نحوه عملکرد بودزوناید
به عنوان یک گلوکوکورتیکوئید، ماده فعال بودزونید دارای اثر ضد حساسیت، ضد التهابی و سرکوب کننده بر روی سیستم ایمنی (سرکوب کننده سیستم ایمنی) است. این مربوط به هورمون استرس بدن خود کورتیزول است که در زبان عامیانه کورتیزون نیز نامیده می شود (اما "کورتیزون" در واقع مخفف شکل غیرفعال هورمون است).
ماده فعال بودزونید طوری طراحی شده است که به محض ورود به جریان خون غیر فعال می شود. این کار عوارض جانبی بودزوناید را به حداقل می رساند.
با این حال، این بدان معناست که ماده فعال نمی تواند از طریق جریان خون به محل اثر برسد. بنابراین باید همیشه به صورت موضعی استفاده شود، به عنوان مثال به عنوان اسپری/قطره بینی بودزونید، به صورت استنشاقی، به شکل کپسول هایی با پوشش روده یا به صورت گرانول یا فوم رکتوم (که دومی به صورت موضعی در روده عمل می کند).
هنگامی که بودزونید وارد جریان خون می شود، در کبد به محصولات تجزیه با فعالیت گلوکوکورتیکوئید پایین متابولیزه می شود. پس از سه تا چهار ساعت، حدود نیمی از ماده فعال در مدفوع دفع می شود ("نیمه عمر").
چه زمانی بودزوناید استفاده می شود؟
ماده فعال بودزونید برای موارد زیر استفاده می شود:
- آسم برونش
- بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD)
- رینیت آلرژیک (مانند تب یونجه)
- ازوفاژیت ائوزینوفیلیک (بیماری التهابی مزمن مری)
مدت استفاده معمولاً چندین هفته است، اما ممکن است در موارد فردی کوتاهتر یا طولانی تر باشد.
نحوه استفاده از بودزوناید
پس از استنشاق، همیشه باید چیزی بخورید یا بنوشید تا از عوارض جانبی بودزونید در دهان و گلو جلوگیری کنید (مانند عفونت های قارچی).
همچنین آماده‌سازی‌های ترکیبی برای بیماران آسم وجود دارد که حاوی بودزونید و یک بتا سمپاتومیمتیک طولانی‌اثر (مانند فورموترول) هستند. این علاوه بر این علائم آسم را با گشاد کردن برونش ها تسکین می دهد و در نتیجه به بهبود تبادل گاز در ریه ها کمک می کند ("تسکین دهنده").
در بیماری های التهابی مزمن روده، بودزونید اغلب به شکل کپسول یا گرانول با پوشش روده استفاده می شود. مقاوم در برابر معده زیرا اسید معده بودزونید را تجزیه می کند.
به خصوص اگر قسمت نزولی روده بزرگ تحت تأثیر التهاب قرار گرفته باشد، فوم رکتوم یا سوسپانسیون رکتال با بودزوناید نیز مناسب است. این معمولا یک بار در روز به مدت چند هفته اعمال می شود.
عوارض جانبی بودزوناید چیست؟
عوارض جانبی بودزوناید تا حدی به نحوه مصرف آن بستگی دارد.
با استنشاق و اسپری های بینی، عوارض جانبی مانند عفونت های قارچی در دهان/گلو، گرفتگی صدا، سرفه، خونریزی بینی و تحریک مخاط گلو و دهان به طور مکرر رخ می دهد (یعنی از هر ده تا یک نفر از هر صد نفر یک نفر تحت درمان).
عوارض جانبی قرص های ذوب عمدتاً مربوط به عوارض استنشاقی است. در برخی موارد، عوارض جانبی نیز رخ می دهد که نمونه ای از اشکال دارویی بودزوناید برای استفاده در روده است.
هنگام مصرف بودزوناید چه مواردی باید در نظر گرفته شود؟
اگر نشان داده شود، هیچ گونه منع مصرفی وجود ندارد. در صورت حساسیت بیش از حد به ماده موثره یا هر یک از مواد دیگر فرآورده مربوطه احتیاط می شود.
تداخلات
برای مثال، عوامل ضد قارچی کتوکونازول و ایتراکونازول، مهارکننده ایمنی سیکلوسپورین (برای بیماری های خودایمنی و پس از پیوند)، اتینیل استرادیول و سایر استروژن ها (هورمون های جنسی زنانه) و آنتی بیوتیک ریفامپیسین هستند. اگر پزشک از مصرف این گونه داروها مطلع باشد، می تواند دوز بودزوناید را متناسب با آن تنظیم کند.
محدودیت سنی
محصولات دارویی موجود در بازار حاوی بودزونید برای کودکان 6 سال و بالاتر (اسپری بینی و استنشاقی) و بزرگسالان 18 سال و بالاتر (برای بیماری التهابی روده و ازوفاژیت ائوزینوفیلیک) تایید شده است.
محلول نبولیزاسیون از سن 6 ماهگی تایید می شود.
بارداری و شیردهی
همچنین می توان از بودزونید در دوران شیردهی استفاده کرد. هیچ گزارشی از عوارض جانبی در شیرخواری که با شیر مادر تغذیه می شود وجود ندارد.
نحوه تهیه داروهای حاوی بودزونید
هر دارویی که حاوی ماده فعال بودزونید باشد نیاز به نسخه در آلمان، اتریش و سوئیس دارد.
تمام اشکال دارویی آلمان در اتریش یا سوئیس نیز موجود نیست. این امر به ویژه در مورد فوم های رکتوم و اسپری های بینی حاوی بودزونید صدق می کند.
از چه زمانی بودزوناید شناخته شده است؟
این همچنین امکان اصلاح ساختار ماده فعال را به منظور تغییر و بهبود خواص آن باز کرد. در مورد ماده فعال بودزونید، یک "نقطه شکست از پیش تعیین شده" به عمد اضافه شد، که به محض اینکه ماده فعال محل عمل را ترک می کند، جای خود را می دهد.
