لوله استاش چیست؟
شیپور استاش (شپور استاش، Tuba auditiva) یک اتصال لوله ای شکل به طول سه تا چهار سانتی متر بین حفره تمپان در گوش میانی و حفره حلق است. یک سوم اول شیپور استاش که مستقیماً به حفره تمپان متصل می شود از یک قسمت استخوانی تشکیل شده است. دو سوم دیگر که به حلق منتهی می شود توسط غضروف پوشانده شده است. شیپور استاش با دهانه ای به حلق ختم می شود که در حالت استراحت توسط غضروف الاستیک بسته می شود.
در داخل، شیپور استاش با یک اپیتلیوم مژکدار پوشانده شده است که زیر آن غدد مخاطی وجود دارد. تعداد آنها به سمت حلق افزایش می یابد. همکاری غدد مخاطی با مژک هایی که به بیرون هدایت می شوند، ترشحات و هر جسم خارجی را از طریق شیپور استاش به خارج از حلق منتقل می کند.
عملکرد شیپور استاش چیست؟
اتصال بین بینی و گوش از طریق شیپور استاش باعث یکسان شدن فشار بین حفره تمپان در گوش میانی و نازوفارنکس و در نتیجه با هوای بیرون می شود.
شیپور استاش چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟
آب مروارید لوله ای (التهاب و تورم غشای مخاطی در لوله شنوایی) شیپور استاش را مسدود می کند. این باعث تخلیه هوا در حفره تمپان می شود. فشار منفی در گوش میانی ایجاد می‌شود و پرده گوش که تنها از یک طرف تحت تأثیر فشار هوای مجرای شنوایی قرار می‌گیرد، توانایی خود را برای ارتعاش از دست می‌دهد و در نتیجه ناشنوایی می‌شود تا زمانی که شیپور استاش دوباره شفاف شود.
التهاب شیپور استاش (یعنی آب مروارید لوله‌ای) می‌تواند به آب مروارید لوله‌ای-گوش میانی تبدیل شود.
اگر شیپور استاش همیشه باز باشد، فرد صدای خود را به‌طور ناخوشایندی بلند و بلند (خودآلود) درک می‌کند.
