محدودیت های غذایی عمومی
حتی قبل از شروع دیالیز، بیمار مبتلا به نارسایی کلیه اغلب با محدودیت های غذایی مواجه می شود. در این مرحله، پزشکان اغلب مقدار زیاد نوشیدنی و همچنین رژیم غذایی کم پروتئین را توصیه می کنند. توصیه‌ها برای بیمارانی که دیالیز دائمی می‌شوند اغلب دقیقاً برعکس است: چیزی که در حال حاضر مورد نیاز است، رژیم غذایی سرشار از پروتئین و مصرف محدود مایعات است.
برای بیماران حاد، که دیالیز فقط برای مدت زمان محدودی انجام می شود، توصیه های کمی متفاوت از بیماران مزمن اعمال می شود.
رژیم غذایی با پروتئین بالا
دریافت انرژی کافی (2250 تا 2625 کیلوکالری در روز با 75 کیلوگرم وزن بدن) نیز می تواند با افزایش تجزیه پروتئین مقابله کند. برای بیماران دیالیزی حاد، پزشکان دریافت انرژی مشابه بیماران مراقبت های ویژه را توصیه می کنند (تقریباً 1,500 تا 1,875 کیلوکالری در روز با 75 کیلوگرم وزن بدن).
رژیم غذایی کم فسفات
ضعف کلیه باعث افزایش سطح فسفات در خون می شود. در دراز مدت، این هیپرفسفاتمی منجر به تغییرات استخوانی، آسیب عروقی و عملکرد بیش از حد غدد پاراتیروئید می شود. بنابراین بیماران دیالیزی باید تا حد امکان فسفات کمتری مصرف کنند. مشکل این است که مصرف فسفات ارتباط نزدیکی با مصرف پروتئین دارد.
بیماران دیالیزی باید از غذاهایی که به ویژه غنی از فسفات هستند اجتناب کنند. اینها عبارتند از آجیل، موسلی، کله پاچه، زرده تخم مرغ، حبوبات و نان سبوس دار. غذاهایی که به دلیل تولید در آنها فسفات اضافه می شود نیز به احتمال زیاد از حد مجاز خارج می شوند. به عنوان مثال می توان به پنیر فرآوری شده، پنیر پخته شده، شیر کنسرو شده و برخی از انواع سوسیس اشاره کرد. ممکن است بخواهید هنگام خرید محصولات سوسیس و کالباس از قصابی در مورد محتوای فسفات بپرسید.
بیماران حاد یا مبتلا به سوء تغذیه نیز ممکن است دچار کمبود فسفات شوند. در این صورت، فسفات از دست رفته باید جایگزین شود.
رژیم کم پتاسیم
رژیم غذایی کم پتاسیم معمولا برای بیماران حاد ضروری نیست.
انتخاب غذا
غذاهای زیر به ویژه سرشار از پتاسیم هستند و در طول درمان دیالیز باید از مصرف آنها پرهیز کرد:
- آجیل،
- غلات، بلغور جو دوسر،
- میوه خشک شده،
- آب سبزیجات و میوه، موز، زردآلو،
- سیب زمینی یا سبزیجاتی که به درستی آماده نشده اند،
- قارچ تازه یا خشک،
- محصولات سیب زمینی آماده مصرف (پوره سیب زمینی، کوفته سیب زمینی، چیپس سیب زمینی).
بیماران دیالیزی باید به صراحت از نمک های به اصطلاح غذایی که اغلب حاوی مقادیر بسیار بالایی پتاسیم هستند اجتناب کنند.
آماده سازی غذا
رژیم کم نمک
بیماران دیالیزی اغلب نیاز به محدود کردن مصرف نمک دارند. نمک سفره یک ترکیب شیمیایی کلرید سدیم (NaCl) است. افزایش نمک در خون منجر به افزایش فشار خون، تجمع مایع اضافی در بافت ها و افزایش احساس تشنگی می شود. اگر بیماران دیالیزی متعاقباً مقدار نوشیدنی خود را افزایش دهند، هیدراتاسیون بیش از حد ممکن است رخ دهد.
همچنین در طول درمان دیالیز از مصرف غذاهای پر نمک خودداری کنید. این شامل چوب چوب شور، چوب شور، خیار شور، گوشت دودی و شور و محصولات ماهی (ژامبون خام، سوسیس، آنچوی، شاه ماهی شور و غیره)، غذاهای راحت، سوپ‌های فوری، مکعب‌های استاک، سس‌های فوری و سس کچاپ می‌شود.
مصرف مایعات و مقدار نوشیدن در طول درمان دیالیز
از آنجایی که تعیین منظم حجم ادرار دشوار است، بیماران دیالیزی باید افزایش وزن خود را با وزن کردن روزانه کنترل کنند. افزایش وزن روزانه نباید بیش از 0.5 تا 1 کیلوگرم باشد. بین دو دیالیز، بیماران نباید بیش از دو تا سه کیلوگرم وزن اضافه کنند.
برای کمک به مدیریت احساس تشنگی با مصرف محدود مایعات، نکات زیر به شما کمک خواهد کرد:
- از غذاهای شور پرهیز کنید! به جای نمک زدن مزه دار کنید.
- از نوشیدنی های شیرین خودداری کنید.
- داروها را با غذا مصرف کنید (مصرف نوشیدنی را کاهش دهید).
- تکه های یخ کوچک یا تکه های لیمو را بمکید.
- آدامس را بدون قند بجوید یا قطره اسید بمکید.
رژیم غذایی برای دیالیز صفاقی (دیالیز دیافراگمی)
- مقدار نوشیدن،
- مصرف میوه و سبزیجات و
- مصرف غذاهای حاوی فسفات
