دسلوراتادین: اثر، مناطق کاربرد، عوارض جانبی

نحوه عملکرد دسلوراتادین

دزلوراتادین اثر هیستامین را سرکوب می کند (یعنی یک آنتی هیستامین است). متعلق به گروه آنتی هیستامین های به اصطلاح نسل دوم است.

هیستامین یک هورمون بافتی است که نه تنها واسطه بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی در بدن است، بلکه باعث واکنش های آلرژیک نیز می شود. اثرات تحریک شده توسط این هورمون بستگی به این دارد که کدام یک از چهار محل اتصال آن (نوع گیرنده H1 تا H4) در سطح سلولی که به آن متصل می شود.

واکنش های آلرژیک پوست و راه های هوایی (مانند انقباض راه های هوایی و خارش) با اتصال هیستامین به گیرنده های H1 ایجاد می شود. بنابراین، اینها هدف دسلوراتادین هستند: به عنوان یک به اصطلاح آنتاگونیست گیرنده H1، ماده فعال گیرنده های H1 را مسدود می کند و بنابراین از واکنش های آلرژیک ایجاد شده توسط هیستامین جلوگیری می کند.

برخلاف آنتی هیستامین های نسل اول، آنتی هیستامین های نسل دوم به سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) نمی رسند یا به سختی می رسند. بنابراین آنها اثر آرام بخش کمی دارند (نرم کننده، القا کننده خواب آلودگی).

یکی دیگر از آنتی هیستامین های نسل دوم، لوراتادین است. هنگامی که در بدن متابولیزه می شود، دسلوراتادین نیز تولید می شود.

جذب، تجزیه و دفع

ماده فعال در کبد متابولیزه شده و از طریق ادرار دفع می شود. این حذف به آرامی انجام می شود. حدود 27 ساعت طول می کشد تا نیمی از ماده فعال از بدن خارج شود (نیمه عمر).

چه زمانی دسلوراتادین استفاده می شود؟

دسلوراتادین برای

  • رینیت آلرژیک (رینیت آلرژیک، به عنوان مثال تب یونجه)
  • کهیر (کهیر)

نحوه استفاده از دسلوراتادین

آنتی هیستامین معمولاً به صورت قرص تجویز می شود. راه حلی برای کودکان نیز موجود است.

بزرگسالان و کودکان از سن دوازده سالگی معمولاً پنج میلی گرم دسلوراتادین در روز مصرف می کنند. به کودکان بین یک تا پنج سال 1.25 میلی گرم یا 2.5 میلی لیتر در روز داده می شود. برای کودکان بین شش تا یازده سال، دوز 2.5 میلی گرم یا پنج میلی لیتر توصیه می شود.

عوارض جانبی دسلوراتادین چیست؟

دزلوراتادین معمولاً به خوبی تحمل می شود. آنتی هیستامین به ندرت باعث خستگی، خشکی دهان یا سردرد می شود.

نوزادان بین شش تا ۲۳ ماهگی در موارد نادری دچار اسهال، تب و بی خوابی می شوند.

هنگام استفاده از دسلوراتادین چه مواردی را باید در نظر گرفت؟

موارد منع مصرف

بیمارانی که به ماده فعال یا لوراتادین مربوطه حساسیت دارند نباید دسلوراتادین مصرف کنند.

تداخلات

هیچ تداخلی با سایر محصولات دارویی تا به امروز شناخته نشده است.

محدودیت سنی

دسلوراتادین به عنوان محلول خوراکی از سن یک سالگی تایید می شود.

بارداری و تغذیه با شیر مادر

تجربه مصرف در دوران بارداری و شیردهی تقریباً منحصراً به لوراتادین محدود شده است. از آنجایی که دزلوراتادین ماده فعال لوراتادین است، می توان آن را به طور مشابه ارزیابی کرد. بنابراین استفاده در دوران بارداری و شیردهی امکان پذیر است.

نحوه دریافت دارو با دسلوراتادین

دسلوراتادین بدون نسخه در داروخانه های آلمان، اتریش و سوئیس در دسترس است.