Marcumar® برای فیبریلاسیون دهلیزی
Marcumar® داروی انتخابی برای است فیبریلاسیون دهلیزی. فیبریلاسیون دهلیزی یک تحریک دایره ای در دو دهلیز است قلب. در نتیجه ، برخی از قسمت های دهلیز ساکن می مانند و دیگر در انقباض شرکت نمی کنند.
دهلیزها حاوی به اصطلاح هستند قلب گوش ها. آنها فضاهای توخالی در دهلیزها هستند که در آنها وجود دارد خون می تواند به دلیل کاهش تخلیه دهلیز جمع شود. این باعث می شود خون به بن بست بیایند و سپس لخته شوند.
نتیجه تشکیل ترومبوس است. اگر ترومبوس ها از آن خارج شوند دهلیز چپ، آنها وارد شدند آئورت (اصلی شریان) از طریق بطن چپ و به راه خود ادامه می دهند مغز (آپنه خواب) به بازوها یا پاها (شریانی محیطی) انسداد) یا به عروق روده (انفارکتوس مزانتریک). اگر ترومبوس ها ترک کنند دهلیز راست، آنها وارد می شوند ریه از طریق راست قلب، از طریق ریوی شریان و باعث ریوی شود آمبولی. بنابراین انجام ضد انعقاد در بسیار مهم است فیبریلاسیون دهلیزی. در اینجا نیز ، INR باید بین 2-3 باشد.
Marcumar® بعد از جراحی
کنترل اثر Marcumar® بسیار دشوار است و فقط با عوامل انعقادی خارجی و یا با ویتامین K. می توان آن را خنثی کرد بنابراین Marcumar® باید قبل از عمل قطع شود. بعد از عمل هپارین برای جلوگیری از هرگونه خونریزی سیری ناپذیر بعد از عمل باید حدود هفت روز به جای Marcumar® تزریق شود. بعد از هفت روز می توان درمان با Marcumar® را ادامه داد. در طول 72 ساعت اول ، هپارین باید به موازات درمان مجدد با Marcumar® تزریق شود ، زیرا اثر Marcumar® تا 72 ساعت پس از دوز اول شروع نمی شود. بعد از 72 ساعت ، هپارین می تواند متوقف شود ، اما یک INR کنترل باید انجام شود.
مصرف ماركومارا بعد از هپارین
هپارین همچنین یک داروی ضد انعقاد (ضد انعقاد) است. مدت زمان عمل هپارین بسیار کمتر از مارکومار است. بنابراین کنترل آن آسان تر است.
علاوه بر این ، دارویی (پادزهر) برای هپارین وجود دارد که اثر هپارین را لغو می کند. دارو پروتامین است. هنگام درمان با هپارین ، می توان دوز داروی Marcumar® را به طور موازی شروع کرد.
بعد از سه روز ، هپارین باید قطع شود و INR باید بررسی شود Marcumar® را می توان در هر زمان با هپارین جایگزین کرد. با این حال ، اگر محصول به خوبی تحمل شود ، Marcumar® باید در طولانی مدت دوباره راه اندازی شود و باید درمانی انتخابی باشد.
