La کمربند شانه ای احتمالاً یکی از زیبا ترین مناطق بدن انسان است: با ترکیب هوشمندانه استخوان ها و ماهیچه ها ، طبیعت واقعاً حداکثر دامنه حرکت را از مفصل در اینجا استخراج کرده است. نقش اصلی را عضلات بازی می کنند.
کمربند شانه چیست؟
نمودار شماتیک آناتومی شانه را نشان می دهد. برای بزرگنمایی کلیک کنید. در بدن انسان ، کمربند شانه ای اشاره به بخشی دارد که اندام فوقانی را به تنه متصل می کند. در اصل شامل دو مورد است استخوان ها، کتف (کتف) و ترقوه (استخوان یقه)، سه مفاصل، مفصل استرنوکلویکولار ، مفصل آکرومیوکلاویکولار ، و مفصل شانه، و بسیاری از عضلات.
آناتومی و ساختار
آناتومی کمربند شانه ای توصیف آن با کلمات کاملاً گلدار است ، اما درک آن بدون تصویر مناسب معمولاً دشوار است. کتف در واقع به صورت یک استخوان مثلثی و مسطح با پایه در بالا و راس در پایین بسیار آزاد در بقیه اسکلت قرار گرفته است:
تنها اتصال استخوانی به صندوق عقب از طریق ترقوه باریک است که به نوبه خود فقط به استرنوم. البته ، این اتصال به ویژه تحمل بار نیست ، خصوصاً با توجه به اینکه کتف در طرف دیگر تنها اتصال به بازوهای ما است ، که نه تنها به طور مداوم برای کار سنگین استفاده می شود ، بلکه وزن قابل توجهی نیز از خود دارد. بنابراین ، بار اصلی توسط عضلات کمربند شانه تحمل می شود ، که گیره ، ایمن و در عین حال همیشه باعث کتف حرکت به جلو به قفسه سینه، به سمت بالا ، به سمت ستون فقرات ، به سمت عضلات پشت و البته به سمت بازو. در پایان ، کتف ، توسط این عضلات کشیده می شود ، در امتداد لغزنده می شود دنده از قفسه دنده خلفی بدون هیچ سطح مفصلی غضروفی واقعی بین آنها. از این رو قبلاً مشخص شده است که کشیدن بازو بدون کشش کمربند شانه ای اصلاً معنی ندارد: این عمل کتف را از حالت تعلیق در می آورد. عضلات تقریباً به عضلات کمربند تنه - شانه قدامی و خلفی تقسیم می شوند ، که برشمردن آن ها تقسیم می شود رهبری در این مرحله خیلی دور است شناخته شده ترین نماینده شاید عضله ذوزنقه، که مهره های قفسه سینه و گردن را به کاسه و ترقوه به شکل الماس در پشت متصل می کند و بنابراین وظیفه کشیدن کتف به سمت ستون فقرات را دارد ، به عنوان مثال هنگام بلند کردن اجسام. مسیرهای مهم عروقی و عصبی از ناحیه کمربند شانه به خصوص از زیر عبور می کنند استخوان یقه. اگر در اثر تصادفات یا سایر ضایعات اشغال کننده فضا آسیب ببینند ، احتمال خرابی های تعریف شده یا گلوگاه های تأمین در ناحیه شانه یا بازوها و دست ها وجود دارد.
توابع و وظایف
عملکرد کمربند شانه ، به طور خلاصه ، ایجاد ثبات بین تنه و اندام فوقانی است. از آنجا که این کار در درجه اول از طریق عملکرد عضلانی انجام می شود ، کمربند شانه یک قسمت فوق العاده انعطاف پذیر از بدن است. استخوانی فرد مفاصل بین ترقوه و کتف یا استرنوم حرکت کمی نسبت به یکدیگر دارند ، اما در ترکیب با مفصل شانه و صفحه عضلانی ، این منجر به یک دامنه حرکتی فوق العاده زیاد برای بازو می شود. این باید حدود 180 درجه باشد ربایش، 40 درجه سفت شدن ، 170 درجه پیشبرد ، 40 درجه بازگشت و حدود 70 درجه چرخش در هر دو جهت در یک جوان سالم.
بیماری ها و بیماری ها
اگر درجات حرکت شانه محدود باشد و همزمان وجود داشته باشد درد در حالت استراحت یا حرکات خاص ، این ممکن است نشان دهنده بیماری های مختلف یا آسیب دیدگی شانه باشد. با توجه به کمربند شانه به معنای باریک تر (یعنی کنار گذاشتن مفصل آکرومیوکلاویکولار) ، شکستگی های ترقوه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شایع ترین است شکستگی در انسان این معمولاً در هنگام سقوط روی بازوی کشیده اتفاق می افتد ، زیرا بیشترین تنش ها در استخوان ترقوه (و در شعاع ساعد) ترقوه معمولاً در یک سوم میانی ، یعنی شکستگی با کشیدن نیرومندها ، قطعات معمولاً خمیده می مانند گردن عضله ای با نام طولانی (Musculus sternocleidomastoideus). بنابراین ، ترقوه شکستگی اغلب از خارج به راحتی قابل مشاهده است. باند کوله پشتی روش محافظه کارانه درمان است. تثبیت با صفحه گاهی اوقات نشان داده می شود و در اصل ، روش اصلی نیست زیرا استخوان به راحتی در دسترس است.
