قالب حساسیت (ICD-10 Z91.0) به وقوع علائم آلرژیک فوری (نوع I) اشاره دارد حساسیت) پس از تماس با هاگ قالب و / یا سایر مواد تشکیل دهنده قالب. کپک ها هم می توانند باعث آلرژی نوع I و هم نوع III شوند.
قالب حساسیت متعلق به بیماری های محیطی است. مسلم است که اتاقهای مرطوب و کپک زده الف سلامت خطر. کپک ها به طور عمده آلرژن های استنشاقی هستند که به طور گسترده در هوای داخلی و همچنین فضای بیرون پخش می شوند. شایعترین مواد حساسیت زا آسپرژیلوس و پنیسیلیوم (بیشتر در محیط داخلی) و آلترناریا و کلادوسپوریوم (بیشتر در فضای باز) هستند.
تجمع فصلی بیماری: حساسیت به کپک در طول سال اتفاق می افتد. در فضای باز ، غلظت در تابستان و پاییز بالاترین میزان است (بسته به رطوبت افزایش می یابد).
انتقال اسپور کپک و / یا سایر اجزای کپک ، هوازی است (از طریق هوا).
نسبت جنسیت: متعادل.
شیوع (فراوانی بیماری) آلرژی به کپک بین 4 تا 8٪ است (در آلمان). در افراد آتوپیک و آسم شیوع می تواند تا 33 باشد.
دوره و پیش آگهی: آلرژی به کپک معمولاً تا یک عمر ادامه دارد. در نتیجه ، فرد مبتلا باید بطور مداوم اقدامات پیشگیری و کنترل قالب را اجرا کند. این از علائم آلرژیک جلوگیری کرده و یا آنها را به حداقل می رساند. تماس بیش از حد مکرر با هاگ کپک می تواند باعث پیشرفت آلرژیک شود آسم. در دراز مدت ، حساسیت به کپک می تواند علائم آن را کاهش داده و اغلب حتی توسط ایمونوتراپی خاص (SIT) بهبود یابد. مبتلایان به آلرژی کپک اغلب به آلرژن های دیگر نیز واکنش نشان می دهند.
گروه های مخاطره آمیز که به ویژه از حساسیت به کپک محافظت می شوند عبارتند از: بیماران تحت سرکوب سیستم ایمنی ، با فیبروز کیستیک or آسم برونش، و همچنین بیماران با افزایش خطر ابتلا به آسم ("تغییر کف"). این امر به ویژه در مورد بیماران مبتلا به رینوکونژونکتیویت آلرژیک (بیماری آلرژیک کبد) اعمال می شود مخاط بینی (رینیت) و ملتحمه از چشم (ملتحمه)) ، رینوزینوزیت آلرژیک (التهاب همزمان مخاط بینی ("رینیت") و التهاب مخاط آن سینوسهای پارانازال (سینوزیت) و بیماران مبتلا به آتوپی (افرادی که تمایل به واکنشهای حساسیت بالا دارند از جمله. الف) رینیت آلرژیک (یونجه تب)، حساسیتی آسم برونش, درماتیت آتوپیک (نورودرماتیت) برای تماس با مواد محیطی) [دستورالعمل S3: به زیر مراجعه کنید].
