نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم

بررسی اجمالی

نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم (CIN) چیست؟ تغییر سلول در دهانه رحم، پیش ساز سرطان دهانه رحم.
دوره: می تواند دوباره پسرفت کند. CIN I و II را می توان منتظر ماند، CIN III معمولاً بلافاصله عمل می شود (conization).
علائم: CIN هیچ علامتی ایجاد نمی کند
علل: عفونت مزمن با ویروس های پاپیلومای انسانی، به ویژه ویروس های پرخطر HPV 16 و 18.
عوامل خطر: تغییر مکرر شریک جنسی، عفونت همزمان با ویروس های هرپس یا کلامیدیا، سیگار کشیدن، نقص ایمنی
تشخیص: پاپ اسمیر، آندوسکوپی واژینال، نمونه برداری از بافت (بیوپسی)، تست HPV
درمان: معاینات منظم، داروهای ضد التهابی در صورت لزوم، جراحی (کونیزاسیون)
پیشگیری: واکسیناسیون HPV، معاینات منظم با متخصص زنان

نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم (CIN) چیست؟

CIN مخفف "نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم" است. این اصطلاح پزشکی برای تغییرات سلولی سطحی دهانه رحم است که در صورت عدم درمان ممکن است به سرطان دهانه رحم تبدیل شود.

علت تغییرات سلولی عفونت مزمن با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. ویروس های HP بسیار گسترده هستند. تقریباً هر زن در طول زندگی خود به آنها مبتلا می شود. انتقال از طریق رابطه جنسی اتفاق می افتد.

تشخیص CIN به طور خودکار به این معنی نیست که شما به سرطان مبتلا خواهید شد. برخی از CIN ها خود به خود پسرفت می کنند. اینکه آیا و نحوه درمان CIN بستگی به میزان تغییرات سلولی (دیسپلازی) دارد.

تمایز بین CIN 1، 2 و 3

پزشکان نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم را به سه درجه شدت تقسیم می کنند:

CIN I (CIN 1): دیسپلازی درجه پایین

CIN I شامل تغییرات خفیف سلولی است که در نیمی از زنان خود به خود بهبود می یابند.

CIN II (CIN 2): دیسپلازی با درجه متوسط

CIN II شکل نسبتاً شدید تغییر سلولی را توصیف می کند. در یک سوم زنان مبتلا خود به خود برطرف می شود.

CIN III (CIN 3): دیسپلازی با درجه بالا (کارسینوم سلول سنگفرشی مهاجم)

در CIN III، تغییرات سلول در حال حاضر بسیار پیشرفته است. تغییرات هنوز به لایه های بافت بالایی (سرطان درجا، CIS) محدود می شود، اما می تواند به سرطان تبدیل شود. از آنجایی که CIN IIl فقط در تعداد کمی از زنان به خودی خود پسرفت می کند، پزشکان معمولاً جراحی فوری را برای این یافته توصیه می کنند.

آیا یک CIN می تواند پسرفت کند؟

CIN I در 60 درصد موارد خود به خود و بدون درمان بهبود می یابد. در 30 درصد موارد، تغییرات سلولی باقی می ماند. در این حالت، پزشک سالی یک بار در حین معاینه زنان، دهانه رحم را چک می کند. 10 درصد از کل موارد CIN I در طی سالیان متمادی به CIN III تبدیل می شوند. اگر CIN I وجود داشته باشد، پزشک هر سه ماه یکبار بررسی می کند که آیا تغییرات سلولی در حال عقب نشینی هستند یا خیر. اگر CIN I بیش از دو سال باقی بماند، پزشکان جراحی (کونیزاسیون) را توصیه می کنند.

در مورد CIN II، 40 درصد خود به خود طی دو سال بهبود می یابند، 40 درصد دیگر باقی می مانند و در 20 درصد موارد به CIN III تبدیل می شود. CIN II نیازی به درمان فوری ندارد. با این حال، پزشک هر سه ماه یک بار آزمایش PAP (معاینه میکروسکوپی اسمیر دهانه رحم) و آندوسکوپی واژینال را برای بررسی چگونگی رشد CIN II انجام می دهد. اگر تغییرات سلولی پس از یک سال ناپدید نشدند، پزشکان معمولاً جراحی (conization) را توصیه می کنند.

اگر پزشک CIN III را تشخیص دهد، احتمال بازگشت تغییرات سلولی تنها 33 درصد است. با این یافته احتمال اینکه دیسپلازی به سرطان دهانه رحم تبدیل شود بسیار زیاد است. به همین دلیل است که پزشکان بلافاصله در این مرحله جراحی را توصیه می کنند.

چگونه می توان یک CIN را تشخیص داد؟

بیماری های دستگاه تناسلی اغلب علائم واضحی ایجاد نمی کنند. بنابراین درد یا خارش در ناحیه واژن یا خونریزی (خارج از قاعدگی) باید همیشه جدی گرفته شود. اگر متوجه چیز غیرعادی شدید، با متخصص زنان خود تماس بگیرید. او علت را روشن می کند و تصمیم می گیرد که آیا و کدام درمان مناسب است یا خیر.

چه چیزی باعث نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم می شود؟

CIN از عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. این شایع ترین بیماری منتقله از طریق HPV در جهان است. ویروس HP دستگاه تناسلی در حین مقاربت جنسی منتقل می شود و به غشاهای مخاطی حمله می کند.

اکثر زنان در طول زندگی خود به ویروس های HP آلوده می شوند، اما تنها تعداد کمی از آنها به CIN مبتلا می شوند. در 80 درصد موارد، عفونت به خودی خود و بدون علامت در عرض یک تا دو سال بهبود می یابد.

اگر سیستم ایمنی نتواند با عفونت مقابله کند، سلول های دهانه رحم می توانند در اثر عفونت HPV به قدری آسیب ببینند که ضایعات پیش سرطانی ایجاد شود. با این حال، حدود XNUMX تا XNUMX سال طول می کشد تا سرطان واقعاً از یک عفونت مداوم HPV ایجاد شود.

عوامل خطر نوع ویروس HP پرخطر

سایر عوامل خطر برای عفونت های HPV تناسلی

علاوه بر عفونت با انواع پرخطر HPV 16 و 18، عوامل دیگری نیز خطر ابتلا به CIN را افزایش می دهند:

تغییر مکرر شریک جنسی: ویروس های HP عمدتاً در طول رابطه جنسی منتقل می شوند. خطر ابتلا به HPV با تعداد تماس‌های جنسی افزایش می‌یابد. کاندوم ها فقط محافظت محدودی را ارائه می دهند زیرا تمام قسمت های پوست را که ویروس ها از طریق آنها منتقل می شوند را پوشش نمی دهند.
سیگار کشیدن: سیگار نه تنها باعث ایجاد سرطان می شود، بلکه باعث عفونت با HPV نیز می شود. نیکوتین در غشای مخاطی دهانه رحم تجمع می یابد و عملکرد دفاعی آن را ضعیف می کند.
تولد در سنین پایین: برای مادران، خطر ابتلا به عفونت به سن تولد اولین فرزند و تعداد فرزندان بستگی دارد. این به این دلیل است که بارداری غشای مخاطی دهانه رحم را تغییر می دهد و آن را مستعد ابتلا به عفونت می کند. بنابراین زنی که در 20 سالگی مادر شده است نسبت به مادری که اولین فرزند خود را در 35 سالگی به دنیا آورده است در معرض خطر بیشتری قرار دارد.
نقص ایمنی: افراد دارای نقص ایمنی – مانند بیماران HIV یا بیماران مزمن – کمتر از افراد سالم قادر به مبارزه با عفونت ها هستند.
عفونت با سایر پاتوژن های مقاربتی: عفونت های تبخال یا کلامیدیا باعث عفونت با ویروس های HPV می شود.

CIN چگونه تشخیص داده می شود؟

تغییرات سلولی در ناحیه دهانه رحم هیچ علامت قابل توجهی ایجاد نمی کند. متخصص زنان به طور مرتب وجود چنین تغییراتی را در طول معاینه غربالگری سالانه بررسی می کند.

تست پاپ اسمیر

به منظور تشخیص تغییرات سلولی در دهانه رحم، پزشک به اصطلاح آزمایش PAP را انجام می دهد. این شامل برداشتن سواب از دهانه رحم با استفاده از یک سواب پنبه ای است. سپس در یک آزمایشگاه تخصصی برای تغییرات در سلول ها بررسی می شود.

نتیجه آزمایش PAP چه می گوید؟

PAP I: سلول های طبیعی و سالم، بدون نشانه ای از تغییرات، کنترل بعدی در یک سال

PAP II: تغییرات جزئی سلولی (مانند التهاب بی ضرر یا عفونت قارچی)، عدم شک به ضایعات پیش سرطانی یا سرطان، کنترل بعدی در یک سال

PAP III: یافته های نامشخص، التهاب بارزتر یا تغییرات سلولی، بررسی های بیشتر ضروری است.

PAP IIID: تغییرات سلولی (دیسپلازی) وجود دارد، اما سرطان وجود ندارد. معاینات بیشتر لازم است.

PAP IV: ضایعات پیش سرطانی، سرطان اولیه یا سرطان وجود دارد. بررسی های بیشتر برای شفاف سازی لازم است.

PAP V: شواهد سلول های تومور بدخیم، سرطان بسیار محتمل است.

روش بسته به یافته های PAP

آندوسکوپی واژن

اگر نتیجه آزمایش PAP PAP III یا بیشتر باشد، پزشک آندوسکوپی واژینال (کولپوسکوپی) را انجام می دهد. در طی این روش، او با استفاده از یک میکروسکوپ مخصوص و یک دوربین متصل، غشای مخاطی دهانه رحم را از نظر تغییرات بررسی می کند. در صورت وجود هر گونه ناهنجاری، پزشک از فورسپس کوچک برای برداشتن نمونه بافت کوچک از دهانه رحم (بیوپسی) استفاده می کند. سپس آنها برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده می شوند.

نمونه برداری از بافت ممکن است باعث درد خفیف شود، اما معمولاً فقط مدت کوتاهی طول می کشد. تا زمانی که زخم های دهانه رحم بهبود نیافته اند، ممکن است خونریزی خفیفی وجود داشته باشد. بنابراین توصیه می شود در روزهای بعد از آستر شورت استفاده کنید.

تست HPV

تست HPV مشخص می کند که آیا عفونت با ویروس های HPV وجود دارد یا خیر. این روش مشابه آزمایش PAP است: پزشک با یک برس سلول‌های دهانه رحم را می‌گیرد. برخی از زنان معاینه را ناراحت کننده و کمی دردناک می دانند.

سپس سلول ها در آزمایشگاه بررسی می شوند. این مشخص می کند که آیا اصلاً عفونت با ویروس های HP وجود دارد یا خیر و چه نوع ویروسی است:

انواع ویروس پرخطر: عمدتا HPV 16 و 18، اما همچنین HPV 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 56، 58 و 59
انواع ویروس کم خطر: عمدتا HPV 6 و 11، اما همچنین HPV 40، 42، 43، 44، 54، 61، 62، 70، 71، 72، 74، 81 و 83

CIN چگونه درمان می شود؟

درمان CIN I

CIN I در حدود نیمی از زنان خود به خود بهبود می یابد. اگر علائم التهاب ناشی از باکتری یا قارچ وجود داشته باشد، پزشک این علائم را با داروهای مناسب درمان می کند. معاینه بعدی توسط متخصص زنان در شش ماه انجام می شود. در صورت مثبت بودن تست HPV، آندوسکوپی واژینال دیگر و در صورت لزوم بیوپسی انجام می شود.

درمان CIN II

CIN 2 نیازی به درمان فوری ندارد. معمولاً کافی است صبر کنید و بعد از شش ماه با آزمایش اسمیر بررسی کنید که تغییرات سلولی چگونه ایجاد شده است. اگر CIN II هنوز پس از دو سال وجود داشته باشد، پزشکان توصیه می کنند که تغییر را با جراحی حذف کنید (conization).

درمان CIN III

در مورد CIN III، یعنی ضایعات پیش سرطانی بسیار پیشرفته، پزشکان توصیه می کنند که فوراً با کونیزاسیون برداشته شوند.

کانیزاسیون چیست؟

در حین کونیزه کردن، پزشک بافت بیمار را از دهانه رحم خارج می کند. این روش تحت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می شود. برای برداشتن آن، پزشک از یک حلقه گرمایش الکتریکی (LEEP conization) یا لیزر استفاده می کند و یک قطعه مخروطی شکل از دهانه رحم را برمی دارد. در بیشتر زنان، کانیزاسیون منجر به بهبودی کامل می شود.

تا سه تا چهار هفته اول بعد از کونیزاسیون از رابطه جنسی، حمام و تامپون خودداری کنید!

پس از کانیزاسیون، پزشک مجدداً بیمار را معاینه می کند. تست PAP در ترکیب با تست HPV ایمنی خوبی را ارائه می دهد. آندوسکوپی واژینال تنها در صورتی ضروری است که CIN به طور کامل برداشته نشده باشد و/یا تست HPV هنوز مثبت باشد.

آیا می توان از CIN جلوگیری کرد؟

نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم توسط ویروس های HP ایجاد می شود. بنابراین، تمام اقداماتی که عفونت HPV را در مراحل اولیه تشخیص می دهد یا در بهترین حالت از آن جلوگیری می کند، برای پیشگیری مناسب است.

واکسیناسیون HPV

در حال حاضر دو واکسن علیه ویروس پاپیلومای انسانی در بازار موجود است. آنها از عفونت HPV جلوگیری می کنند و در برابر تغییرات سلولی که ممکن است به سرطان دهانه رحم تبدیل شوند، محافظت می کنند. در حال حاضر دو واکسن موجود است:

واکسن دوگانه: در برابر انواع پرخطر HPV 16 و 18 محافظت می کند.
واکسن 16 دوزی: محافظت در برابر انواع پرخطر 18، 31، 33، 45، 52، 58، و 6 و در برابر انواع کم خطر HPV 11 و XNUMX (محافظت اضافی در برابر زگیل تناسلی)

واکسن HPV یک واکسن به اصطلاح مرده است. این بدان معنی است که واکسن سیستم ایمنی را برای تولید آنتی بادی تحریک می کند، اما خود نمی تواند باعث عفونت شود.

اصولاً واکسیناسیون در زمان بعدی (پس از اولین رابطه جنسی) نیز امکان پذیر است. حتی اگر عفونت HPV با یک نوع ویروس خاص قبلاً رخ داده باشد، واکسیناسیون همچنان در برابر سایر انواع ویروس موجود در واکسن محافظت می کند.

واکسیناسیون برای درمان عفونت HPV موجود مناسب نیست. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد زنانی که پس از کونیزاسیون واکسینه می‌شوند، کمتر احتمال دارد دوباره به CIN مبتلا شوند.

مانند تمام واکسیناسیون ها، عوارض جانبی پس از واکسیناسیون HPV امکان پذیر است. اینها شامل درد و تورم در محل تزریق، سردرد یا سرگیجه است. با این حال، این واکنش های سیستم ایمنی معمولا بی ضرر هستند و در عرض چند روز به خودی خود فروکش می کنند.

معاینه تشخیص زودهنگام

CIN معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند. این امر استفاده از معاینات پیشگیرانه سالانه در متخصص زنان را بیش از پیش مهم می کند. این به این دلیل است که بررسی های منظم (تست PAP) از تبدیل شدن تغییرات سلولی به سرطان دهانه رحم جلوگیری می کند.

از ژانویه 2020، زنان 35 ساله و بالاتر می توانند هر سه سال یک بار آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی انجام دهند.

حتی زنان واکسینه شده HPV نیز نباید از معاینات پیشگیرانه توسط متخصص زنان خود چشم پوشی کنند، زیرا واکسن های فعلی تنها از بخشی از عفونت های HPV محرک سرطان جلوگیری می کند.