تعریف
اصطلاح اجباری تجربی از دو واژه تشکیل شده است که هر دو مربوط به رشته روانپزشکی است: تجارب اجباری و اجباری. Brooding فرآیندی از تأمل را توصیف می کند ، که در آن افکار برای کل مدت حول یک موضوع یا مجموعه ای از موضوعات می چرخند. افراد مبتلا به هیچ راه حلی برای مشکلات اندیشیده شده نمی رسند و برای همیشه با موضوع مربوطه درگیر می شوند.
اجبار یا اختلال اجباری نوعی اختلال روانی است. در اینجا بیمار تمایل شدیدی (یا اجبار) برای انجام یا فکر کردن در مورد موارد خاصی را احساس می کند بدون اینکه بتواند از خود در برابر آن دفاع کند. شرط مبتلایان تحت فشار قرار می گیرند و منجر به محدودیت در زندگی روزمره می شود.
بنابراین اجبار به بچه همان اشتیاق دائمی است که باید به یک موضوع و همان موضوع فکر کنید بدون اینکه به راه حلی برسید. اغلب مشکلاتی که افراد مربوطه با آن دست و پنجه نرم می کنند ، هیچ راه حلی واقعی ندارند. این وضعیت آنها را حتی دشوارتر می کند. اگرچه آنها غالباً از بی معنایی افکار خود آگاه هستند ، اما نمی توانند با آنها مقابله کنند.
علل
تمایل به پرورش در ابتدا به شدت به شخصیت فرد مورد نظر بستگی دارد. برخی از افراد معمولاً بیشتر نگران مسائل فعلی یا گذشته هستند. آنها تمایل دارند که به یک راه حل ظاهراً ساده ، که می تواند به عنوان یک روش بدبینانه تعبیر شود ، شک کنند.
علت همیشه یک بیماری نیست. برخی از وقایع زندگی ، مانند اخراج ، باعث ایجاد نگرانی هایی می شود ، در این مورد در مورد آینده مالی آینده. تمایز بین تخمگذاری قابل درک و گرایش پاتولوژیک در درک فرد مورد نظر نهفته است: اگر فرد از افکار خود رنج می برد و علی رغم حواس پرتی نمی تواند خودش را از موضوع جدا کند ، بیماری روانی می تواند در خط مقدم باشد
حتی اگر اجبار به فرزندآوری منجر به محدودیت در زندگی روزمره شود ، احتمالاً یک بیماری زمینه ای وجود دارد. علت تمایل به فرزندآوری یا اجبار به بچه غالباً در یک اختلال افسردگی یافت می شود. در بیشتر موارد این اختلال این یک معیار مهم است که یکی از علائم کلاسیک تصویر بالینی است افسردگی.
یکی دیگر از بیماری های حوزه روان پزشکی این است اختلال اضطراب عمومی. بیماران نگرشی اساسی کاملاً مضطرب دارند و در چارچوب اجبار به فرزندآوری ، نگرانی های زیادی ، به طور عمده در مورد آینده دارند. نه به ندرت ، جسمی سلامت در اینجا به عنوان یک موضوع اصلی نقش مهمی دارد.
