تشخیص آبسه زیر بغل
اغلب تشخیص زیر بغل آبسه تشخیص نگاه است. با این حال ، تفاوت بین یک مهم است آبسه و بزرگتر لنف گره در مورد دوم ، یک روش تشخیصی مربوطه باید شروع شود ، زیرا بیماری های جدی نیز می توانند در پشت بزرگ شدن پنهان شوند لنف گره ها
غالباً تمایز موفقیت آمیز با استفاده از سونوگرافی. در برخی موارد نادر مرزی ، انجام سی تی اسکن نیز ممکن است لازم باشد. همچنین می توان یک پنچر شدن آزمایش کنید تا ببینید آیا پس از سوراخ شدن توده ، مواد چرکی در حال تخلیه هستند یا خیر.
با این وجود خطر این است که در صورت بزرگ شدن ، بافت بدخیم می تواند به سرعت توسط این دستگاه منتقل شود لنف گره در بیشتر موارد آبسه از زیر بغل استفاده از پماد حاوی تار در ناحیه پوست آسیب دیده کافی است. در صورت تکرار این روش ، در بسیاری از موارد مشاهده می شود که تورم کاهش یافته و چرک و مایعات التهابی به طور فزاینده ای کاهش می یابد.
اگر اینگونه نیست ، باید تلاش شود پنچر شدن آبسه با یک سوزن استریل برای تخلیه چرک. حتی بعد از موفقیت پنچر شدن، این خطر وجود دارد که آبسه مجدداً شکل بگیرد و به زودی دوباره از نظر اندازه رشد کند. در این حالت باید برداشتن جراحی در نظر گرفته شود که در آن آبسه از زیر بغل بریده شود.
البته باید توجه داشت که سازه های مهم آناتومیکی مانند زیر بغل در این منطقه قرار دارند. علت آبسه نیز باید حداکثر در هنگام بروز مجدد مورد بررسی قرار گیرد. اقدامات کلی ، مانند بهداشت شخصی مکرر ، به ویژه در ناحیه زیر بغل ، می تواند از عود آبسه جلوگیری کند اما لزوماً از آن جلوگیری نمی کند.
علاوه بر برداشتن آبسه از طریق جراحی ، باید از ناحیه زیر بازو نیز مراقبت شود و باند ها باید مرتباً عوض شوند. روزها و هفته های بعد از برداشتن جراحی اغلب دردناک و ناخوشایند توصیف می شوند. به طور کلی ، بازو باید در زمان پس از عمل صرفه جویی شود و از فشار شدید جسمی جلوگیری شود.
خنک کننده نیز به طور کلی خوب توصیف می شود و باید برای مدت زمان طولانی انجام شود. روش جراحی معمولاً زیر انجام می شود بیهوشی عمومی توسط جراح عمومی - رگهای خونی و
- دستگاه های عصبی که نباید آسیب ببینند.
یک پماد کشنده ، که به عنوان پماد کشنده نیز شناخته می شود ، یک پماد ویژه است که می تواند برای آبسه و سایر بیماری های التهابی مزمن پوستی استفاده شود و دارای محتوای بالای روغن شیل سولفوناته است. این روغن شیل دارای خاصیت ضد باکتری است و در عین حال توانایی جلوگیری از التهاب و خارش را نیز دارد. علاوه بر این ، پوست را آرام می کند و باعث بهبود می شود خون گردش خون ، که "دستیابی به موفقیت" را تسهیل یا تسریع می کند چرک از طریق سطح پوست ، به طوری که حفره آبسه به خارج متصل شده و می تواند بدون مداخله جراحی به بیرون خالی شود.
یا پماد کششی به عنوان یک پماد روی ناحیه پوست بیش از آبسه زیر بغل استفاده می شود و یا از گچ های مخصوصی استفاده می شود که همراه با پماد کششی تهیه می شوند. "Ubi pus، ibi evacua. ("هر جا چرک وجود دارد ، آن را خالی کنید.")
همان چیزی بود که پزشکان در روم باستان می گفتند. این نقل قول امروزه نیز مطرح است. از آنجا که هیچ کدام آنتی بیوتیک ها و همچنین پمادها معمولاً تأثیر مطلوبی بر آبسه زیر بغل نشان نمی دهند و همچنین به طور کلی ، یک عمل غالباً اجتناب ناپذیر است.
هدف از جراحی تخلیه چرک (چرک) از طریق یک برش مناسب و جلوگیری از عفونت مجدد حفره آبسه است. جراحی ایمن ترین راه برای درمان سریع آبسه های زیر بغل و تسکین است درد. این عمل اغلب تحت شرایط عمومی انجام می شود بیهوشی، اما تحت شرایط خاص جراحی تحت بیهوشی منطقه ای نیز امکان پذیر است.
انتخاب روش بیهوشی تا حدودی به اندازه و محل آبسه و دردناک بودن آن بستگی دارد. این عمل در ابتدا شامل باز كردن آبسه با چاقوی جراحی است. چرک موجود در آبسه اکنون می تواند تخلیه شود ، احتمالاً از طریق زهکشی.
استفاده از زهکشی این مزیت را دارد که هیچ التهابی نمی تواند ناشی از چرک عفونی در نواحی مجاور باشد. پس از تخلیه چرک ، زخم شستشو داده شده و قسمتهای بافتی مرده یا بسیار ملتهب و کپسول آبسه برداشته می شود. سپس زخم بخیه نمی شود ، اما به روشنی درمان می شود.
این از کپسول شدن مجدد آبسه جلوگیری می کند و اجازه می دهد تا منظم حفره زخم را تمیز کنید. بسته به اندازه آبسه ، قرار دادن تامپوناد و آنتی بیوتیک حاوی پلاکت یا اسفنج در حفره زخم می تواند مفید باشد. تمیز کردن زخم به طور منظم (ایده آل روزانه) طی چند روز آینده تا هفته ها و تغییر پانسمان مهم است.
اگر آبسه در حین عمل کاملاً برداشته شود و متعاقباً مراقبت شود تا از زخم مراقبت شود ، پیش آگهی بسیار مطلوب است. در این حالت معمولاً بدون عارضه بهبود می یابند. با این حال ، بسته به اندازه آبسه ، این ممکن است چندین هفته طول بکشد.