پوست ختنه گاه (پهلو): آناتومی و عملکرد

پوست ختنه گاه چیست؟

پوست ختنه گاه (پهپوس) دو لایه پوست است. این نمایانگر انتهای پوست قابل کشش و به راحتی قابل حرکت است که شفت آلت تناسلی را می پوشاند. در قسمت زیرین غده، پوست ختنه گاه توسط فرنولوم به گلدان متصل می شود.

پوست ختنه گاه در کودکی

تا سال اول زندگی، تنها در نیمی از پسران می توان پوست ختنه گاه را از روی گلدان به عقب کشید. تا پایان سال دوم، این در حال حاضر در 80 درصد از پسران امکان پذیر است. تا سال سوم زندگی همچنان طبیعی است که پره به سر گیر کند و نتواند به عقب کشیده شود. با این حال، با شروع بلوغ، پوست ختنه‌گاه در بیشتر موارد شل می‌شود و می‌توان آن را به عقب هل داد.

هنگامی که آلت تناسلی شل است، پوست ختنه گاه به صورت محافظ روی سر قرار می گیرد. در طول نعوظ، لایه دوتایی پوست به عنوان چین پوستی ذخیره عمل می کند: هنگامی که عضو سفت و بلند می شود، پره بر روی گلدان جمع می شود.

پیشگاه در کجا قرار دارد؟

پرپوس که به طور معمول به راحتی حرکت می کند، در نوک آلت تناسلی قرار دارد و در اینجا غده را می پوشاند.

پوست ختنه گاه چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟

تلاش برای جمع کردن پوست ختنه گاه خیلی زود در دوران کودکی می تواند منجر به آسیب های جزئی شود که با زخم بهبود می یابند.

فرنولوم پوست ختنه گاه نیز می تواند به طور مادرزادی خیلی کوتاه باشد (فرنولوم برو) و سپس در حین نعوظ پاره شود.

در صورت عدم رعایت بهداشت شخصی، باکتری های موجود در اسمگما می توانند باعث التهاب شوند. هنگامی که اسمگما سخت می شود، بتن (بالانولیت) همراه با نمک های ادرار تشکیل می شود.

تومور پوست ختنه گاه و همچنین ملانوم بدخیم (سرطان سیاه پوست) در این ناحیه ممکن است.