تجربه می کند. از این مرحله به بعد ، وضعیت اصلی خنثی پر از ترس است. بنابراین ، وضعیت همیشه در آینده با احساس ترس همراه خواهد بود.
یادگیری بر اساس این الگو اغلب ترس و اضطراب توسط والدین ، اقوام و دوستان کنترل می شود. به عنوان مثال افراد مبتلا مشاهده می کنند که مادر از اتاق های باریک (آسانسور) اجتناب می کند و در سنین جوانی واکنش های شدید اضطرابی نشان می دهد. با گذشت سال ها ، فرد رفتار مادر را تطبیق می دهد و اغلب بعداً از همان ترس ها رنج می برد.
اما حتی در بزرگسالی نیز ترس به طور خودکار توسط افراد نزدیک دیگر قابل کنترل است. علاوه بر آنچه آموخته شده است ، یک رویکرد توضیحی نیز وجود دارد که دلایل ایجاد چنین هراسی را در فرد می بیند. از آنجا که خودمختار سیستم عصبی مسئولیت قلب و تنفس ، از جمله چیزهای دیگر (در اینجا واکنشهای ترس کاملاً واضح است) ، فرض بر این است که افرادی که از فوبیا رنج می برند دارای یک خودمختاری بسیار ناپایدار هستند سیستم عصبی، که به سختی مقاوم است.
بنابراین ، علائم اضطراب بسیار بیشتر ظاهر می شوند. وراثت پذیری چنین ناپایداری سیستم عصبی همچنین بحث شده است ، اما تاکنون هیچ مدرک واقعی برای این موضوع وجود ندارد. در قرن گذشته هنوز برای مدت زمان طولانی اعتقاد بر این بود که وجود بیماری روانی با بیان بسیار قوی صفات شخصیتی توضیح داده می شود.
این ایده به این ایده منجر می شود که می تواند بین وجود برخی از ویژگی های شخصیتی و رشد یک ارتباط وجود داشته باشد بیماری روانی. در شرایطی که اضطراب خاص (هراسی خاص) بنابراین باید تصور کرد که افرادی که به طور کلی مضطرب هستند نیز ممکن است بیشتر به یک اختلال اضطرابی مبتلا شوند. این امر در آزمایشات حیوانی با موش صحرایی نیز تأیید شده است. به طور کلی ، فرض بر این است که تفاوت های فردی در شخصیت افراد و همچنین تجربه قبلی به طور قابل توجهی در توسعه یک بیماری روانی (در اینجا: یک اختلال اضطرابی). اگر هر سه زمینه را در نظر بگیرید (یادگیری تجارب ، واکنشهای عصبی زیست شناختی ، تفاوتهای فردی) ، می توان فرض کرد که می توان ترکیبی از عوامل را برای توضیح توسعه یک اختلال اضطرابی (ترس) استفاده کرد.
