اورنیتوز: شرح
اورنیتوز یک بیماری شغلی برای مرغداران، کارگران باغ وحش یا کارمندان فروشگاه های حیوانات خانگی محسوب می شود. اگرچه انتقال از انسان به انسان به طور کلی امکان پذیر است، اما به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، اگر بیماری مستقیماً از این طریق منتقل شود، یک دوره شدید شایع است - افراد مبتلا بسیار بیمار می شوند.
در آلمان، اجباری برای گزارش اورنیتوز وجود دارد. اگر بیمار مبتلا باشد، پزشک باید تشخیص را به بخش بهداشت عمومی اطلاع دهد.
عفونت قطره ای رایج ترین راه برای آلوده شدن است. به ندرت، عفونت اسمیر نیز رخ می دهد. در این حالت اورنیتوز از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده یا مدفوع آنها منتقل می شود.
اورنیتوز: علائم
به عنوان یک قاعده، اورنیتوز ابتدا از طریق علائم شبیه آنفولانزا قابل توجه می شود - بیمار به طور ناگهانی دچار تب، لرز، سردرد و درد در اندام ها می شود. بثورات پوستی غیر مشخصه (اگزانتما) نیز ممکن است رخ دهد. سرفه خشک تحریک کننده، تنگی نفس، تنگی نفس و درد هنگام تنفس نشان دهنده ذات الریه است. گلودرد و همچنین تورم غدد لنفاوی دهانه رحم نیز در اورنیتوز شایع است.
عوارض احتمالی
اورنیتوز: علل و عوامل خطر
اورنیتوز عمدتا از پرندگان به انسان منتقل می شود. با این حال، سایر پستانداران (گوسفند، گربه، گاو) نیز به عنوان منابع عفونت توصیف شده اند. انتقال از انسان به انسان در موارد استثنایی امکان پذیر است، اما بسیار نادر است.
افرادی که تماس روزانه زیادی با پرندگان یا کبوترهای عجیب و غریب دارند در معرض خطر ابتلا به تب طوطی هستند. تماس با پرندگان بیمار و تازه وارد شده یک عامل خطر اضافی است. اورنیتوز در افراد میانسال شایع تر است زیرا آنها اغلب تماس شغلی با پرندگان مبتلا دارند.
اورنیتوز: معاینات و تشخیص
در صورت مشکوک شدن به اورنیتوز، اولین قدم مشورت با پزشک خانواده یا متخصص ریه است. در طول مشاوره، پزشک ابتدا سابقه پزشکی بیمار را می گیرد. سوالات احتمالی عبارتند از:
- آیا با پرندگان کار می کنید؟
- آیا با طوطی ها یا طوطی ها تماس داشته اید؟
- تب داری؟
- آیا سردرد یا درد عضلانی را احساس می کنید؟
- آیا از سرفه های تحریک کننده رنج می برید؟
- آیا هنگام سرفه سینه شما درد می کند؟
برای تایید مشکوک بودن اورنیتوز، پزشک نمونه خون می گیرد. در آزمایشگاه از نظر وجود آنتی بادی های خاص علیه پاتوژن مورد بررسی قرار می گیرد. علاوه بر این، برخی از مقادیر خون در اورنیتوز تغییر می کند (مانند کاهش تعداد گلبول های سفید خون، افزایش رسوب خون).
اورنیتوز: درمان
اورنیتوز: سیر بیماری و پیش آگهی.
همه کسانی که به پسیتاکوز مبتلا می شوند لزوماً به ذات الریه مبتلا نمی شوند. دوره های احتمالی از بدون علامت تا ذات الریه شدید متغیر است. در برخی موارد، علائم گوارشی حصبه مانند با استفراغ، اسهال و گرفتگی شکم نیز وجود دارد.
مهم است که درمان آنتی بیوتیکی تا انتها انجام شود. بسیاری از بیماران تمایل دارند به محض اینکه احساس بهتری کردند، مصرف دارو را زودتر از موعد قطع کنند. اما پس از آن خطر عود وجود دارد. درمان مداوم برای درمان موفقیت آمیز اورنیتوز قویاً توصیه می شود.
