LDH (لاکتات دهیدروژناز): ارزش آزمایشگاهی شما به چه معناست

LDH چیست؟

LDH (لاکتات دهیدروژناز) آنزیمی است که در تخمیر اسید لاکتیک نقش دارد. با کمک این فرآیند سلول ها بدون نیاز به اکسیژن از قند خون (گلوکز) انرژی می گیرند.

LDH در همه سلول ها وجود دارد: بیشترین فعالیت آنزیمی را می توان در ماهیچه های اسکلتی، عضله قلب، کلیه ها، مغز و کبد تشخیص داد.

آنزیم در داخل سلول ها قرار دارد. اگر اینها از بین بروند، LDH آزاد می شود و می توان آن را در خون اندازه گیری کرد. بنابراین یک مقدار آزمایشگاهی LDH بالا نشان می دهد که سلول ها در جایی از بدن از بین رفته اند.

از آنجایی که لاکتات دهیدروژناز در بسیاری از بافت ها یافت می شود، یک نشانگر غیر اختصاصی است که می تواند در بسیاری از بیماری ها افزایش یابد.

انواع مختلف LDH

لاکتات دهیدروژناز از چهار زیر واحد تشکیل شده است که دو نوع زیر واحد وجود دارد: نوع H (قلب) و نوع M (عضله). بسته به ترکیب، این منجر به پنج ایزوآنزیم مختلف LDH می شود.

پنج ایزوآنزیم LDH عبارتند از:

  • LDH-1: با چهار زیر واحد نوع H (H4). سهم کل LDH 15 تا 23 درصد. بروز اصلی: عمدتاً عضله قلب، اما همچنین گلبول های قرمز (گلبول های قرمز) و کلیه ها.
  • LDH-2: با سه زیر واحد نوع H و یک زیر واحد نوع M (H3M). 30 تا 39 درصد کل LDH را تشکیل می دهد. بروز اصلی: گلبول های قرمز، کلیه ها، قلب و ریه ها.
  • LDH-3: با دو زیرواحد H- و دو نوع M (H2M2). نسبت کل LDH 20 تا 25 درصد. بروز اصلی: ریه، پلاکت ها (تیروموبوسیت ها) و سیستم لنفاوی.
  • LDH-4: با یک زیر واحد نوع H و سه زیر واحد نوع M (HM3). سهم کل LDH 8 تا 15 درصد. وقوع اصلی: اندام های مختلف.
  • LDH-5: با چهار زیر واحد نوع M (M4). سهم کل LDH 9 تا 14 درصد. وقوع اصلی: عمدتاً ماهیچه های اسکلتی، بلکه کبد.

چه زمانی LDH تعیین می شود؟

تمرکز LDH-1 در حملات قلبی مشکوک

بدن انواع مختلف لاکتات دهیدروژناز را با سرعت های مختلف تجزیه می کند. به عنوان مثال، نیمی از LDH-5 تنها پس از هشت تا دوازده ساعت تجزیه می شود، در حالی که نیمی از LDH-1 - که عمدتاً در عضله قلب یافت می شود - تنها پس از سه تا هفت روز تجزیه می شود.

بنابراین LDH-1 به طور قابل توجهی پس از انفارکتوس حاد میوکارد افزایش می یابد و بنابراین برای تشخیص دیرهنگام مناسب است: ایزوآنزیم می تواند انفارکتوس میوکارد را تا روز 10 تا 14 پس از آن نشان دهد. در این حالت نسبت این ایزوآنزیم معمولاً بیش از 45 درصد کل لاکتات دهیدروژناز است.

پارامترهای جدیدتر در پزشکی قلبی، به عنوان مثال، تروپونین T یا تروپونین I هستند. آنها می توانند تا هفت تا ده روز پس از انفارکتوس در خون شناسایی شوند و نسبت به LDH برای حمله قلبی حساس تر هستند. با این حال، اگر هدف تشخیص حمله قلبی است که دیگر تازه نیست، تشخیص لاکتات دهیدروژناز ممکن است ضروری باشد.

مشکوک به بیماری های دیگر

پزشکان همچنین لاکتات دهیدروژناز را به عنوان یک نشانگر اضافی در موارد زیر تعیین می کنند:

  • انواع خاصی از کم خونی (کم خونی)
  • بیماری های ماهیچه های اسکلتی
  • بیماری های کبدی
  • مسمومیت ها
  • آمبولی ریوی
  • تومورهای بدخیم

مقادیر مرجع LDH

مقدار خون LDH در سرم خون تعیین می شود. بسته به سن و جنس، مقادیر نرمال LDH زیر اعمال می شود:

سن

نر

زن

تا روز 30

178 - 629 U/L

187 - 600 U/L

31 روز تا 3 ماه

158 - 373 U/L

152 - 353 U/L

4 به ماه 6

135 - 376 U/L

158 - 353 U/L

7 به ماه 12

129 - 367 U/L

152 - 327 U/L

1 به 3 سال

164 - 286 U/L

164 - 286 U/L

4 به 6 سال

155 - 280 U/L

155 - 280 U/L

7 به 9 سال

141 - 237 U/L

141 - 237 U/L

10 به 11 سال

141 - 231 U/L

129 - 222 U/L

12 - 13 سال

141 - 231 U/L

129 - 205 U/L

14 به 19 سال

117 - 217 U/L

117 - 213 U/L

از 20 سال

100 - 247 U/L

120 - 247 U/L

مخفف "U/l" مخفف واحد آنزیم در لیتر است.

چه زمانی مقدار LDH افزایش می یابد؟

اگر LDH خیلی بالا باشد، این می تواند دلایل مختلفی داشته باشد:

LDH همچنین در همولیز داخل عروقی (تخریب گلبول های قرمز در داخل عروق) و مونونوکلئوز عفونی (تب غده ای) افزایش می یابد.

آسیب قلبی: ایزوآنزیم LDH-1 به ویژه در بیماری های قلبی افزایش می یابد، به عنوان مثال در انفارکتوس میوکارد، میوکاردیت، پریکاردیت، اندوکاردیت یا آریتمی های قلبی.

لاکتات دهیدروژناز نیز در آسیب سلولی به دنبال اقدامات تشخیصی و درمانی بر روی قلب افزایش می یابد.

بیماری های عضلانی اسکلتی: LDH-5 در بیماری ها یا آسیب های عضلانی اسکلتی افزایش می یابد. اینها شامل دیستروفی عضلانی، بیماری های ذخیره سازی، التهاب عضلانی، آسیب و آسیب سمی عضلانی است.

علل دیگر: علاوه بر این، LDH ممکن است در آمبولی ریه (LDH-3) و در تومورهای بدخیم افزایش یابد.

مقادیر بالای کاذب (بدون مقادیر بیماری) در موارد زیر اندازه گیری می شود:

  • همولیز (تجزیه سلول های خونی) در نمونه خون
  • استرس فیزیکی

اگر مقدار LDH تغییر کند چه باید کرد؟

افزایش مقدار لاکتات دهیدروژناز اغلب دشوار است زیرا می تواند در بسیاری از بیماری ها رخ دهد. بنابراین، معاینات بالینی یا پارامترهای آزمایشگاهی بیشتر برای روشن شدن علت دقیق تغییرات مقادیر خون ضروری است.

مقدار LDH همچنین می‌تواند پس از انجام کارهای فیزیکی سنگین یا ورزش یا پس از جمع‌آوری خون دشوار افزایش یابد و پس از آن ارزش بالینی نداشته باشد. بنابراین توصیه می شود در صورت بالا رفتن LDH خون گیری مجدد انجام شود.