مدت زمان عوارض جانبی سیتالوپرام
مدت زمان عوارض جانبی ناشی از مصرف سیتالوپرام ممکن است متفاوت باشد. از یک سو ، اغلب به دوز مصرفی و ماهیت علائم بستگی دارد. از طرف دیگر تفاوت هایی نیز بین بیمار به بیمار وجود دارد.
یکی از شایع ترین عوارض جانبی است تهوع. معمولاً پس از اولین دوز اولیه بسیار سریع اتفاق می افتد سیتالوپرام. اول از همه باید منتظر ماند تا ببینیم آیا بدن خود این امر را تنظیم می کند یا خیر.
اگر تهوع همچنان ادامه دارد و حتی پس از کاهش دوز از بین نمی رود ، باید به داروی دیگری تغییر دهید. سایر عوارض جانبی مانند خشکی دهان, سردرد، افزایش تعریق و تپش قلب نیز مستقیماً رخ می دهد. وقتی بدن به مصرف دارو عادت کرد ، این علائم پس از چند روز از بین می رود.
سیتالوپرام درمان اغلب منجر به کاهش میل جنسی و سایر اختلالات جنسی می شود. این موارد بعد از چند هفته رخ می دهد و در اکثر بیماران پس از دوره ای از چند روز تا چند هفته عادت ناپدید می شود. با این حال ، در برخی از بیماران ، این عارضه جانبی ممکن است ادامه یابد.
عوارض جانبی ویژه
در ادامه ، برخی از عوارض جانبی مهم به طور خاص ذکر شده است. تهوع یکی از شایع ترین شکایات (20-30)) هنگام درمان با داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام است. به عنوان یک سروتونین بازدارنده بازجذب ، مانع انتقال مجدد سروتونین به سلول می شود.
در نتیجه ، افزایش غلظت سروتونین تولید می شود که بدن در ابتدا با عوارض جانبی واکنش نشان می دهد. در نهایت ، عرضه بیش از حد ماده پیام رسان منجر به تغییرات زیادی در سطح سلولی می شود. افزایش شدید در سروتونین غلظت در ابتدا منجر به عدم تعادل در بدن می شود.
در نتیجه ، بیماران می توانند درجات مختلف از حالت تهوع تا استفراغ. سپس حالت تهوع می تواند روزانه ظاهر شود و همچنین به مدت طولانی تری ادامه یابد. میزان تهوع اغلب از بیمار به بیمار دیگر بسیار متفاوت است و همچنین به دوز مصرفی بستگی دارد.
در بسیاری از موارد بدن مجبور است به غلظت جدید سروتونین عادت کند. این نیز می تواند در طول زمان متفاوتی طول بکشد و بنابراین تهوع نیز می تواند تا زمانی که طول می کشد رخ دهد. اگر حالت تهوع بسیار شدید و روزانه باشد ، بیمار همچنین می تواند با پزشک معالج خود در مورد داروهای اضافی در برابر عوارض جانبی مشورت کند.
پس از مرحله عادت ، شکایات معمولاً خود به خود از بین می روند. در صورت تغییر دوز سیتالوپرام ، شکایات جدیدی دوباره ایجاد می شود. حالت تهوع ممکن است هم با کاهش دوز و هم با افزایش آن عود کند.
اختلال نعوظ همچنین یکی از عوارض جانبی معمولی مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین است. مدت کوتاهی پس از شروع درمان با سیتالوپرام ، ممکن است تغییراتی در عملکرد جنسی ایجاد شود. بسیاری از بیماران کاهش چشمگیر میل جنسی را گزارش می کنند.
علاوه بر این ، اختلالات در احساس نیز می تواند رخ دهد. برخی از بیماران حتی ممکن است دچار نعوظ شوند یا در حفظ نعوظ دچار مشکل شوند. علائم همچنین می تواند با خستگی عمومی احساسات همراه باشد.
این عوارض جانبی می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. این امر به ویژه در مشارکت صادق است ، زیرا اغلب با شرمندگی زیادی همراه است. در برخی موارد ، بهبود بدیهی است.
در موارد دیگر ، علائم ممکن است باقی بماند ، حتی اگر دوز سیتالوپرام کمتر باشد. علائم ناتوانی جنسی پس از قطع مصرف نیز ماه ها یا سال ها ادامه دارد. یکی دیگر از عوارض جانبی رایج سیتالوپرام ، کاهش وزن چند کیلوگرمی است.
بسیاری از بیماران در شروع درمان کاهش قابل توجه اشتها را تجربه می کنند. آنها اشتهای کمتری برای غذا دارند و بنابراین وزن خود را کاهش می دهند. اگر بیمار از عوارض جانبی دیگری مانند خستگی ، خستگی, استفراغ و اسهال
این امر همچنین می تواند باعث کاهش وزن افراد مبتلا شود. بیشترین کاهش وزن در هفته های اول تا ماههای پس از شروع درمان با سیتالوپرام رخ می دهد. پس از آن ، بیماران معمولاً وزن بیشتری از دست نمی دهند ، زیرا بدن به آن عادت می کند و خود را دوباره تنظیم می کند.
بیمارانی که بطور کلی بسیار لاغر هستند و کاهش وزن قابل توجهی نشان می دهند یا به طور دائم و ناخواسته وزن خود را کاهش می دهند ، باید دوباره با پزشک خود مشورت کنند. علاوه بر بسیاری از عوارض جانبی که بر دستگاه گوارش یا حتی خلق و خوی تأثیر می گذارد ، سیتالوپرام نیز می تواند تأثیر قابل توجهی بر این بیماری داشته باشد قلب. در نتیجه ، ضربان قلب معمولاً سریع و نامنظم است ، که می تواند به حالت عادی تبدیل شود آریتمی قلبی.
بیمار ممکن است علائم مختلف دیگری مانند تپش قلب ، کم داشته باشد خون فشار یا غش کردن مطالعات نشان داده است که بین فراوانی و شدت آن رابطه وجود دارد قلب اختلالات ریتم در رابطه با دوز مصرفی هرچه دوز بیشتر باشد ، ناراحتی بیشتری وجود دارد.
فیبریلاسیون بطنی به ویژه خطرناک است. به عنوان مثال ، مرگ ناگهانی قلبی هنگام مصرف سیتالوپرام یا داروهای مرتبط گزارش شده است. بنابراین حداکثر دوز 40 میلی گرم به بیماران جوان تجویز می شود.
همانطور که افراد مسن نیز ممکن است یک اصل داشته باشند قلب بیماری ، حداکثر دوز 20 میلی گرم تجویز می شود. بنابراین بیمارانی که برای اولین بار سیتالوپرام تجویز می شوند ، باید در مورد عوارض جانبی مانند "لکنت قلب" مطلع شوند. در صورت بروز علائمی مانند سست شدن قلب ، تنگی نفس یا سایر علائم ، وی باید با پزشک خود مشورت کند.
