پسوریازیس: نحوه درمان آن

چگونه می توان پسوریازیس را درمان کرد؟

پسوریازیس قابل درمان نیست. با این حال راه های مختلفی برای درمان آن وجود دارد. گزینه های درمانی، از جمله، به شدت پسوریازیس، جایی که خود را نشان می دهد، و همچنین اینکه آیا یک شعله ور شدن حاد وجود دارد یا علائم خفته است، بستگی دارد.

مراقبت های اولیه برای پسوریازیس

مراقبت بهینه از پوست اساس درمان پسوریازیس را تشکیل می دهد. این در سراسر استفاده می شود - نه فقط در هنگام شعله ور شدن. حمام روغن مرطوب کننده، روغن دوش، پمادهای چرب یا کرم های غنی از چربی ایده آل هستند. آنها عملکرد محافظتی خود بدن از پوست را بهبود می بخشند.

پمادها و کرم های حاوی اوره یا اسید سالیسیلیک نیز توصیه می شود. آنها به پوست کمک می کنند تا رطوبت را حفظ کند.

داروی خارجی برای پسوریازیس

در مورد پسوریازیس خفیف، پزشکان به طور کلی بر درمان خارجی (محلی) علائم تکیه می کنند. این شامل استفاده از موادی است که رشد بیش از حد سلول های پوست را کند می کند، یعنی تشکیل پوسته ها، و/یا اثر ضد التهابی دارند.

آنها به صورت کرم، ژل، لوسیون و شامپو استفاده می شوند و حاوی مواد فعالی مانند

ویتامین D3 (تاکلسیتول، کلسیتریول یا کلسیپوتریول)
کورتیزون
دیترانول/سیگنولین
مشتقات ویتامین A (تازاروتن)

چه چیزی به پسوریازیس سر کمک می کند؟ اطلاعات بیشتر در مورد علائم و درمان پسوریازیس در پوست سر را اینجا بخوانید: پسوریازیس – پوست سر.

قرص و سایر داروهای سیستمیک برای پسوریازیس

برای پسوریازیس متوسط تا شدید، داروهایی در دسترس هستند که به طور خاص روند التهابی را به روش‌های مختلف کند یا متوقف می‌کنند. آنها از طریق تزریق گرفته می شوند یا تجویز می شوند. این رویکرد درمانی، درمان سیستمیک نامیده می شود.

تعدیل کننده های ایمنی: تعدیل کننده های ایمنی واکنش بیش از حد سیستم ایمنی را تنظیم می کنند. اینها عبارتند از: آسیترتین، سیکلوسپورین، استرهای اسید فوماریک و متوترکسات (MTX).
مهارکننده های TNF-alpha: فاکتور نکروز تومور-α یک ماده پیام رسان است که فرآیندهای التهابی را تشدید می کند. آنتی بادی های سفارشی شده TNF-alpha را قطع می کنند و در نتیجه روند التهابی را کاهش می دهند. بنابراین آنها را مهارکننده های TNF-alpha می نامند. اینها شامل مواد فعال آدالیموماب، اتانرسپت و اینفلیکسیماب است.
آنتی بادی های اینترلوکین: اینترلوکین-17 یک ماده پیام رسان است که در واکنش های خودایمنی، مانند واکنش هایی که در پسوریازیس رخ می دهد، نقش دارد. آنتی بادی های دستکاری شده ژنتیکی آن را قطع می کنند و بنابراین واکنش خود ایمنی را مهار می کنند. اینها شامل مواد فعال secukinomab و ixekizumab هستند.

نور و حمام درمانی

عکس درمانی پسوریازیس شامل درمان پوست با نور است. علاوه بر نور طبیعی خورشید (هلیو تراپی) از لامپ های مخصوصی استفاده می شود که پرتوهای نوری با طول موج 311 نانومتر ساطع می کنند. اینها به ویژه در درمان پسوریازیس موثر هستند.

بالنو فوتوتراپی: برای تقویت اثر نور در درمان پسوریازیس، پزشکان اغلب آن را با حمام درمانی ترکیب می کنند. تابش فقط پس از حمام آب نمک انجام می شود.
PUVA درمانی: کرم های حاوی پسورالن نیز از این اثر پشتیبانی می کنند. پسورالن یک ماده فعال موجود در اسانس برخی از گیاهان است. پوست را به نور UV حساس می کند. این ترکیب به عنوان PUVA درمانی (P+UV-A) شناخته می شود.
لیزر درمانی: لیزر درمانی به ویژه برای کانون های کوچکتر پسوریازیس، به عنوان مثال روی زانو یا آرنج، مناسب است. نور لیزر بر روی نواحی آسیب دیده پوست متمرکز می شود. پرتو نور هدفمند به مناطق بیمار پوست می رسد بدون اینکه پوست سالم اطراف را بسوزاند.
آب و هوا درمانی: گاهی اوقات آب و هوا درمانی به پسوریازیس کمک می کند. به عنوان مثال، در طول اقامت در آبگرم در دریای مرده، خورشید و آب بسیار شور تأثیر مثبتی بر پوست دارند.

روان درمانی و آموزش بیمار

مشکل این است که پسوریازیس خود باعث استرس می شود: در هنگام حمله، بیماران در پوست خود احساس ناخوشایندی و ناراحتی می کنند. این روی روحیه آنها تأثیر می گذارد. خارش مداوم نیز باعث استرس می شود.

با این حال، مهمتر از همه، انگ زدن و طرد شدن توسط همنوعان یک بار روانی عمده است. در چنین مواردی، حمایت روان درمانی، مقابله با بیماری را آسان تر می کند. این امر به ویژه زمانی که افسردگی یا اختلالات اضطرابی رخ می دهد صادق است.

آموزش بیمار نیز بخشی از درمان پسوریازیس است. در اینجا، افراد مبتلا اطلاعاتی در مورد بیماری و همچنین توصیه های عملی در مورد درمان ها، مراقبت از پوست و راه های کاهش استرس دریافت می کنند. هدف بهبود کیفیت زندگی بیمار است.

تکنیک های آرامش بخش

از آنجایی که استرس باعث تحریک یا تشدید شعله ور شدن در بسیاری از افراد می شود، برای افراد مبتلا به پسوریازیس یادگیری تکنیک های آرام سازی که استرس را کاهش می دهد مفید است. نمونه هایی از این هستند

آموزش اتوژنیک
شل شدن عضلانی پیشرونده طبق نظر جاکوبسون
تفکر
آموزش ذهن آگاهی
تایچی
چیگونگ

پسوریازیس: از چه داروهای خانگی می توان استفاده کرد؟

بسیاری از بیماران مبتلا به پسوریازیس برای کاهش علائم پوستی خود به درمان های خانگی متکی هستند. برخی پوست را با روغن بادام، روغن گل مغربی و روغن هسته انگور یا حمام نمک درمان می کنند.

درمان های خانگی محدودیت هایی دارد. اگر علائم در مدت زمان طولانی‌تری ادامه یافت، بهبود نیافت و یا حتی بدتر نشد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.

علاج بمثل

بسیاری از مردم سعی می کنند پسوریازیس خود را با داروهای هومیوپاتی کنترل کنند. به عنوان مثال، آنها از گلبول های مبتنی بر Hydrocotyle asiatica، Mahonia aquifolium و گوگرد استفاده می کنند.

از آنجایی که اثربخشی هومیوپاتی به طور کلی هنوز از نظر علمی ثابت نشده است، شانس موفقیت درمان هومیوپاتی پسوریازیس نامشخص است.