استخوان سنگی (هرم پتروس): ساختار و عملکرد

استخوان پترول چیست؟

استخوان سنگی، پارس پتروسا، یکی از سه استخوانی است که استخوان تمپورال را تشکیل می دهد. دو استخوان دیگر pars tympanica و pars squamosa هستند. در بیشتر موارد، استخوان سنگی به داخل جمجمه استخوانی فرو می رود (به استثنای فرآیند ماستوئید).

پارس پتروسا نام خود را مدیون این واقعیت است که استخوان در جاهایی به سختی سنگ است – این استخوان سخت ترین استخوان جمجمه انسان است. این به چندین بخش تقسیم می شود: یک سمت قدامی ( رخساره قدامی )، یک سمت خلفی ( رخساره خلفی ) و یک سمت پایین ( رخساره تحتانی ) و همچنین یک نوک ( راس ) و فرآیند ماستوئید . دومی به وضوح به عنوان یک ارتفاع در پشت گوش قابل لمس است. این شامل تعداد زیادی محفظه هوای کوچک با پوشش پریوست است که ارتباط مستقیمی با حفره تمپان دارد.

عملکرد استخوان سنگی چیست؟

استخوان تمپورال در کجا قرار دارد؟

استخوان سنگی به صورت یک هرم سه وجهی بین استخوان اسفنوئید (Os sphenoidale) و استخوان پس سری (Os occipitale) قرار دارد. به سمت نوک آن. در سطح جلویی استخوان سنگی سقف حفره تمپان قرار دارد.

استخوان سنگی چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟

شکستگی قاعده جمجمه در ناحیه استخوان سنگی (شکستگی اتوبازال) را می توان با خونریزی در فرآیند ماستوئید، گوش و گاهی دیواره خلفی حلق تشخیص داد.

شکستگی طولی استخوان پتروس منجر به پارگی در لبه پرده تمپان می شود. در مقابل، در شکستگی عرضی استخوان پتروس، پرده گوش بدون آسیب باقی می ماند، اما خون به سمت حلق جریان می یابد. علاوه بر این، انحراف نگاه به پهلو با شکستگی، فلج عصب صورت و نارسایی گوش داخلی (با ناشنوایی گوش داخلی، سرگیجه چرخشی و نیستاگموس) وجود دارد. اگر نوک هرمی آسیب ببیند، اعصاب جمجمه ای V و VI نیز اغلب آسیب می بینند.

به دلیل نزدیکی فرآیند ماستوئید و گوش میانی، عفونت های گوش میانی اغلب منجر به التهاب این استخوان (ماستوئیدیت) می شود.

به عنوان یک عارضه نادر اما خطرناک اوتیت میانی، ممکن است چروک هرم سنگی ایجاد شود.

در اوتیت میانی چرکی مزمن، بافت اپیتلیال از مجرای شنوایی خارجی می تواند به گوش میانی رشد کند و استخوان در ناحیه حفره تمپان و استخوان سنگی می تواند از بین برود. پزشکان از آن به عنوان کلستئاتوم یاد می کنند.