تنگی دریچه آئورت چیست؟

تنگی دریچه آئورت: توضیحات

تنگی دریچه آئورت (تنگی آئورت) نقص دریچه قلب است که اغلب نیاز به درمان دارد. تنها با نگاهی به تعداد موارد، نارسایی دریچه میترال شایع ترین نقص دریچه ای قلب در اروپا و آمریکای شمالی است. با این حال، نیازی به درمان آن به اندازه تنگی دریچه آئورت ندارد.

دریچه آئورت از سه محفظه هلالی شکل تشکیل شده است. بین بطن چپ و آئورت قرار دارد. در آنجا، به عنوان یک دریچه عمل می کند تا خون فقط در یک جهت - یعنی به جریان خون بزرگ - جریان یابد و به قلب برنگردد.

این "خروج" از قلب در تنگی دریچه آئورت باریک می شود. به دلیل این مقاومت، قلب باید نیروی بیشتری برای باز کردن دریچه و ادامه پمپاژ خون اعمال کند. در نتیجه، عضله قلب به وضوح ضخیم می شود (هیپرتروفی). با گذشت زمان، کشش کمتر و ضعیف تر می شود و ظرفیت پمپاژ کاهش می یابد. به ویژه در مورد تنگی پیشرفته دریچه آئورت، عضله دیگر قادر به انتقال خون غنی از اکسیژن کافی به گردش خون سیستمیک نیست.

تنگی دریچه آئورت: علائم

در ابتدا، افراد مبتلا معمولاً از سرگیجه و یک فروپاشی گاه به گاه گردش خون که منجر به از دست دادن هوشیاری می شود (سنکوپ) شکایت دارند. این به دلیل عدم جریان خون به مغز در نتیجه تنگی آئورت است. به خصوص در شرایط استرس فیزیکی (بالا رفتن از پله ها یا حتی ورزش)، قلب به سختی می تواند خود را حفظ کند: به دلیل تنگی دریچه آئورت، قلب دیگر نمی تواند خون کافی را به بیرون از قلب پمپ کند تا نیاز بدن به اکسیژن در طول فعالیت بدنی را برآورده کند. .

برای پمپاژ در برابر تنگی دریچه آئورت، بطن چپ به قدرت عضلانی بیشتری نیاز دارد. با گذشت زمان، با افزایش اندازه (هیپرتروفی بطن چپ متحدالمرکز) سازگار می شود. افزایش بافت ماهیچه قلب نیز نیاز آن به اکسیژن را افزایش می دهد. علاوه بر این، عضله ضخیم شده عروق کرونر را که خون و اکسیژن قلب را تامین می کنند، منقبض می کند، به خصوص زمانی که قلب تحت فشار باشد. در نتیجه، بیماران از گرفتگی یا درد قفسه سینه (آنژین صدری) شکایت دارند، حتی اگر خود عروق کرونر سالم باشند.

بنابراین، مراقب اولین علائم نارسایی قلبی باشید: عملکرد کاهش می‌یابد، به سرعت ضعیف می‌شوید و در حین فعالیت دچار تنگی نفس می‌شوید. علاوه بر این، برخی علائم مانند سرفه در شب شروع می شود.

تنگی دریچه آئورت: علل و عوامل خطر

تنگی دریچه آئورت می تواند اکتسابی یا مادرزادی باشد.

تنگی اکتسابی دریچه آئورت

در بیشتر موارد، تنگی دریچه آئورت اکتسابی است که اغلب به دلیل فرآیندهای سایش و پارگی (کلسیفیکاسیون) در سنین بالاتر است. این فرآیند شبیه به آترواسکلروز است. بنابراین، عوامل خطر مانند افزایش چربی خون باعث ایجاد تنگی دریچه آئورت می شود. کلسیم و کلاژن در دریچه ها رسوب می کنند. این به وضوح ضخیم و سخت می شود. در ابتدا به عنوان اسکلروز دریچه آئورت نامیده می شد، این فرآیندها در نهایت منجر به باریک شدن دریچه می شود، به همین دلیل است که پزشکان سپس به تنگی دریچه آئورت اشاره می کنند.

تب روماتیسمی (این روزها به دلیل درمان مداوم آنتی بیوتیکی عفونت استرپتوککی نادر است) همچنین می تواند باعث ایجاد اسکار و در نتیجه تنگی دریچه آئورت به دلیل واکنش های خودایمنی شود: بافت اسکار نسبت به بافت سالم انعطاف پذیری کمتری دارد که مانع خروج خون از قلب به آئورت می شود.

تنگی مادرزادی دریچه آئورت

اغلب، خود دریچه قلب تحت تأثیر باریک شدن (تنگی دریچه آئورت دریچه ای) قرار می گیرد. معمولاً فقط از دو برگچه (دریچه آئورت دو لختی) تشکیل شده است. اگر قبلاً باریک نشده باشد، دریچه‌های آئورت دو لختی به طور متوسط ​​بیست سال زودتر از دریچه‌های معمولی تنگ می‌شوند. اگر ناحیه بالای دریچه آئورت (یعنی ابتدای آئورت) باریک شده باشد به آن تنگی آئورت فوق دریچه ای می گویند. در تنگی دریچه آئورت زیر دریچه ای، بافت زیر دریچه قلب باریک می شود.

تنگی دریچه آئورت: معاینات و تشخیص

اگر مشکوک به تنگی دریچه آئورت باشد، پزشک ابتدا در مورد سابقه پزشکی بیمار و شکایات احتمالی (تاریخ) سؤال می کند، به عنوان مثال:

• چقدر فعال هستید؟ (گاهی اوقات شکایت از تنگی دریچه آئورت فقط به این دلیل ظاهر نمی شود که فرد مبتلا به سختی حرکت می کند!)
• آیا در ماه های اخیر به طور فزاینده ای احساس خستگی می کنید؟
• آیا در هنگام فعالیت بدنی سریع خسته می شوید؟
• آیا احساس تنگی نفس می کنید؟
• آیا اخیراً غش کرده اید؟
• آیا درد یا احساس فشار در قفسه سینه خود دارید؟

پزشک تنگی دریچه آئورت را با گوشی پزشکی بین دنده دوم و سوم مستقیماً در سمت راست جناغ می شنود.

به منظور تأیید تشخیص "تنگی دریچه آئورت" معمولاً آزمایشات تشخیصی بیشتری انجام می شود:

اشعه ایکس

در تصویر اشعه ایکس از قفسه سینه، پزشک می تواند هرگونه ضخیم شدن دیواره بطن چپ یا اتساع آئورت را مشاهده کند. اشعه ایکس جانبی حتی می تواند کلسیفیکاسیون دریچه آئورت را نشان دهد.

الکتروکاردیوگرافی (نوار قلب)

به عنوان یک قاعده، در صورت مشکوک شدن به تنگی دریچه آئورت، نوار قلب نیز انجام می شود. الگوی دندانه دار معمولی ECG ضخیم شدن دیواره بطن چپ را نشان می دهد.

اکوکاردیوگرافی

اکوکاردیوگرافی یک معاینه اولتراسوند قلب است. می توان از آن برای ارزیابی تنگی دریچه آئورت و میزان آن به خوبی استفاده کرد. از جمله، سرعت جریان خون در انقباض و مقدار خونی که قلب هنوز در حال پمپاژ آن است اندازه گیری می شود. ناحیه باز شدن دریچه را نیز می توان تعیین کرد، یعنی تا چه اندازه دریچه آئورت هنوز باز می شود. ناحیه باز شدن دریچه (معمولاً سه تا چهار سانتی متر مربع در بزرگسالان) یک ابزار تشخیصی مهم برای تعیین شدت تنگی دریچه آئورت است:

• تنگی خفیف دریچه آئورت: 1.5 تا دو سانتی متر مربع
• تنگی شدید دریچه آئورت: کوچکتر از یک سانتی متر مربع

برای اکوکاردیوگرافی، معاینه‌کنندگان پروب اولتراسوند را روی قفسه سینه (ترانس توراسیک، TTE) قرار می‌دهند یا آن را از طریق مری مستقیماً در کنار قلب (ترانس مری، TEE) هدایت می‌کنند. TEE به قلب نزدیکتر است و بنابراین تصاویر اولتراسوند دقیق تری ارائه می دهد.

تست های استرس

گاهی اوقات پزشکان تنگی دریچه آئورت را در سونوگرافی مشاهده می کنند، اما بیمار هیچ علامتی ندارد. این گاهی اوقات با معاینات تحت استرس، مانند کارسنج دوچرخه همراه است. این ممکن است علائمی را نشان دهد که نیاز به درمان بیشتر دارند.

معاینه کاتتر قلبی

در طول معاینه کاتتر قلبی قلب چپ، یک لوله پلاستیکی نازک (کاتتر) معمولاً در شریان مچ دست یا کشاله ران قرار داده می شود و از طریق آئورت به دریچه آئورت منتقل می شود. پزشکان از این معاینه برای تشخیص بیماری عروق کرونر استفاده می کنند. این امر به ویژه در صورتی مهم است که جایگزینی دریچه قلب به دلیل تنگی دریچه آئورت برنامه ریزی شود. به طور متناوب (و بسته به موقعیت فردی)، پزشکان یک توموگرافی کامپیوتری قلب با ماده حاجب (Cardio-CT) ترتیب می دهند.

تنگی دریچه آئورت: درمان

تنگی متوسط ​​تا شدید دریچه آئورت معمولاً علائمی را ایجاد می کند. اگر بیماران مبتلا به تنگی آئورت درجه بالاتر با این وجود "شکایتی ندارند"، معمولاً به این دلیل است که ناخودآگاه از نظر فیزیکی از خود مراقبت می کنند تا شکایتی رخ ندهد. در صورت وجود علائم اضافی در چنین بیمارانی (مانند تست استرس پاتولوژیک و غیره) و در بیماران علامت دار، درمان جراحی توصیه می شود.

تنگی دریچه آئورت: TAVI و جراحی

پزشکان از روش های مختلفی برای تنگی دریچه آئورت استفاده می کنند:

تعویض دریچه آئورت به ویژه برای تنگی اکتسابی رایج است. برای این کار، پزشکان یا بر روی قلب باز عمل می کنند یا یک دریچه جدید را با حداقل تهاجم در طول کاتتریزاسیون قلبی (TAVI = کاشت دریچه آئورت ترانس کاتتر) وارد می کنند. جراحی باز معمولاً در بیماران جوان‌تر با خطر جراحی کم انجام می‌شود. پزشکان همچنین از این عمل به ویژه در مواقعی که اقدامات اضافی لازم است، مانند بای پس، حمایت می کنند.

اگر نمی توان جراحی را انجام داد، مثلاً به دلیل کهولت سن و بیماری های همراه، پزشکان TAVI را توصیه می کنند. در طی کاتتریزاسیون قلبی، دریچه جدید و هنوز تا شده (معمولاً یک دریچه بیولوژیکی که از یک استنت مش فلزی معلق است) روی یک کاتتر به دریچه آئورت هدایت می کنند. در آنجا، یک بالون شبکه فلزی را از هم جدا می کند، که در نهایت دریچه را بین محفظه و آئورت لنگر می اندازد. برای ایجاد فضا برای دریچه جدید، تنگی دریچه آئورت قبلاً با استفاده از یک بالون کوچک (اتساع بالون) باز می شود.

اتساع بالون به تنهایی (بالون دریچه پلاستی) نیز در کودکان مبتلا به تنگی مادرزادی دریچه آئورت استفاده می شود. تعویض دریچه در اینجا مشکل ساز است زیرا نمی تواند با کودک رشد کند. در تنگی اکتسابی دریچه آئورت، اتساع بالونی میزان عود بالایی دارد. بنابراین پزشکان تنها در مواقع اضطراری به این روش متوسل می شوند تا زمان درمان قطعی را طی کنند.

تنگی دریچه آئورت: داروها

ورزش در تنگی دریچه آئورت

هیچ توصیه کلی برای یا مخالف فعالیت های ورزشی در تنگی دریچه آئورت وجود ندارد. عامل تعیین کننده همیشه نوع و شدت بیماری است.

بیماران در طول معاینه سالانه قلب متوجه می شوند که آیا ورزش امکان پذیر است یا خیر. در طی این معاینه، پزشک معالج دریچه قلب را از نظر آسیب احتمالی بررسی می کند و می تواند توصیه ای برای فعالیت ورزشی ارائه دهد یا به روز کند.

شروع ورزش با تنگی دریچه آئورت

قبل از اینکه بیمار مبتلا به تنگی دریچه آئورت شروع به ورزش کند، ECG ورزشی ضروری است.

اگرچه تنگی دریچه آئورت برای مدت طولانی به عنوان یک معیار خروج برای ECG ورزش در نظر گرفته می شد. این هنوز برای بیماران مبتلا به AS با درجه بالا و علامت دار صادق است. با این حال، به ویژه در بیمارانی که بدون علامت هستند، ECG ورزشی می تواند در تشخیص محدودیت های احتمالی در ظرفیت ورزش مفید باشد.

ECG استرس تحت نظارت دقیق پزشکی انجام می شود، زیرا عوارض جانبی نامطلوب می تواند به سرعت رخ دهد.

اگر افت فشار خون یا آریتمی قلبی روی ارگومتر رخ داد، ورزش باید فورا متوقف شود.

پس از معاینه، متخصص قلب می تواند از داده ها برای ارزیابی شدت فعالیت بدنی بیمار استفاده کند.

ورزش مناسب برای تنگی دریچه آئورت

نمای کلی زیر نشان می‌دهد که کدام ورزش‌ها برای کدام شدت تنگی دریچه آئورت ممکن است:

شدت خفیف (بدون علامت، عملکرد طبیعی پمپ متناسب با سن در اکو قلبی، ECG ورزش غیرقابل توجه): توصیه در مورد فعالیت بدنی: همه ورزش ها امکان پذیر است. از جمله ورزش های رقابتی

شدت متوسط ​​(عملکرد پمپ نرمال، ECG ورزش غیرقابل توجه): توصیه فعالیت بدنی: ورزش با اجزای ثابت و پویا کم تا متوسط: پیاده روی، دوچرخه سواری سطح، گلف، بولینگ، یوگا، تنیس روی میز، والیبال، شمشیربازی، سافت بال، تیراندازی با کمان، اسب سواری

شدت شدید (اختلال عملکرد قلبی): توصیه فعالیت بدنی: ورزش رقابتی ممنوع. در موارد فردی برای بیماران بدون علامت، پیاده روی، دوچرخه سواری در زمین هموار، گلف، بولینگ، یوگا

همیشه توصیه های پزشک را برای تنگی دریچه آئورت دنبال کنید. قبل از شروع یک ورزش جدید یا تغییر برنامه ورزشی خود، با پزشک خود مشورت کنید.

تنگی دریچه آئورت: پیشرفت بیماری و پیش آگهی

تنگی دریچه آئورت نیز می تواند باعث آریتمی قلبی شود. اگر این موارد درمان نشود، می تواند منجر به فیبریلاسیون بطنی و مرگ قلبی شود. در نهایت، تنگی پیشرونده دریچه آئورت باعث افزایش نارسایی قلبی می شود که بدون درمان مناسب به سرعت کشنده است.

با این حال، با درمان مناسب تنگی دریچه آئورت، پیش آگهی خوب است.